Gerstmann sendromu, genellikle angular girusta veya yakınında temporal ve parietal lobların birleşim yerinin yakınında bir lezyonun varlığını düşündüren bir dizi semptomla karakterize nöropsikolojik bir hastalıktır. Gerstmann sendromu tipik olarak baskın hemisferin alt parietal lobülündeki hasar ile ilişkilidir. Sağ hemisfer hasarı da sendromun bileşenleri ile ilişkilendirilmiş olsa da, klasik olarak bir sol hemisfer bozukluğu olarak kabul edilir.

Gerstmann sendromu, toplu olarak tetrad olarak adlandırılan dört ana semptomla karakterize edilir:

1. Disgrafi/agrafi: yazma yeteneğinde eksiklik
2. Diskalkuli/akalkuli: matematiği öğrenme ve algılamada zorluk
3. Parmak agnozisi: eldeki parmakları ayırtetme kabiliyetsizliği
4. Sol-sağ oryantasyon bozukluğu

Demans ve diğer etiyolojilerle ilişkiliyse tanı klinik olabilir. Felçten kaynaklanan vakalarda MRG, inferior parietal lobülde karşılık gelen inmeyi gösterecektir. Akut aşamada, bu, DWI sekansında parlak (kısıtlı difüzyon) ve ADC sekansında karşılık gelen alanda karanlık olacaktır.

Gerstmann sendromunun tedavisi yoktur. Tedavi semptomatik ve destekleyicidir. Uğraş ve konuşma terapileri, disgrafi ve apraksiyi azaltmaya yardımcı olabilir. Ek olarak, hesap makineleri ve kelime işlemciler okul çağındaki çocukların bozukluğun belirtileriyle baş etmelerine yardımcı olabilir.

Yetişkinlerde, semptomların çoğu zamanla azalır. Belirtilerde benzer bir azalmanın çocuklarda da meydana geldiği öne sürülse de, çoğunun eksikliklerinin üstesinden gelmediği, bunun yerine sadece uyum sağlamayı öğrendiği daha muhtemel görünmektedir.