I. El-Alameyn Muharebesi
| I. El-Alameyn Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kuzey Afrika Cephesi, 2. Dünya Savaşı'nın bir parçası | |||||||
 El Alameyn'de İngiliz piyade ilerlemesi, 24 Ekim 1942 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 İtalya  Nazi Almanyası |
 Birleşik Krallık Hindistan Yeni Zelanda Avustralya Güney Afrika | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
 Ettore Bastico Erwin Rommel Walther Nehring Benvenuto Gioda Giuseppe De Stefanis Enea Navarini |
 Claude Auchinleck William Ramsden William Gott William Holmes | ||||||
| Güçler | |||||||
|
96.000 asker (56.000 İtalyan, 40.000 Alman) Başlarda 70 tank (daha sonra 585 tank)[1] ~500 uçak |
150.000 asker Başlarda 179 tank (daha sonra 1.114 tank)[2] 1.000+ topçu silahı 1.500+ uçak | ||||||
| Kayıplar | |||||||
|
10.000 ölü ve yaralı[3] 7.000 esir[4][5] | 13.250 zayiat[5] | ||||||
I. El-Alameyn Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Kuzey Afrika Cephesi’nde 1 Temmuz-27 Temmuz 1942 tarihleri arasında, Rommel komutasındaki Alman-İtalyan kuvvetleri ile, Claude Auchinleck komutasındaki Birleşik Krallık 8. Ordu’su arasında gerçekleşen savaşlardır.[6]
Haziran 1942 ayında, Gazala Muharebesi’nin ardından 8. Ordu, Mersa Matruh’tan El-Alameyn Hattı’na çekilmişti. El-Alameyn Hattı, Akdeniz kıyısındaki El-Alameyn yerleşiminden, güneydeki Kattara Çukuru'na kadar uzanan 60 km.lik bir savunma hattıdır.
Rommel, 1 Temmuz’da El-Alameyn Hattına saldırmıştır. 8. Ordu savunma hatları akşama kadar pozisyonlarını korumuşlardır. Bu gecikme Rommel’in hızını kesmiştir. Ertesi gün Rommel birliklerini hattın kuzey bölümünde yoğunlaştırarak bu bölgeden Birleşik Krallık savunmasını yarmayı planlamıştır. General Auchinleck’in Alman-İtalyan birliklerinin merkez bölümüne düzenlediği karşı taarruz da başarısız olmuştur. Cephenin güney bölümünde İtalyan birliklerine karşı düzenlenen bir diğer karşı taarruz ise daha başarılı olmuştur. 8. Ordu’nun bu direnci, Rommel’in birliklerini yeniden tertipleyerek savunma hattına yüklenme kararı vermesine yol açmıştır.
General Auchinleck’in 10 Temmuz 1942 günü cephenin kuzeyinde, Tel el Eisa bölgesinde geliştirdiği karşı taarruz Alman-İtalyan birliklerinden binin üstünde savaş esiri alınmasını sağlamıştır. Rommel’in karşı taarruzları ise kısmi başarı sağlamıştır. General Auchinleck’in izleyen taarruzları yine cephenin merkez bölümünde Ruweisat Sırtı’nda gerçekleşmiştir. Bu bölgede 14 Temmuz ve 21 Temmuz 1942 tarihlerinde gerçekleşen iki savaş da başarılı olamadı ve ikincisinde tankların piyadeyi desteklemekte gecikmeleri 700 kadar askerin esir edilmesine yol açtı. Buna karışın 27 Temmuz’da iki taarruza daha girişilmiştir. Tel el Eisa’nın kuzeyindeki taarruz orta derecede başarısız olmuş ancak Miteiriya’daki ağır kayıplarla sonuçlanmıştır. Alman karşı taarruzu başladığından mayınlı arazi temizlenemediği için tanklar piyadenin desteğine gelememişlerdi.
31 Temmuz’a gelindiğinde Birleşik Krallık 8. Ordu’su taarruz gücünü yitirmiş bulunmaktadır. General Auchinleck, taarruz operasyonlarını durdurarak Mihver güçlerinin genel taarruzuna karşı savunma pozisyonuna geçmiştir.
Rommel’in bu taarruzu El-Alameyn savunmasını aşamamıştır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Barr 2005, s. 39
- ^ Barr 2005, s. 40
- ^ Watson 2007, s. 6
- ^ Barr 2005, s. 184
- ^ a b Mackenzie 1951, s. 589
- ^ Wells, Anne (2013). Historical Dictionary of World War II. Scarecrow Press. ISBN 978-0810854574.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
