Filipin Komünist Ayaklanması
| Filipin Komünist Ayaklanması | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Filipinler İç Savaşı | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
|
Anti-komünist milis Alsa Masa Destekleyenler:  ABD Avustralya |
 Çin Kazakistan Kırgızistan | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
 Ferdinand Marcos (1971-1986) Corazon Aquino (1986-1992) Fidel V. Ramos (1992-1998) Joseph Estrada (1998-2001) Gloria Macapagal Arroyo (2001-2010) Benigno Aquino III (2010-Günümüz) |
.svg){kind=small} Jose Maria SisonBernabe Buscayno Satur Ocampo Benito Tiamzon Jorge Cabardo Wilma Tiamzon Adelberto Silva  Domingo Tarectecan Francisco Pascual Felimon Lagman | ||||||
| Güçler | |||||||
| 220,000 | 5000 | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 9,867 ölü (1971–2002) [kaynak belirtilmeli] | 22,799 ölü (1971–2002) [kaynak belirtilmeli] | ||||||
| 1969–2002 yılları arasında 10,672 sivil hayatını kaybetti. [kaynak belirtilmeli] 2015 yılında ise toplam 30,000 ile 43,000 arasında sivil yaşamını yitirdi. [kaynak belirtilmeli] | |||||||
Filipin Komünist Ayaklanması, Filipinler Komünist Partisi ve onun silahlı kuvveti olan Yeni Halk Ordusu öncülüğünde 1969 yılında Filipinler'de Marksist-Leninist ilkelere dayalı rejim kurma amacı ile meydana gelen ayaklanma.[1] Bu ayaklanma sonucu gelişen olaylar halen devam etmektedir.[2][3]
Hakkında
[değiştir | kaynağı değiştir]Ayaklanma aslında ilkin Japonya'ya ve daha sonra ülkeye gelen Amerikalılara karşı savaşan ancak başarıya ulaşamayan Hukbalahapların devamı niteliğindedir. Komünist ayaklanmacılar gerilla savaşı taktiği ile kırsalda etkili bir durum içerisindedirler. [kaynak belirtilmeli] 2001 yıllı başta olmak üzere Filipinler'de Yeni Halk Ordusu'na destek veren halkı baskılamak amacıyla sürekli olarak antikomünist yargısız infazlar düzenlenmiştir. Örgüt aynı zamanda dış ülkelerden de mali yardım, eğitim ve diğer lojistik destekleri almaktadır. Bu yardımı verenlerden bazıları Kore İşçi Partisi, Filistin Kurtuluş Örgütü, Japon Kızıl Ordusu, Sandinista Ulusal Kurtuluş Cephesi, El Salvador Komünist Partisi ve Peru Komünist Partisi'dir.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Mapping Militants Profile: Communist Party of the Philippines – New People's Army". cisac.fsi.stanford.edu. Stanford University, Stanford, California: Stanford University Freeman Spogli Institute for International Studies – Center for International Security and Cooperation (CISAC). 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2020.
- ^ a b "Philippines' communist rebellion is Asia's longest-running insurgency". South China Morning Post (İngilizce). 16 Eylül 2019. 16 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Philippine Revolution30 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Soğuk Savaş sonrası Asya'da çatışmalar | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Güney Asya |
| ||||||||||||||||||||||
| Doğu Asya |
| ||||||||||||||||||||||
| Güneydoğu Asya |
| ||||||||||||||||||||||
| Orta Asya |
| ||||||||||||||||||||||
| Batı Asya |
| ||||||||||||||||||||||
| Kıtalararası çatışma | |||||||||||||||||||||||
| İlgili konular |
| ||||||||||||||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
