Eski Sol, 1960'lar ve 1970'lerde ortaya çıkan Yeni Solcu Marksistlerden klasik 1930'lar döneminin Batılı Leninist, Troçkist ve Stalinistlerini ayırt etmek için kullanılan bir terimdir.^[1] Yeni Sol, Marksist-Leninist Yeni Komünist Hareketten kaynaklanan tipik bir anti—Stalinist eğilim olarak tek başına gelişti. Eski Sol ve Yeni Komünist Hareket parti örgütlenmesine, kültürel bir gündem üzerinde sınıf bilincine sahip olmaya ve toplumun kitle yoğunluğu olan sanayi sektörlerinde örgütlü olmaya önem verdi.

Eski Sol, hükûmetlerin çeşitli anti-komünist saldırıları sonucunda, 1920'lerde Palmer Saldırıları ve İlk Kızıl Korku ve McCarthy dönemindeki İkinci Kızıl Korku gibi ciddi büyük bir çöküş yaşadı. ABD Komünist Partisi parti çizigisi konusundaki tartışmalar ve SBKP'nin 20. Kongresinde Kruşçev'in Stalin'i suçlamasıyla olduğu kadar bunlarla da inanılmaz bir biçimde zayıfladı. Çin-Sovyet Ayrılığı ve Çin-Arnavut Ayrılığı Eski Sol güçlerin bölünmesini hızlandırdı. 1950'lerin sonunda birçok aşırı solcu ve komünist hapse girdi ve liberal oldu ya da anti-revizyonist gruplara katıldı.