İvan İvanoviç Neplyuyev (Rusça: Ива́н Ива́нович Неплю́ев; 15 Kasım 1693 - 22 Kasım 1773), Büyük Petro ve Büyük Katerina'nın hizmetinde öne çıkan bir Rus diplomat ve yöneticiydi. Anıları ölümünden sonra yayımlandı ve heykeli kurduğu şehir olan Orenburg'da görülebiliyor.

Neplyuyev, Novgorod yakınlarındaki Poddubye'de yoksullaşmış soylu bir ailede dünyaya geldi. 1714'te yerel matematik okuluna kaydoldu, Petersburg Deniz Harp Okulu'na transfer oldu ve ardından eğitimini Venedik ve İspanya'nın deniz hizmetlerinde ilerletti. 1720'de Rusya'ya döndü ve öğrenimi ve zekası nedeniyle I. Petro'dan övgüler aldı. Ödül olarak kendisinden Saint Petersburg rıhtımlarını yönetmesi istendi.

1721'de Çar, Neplyuyev'i gizli elçi olarak 1734'e kadar kalacağı Konstantinopolis'e gönderdi. 1737'de başarısızlıkla sonuçlanan Nemirov Kongresi'ne ve Belgrad Barış Antlaşması'na (1739) yol açan müzakerelere katıldı. Yelizaveta Petrovna tahta çıktıktan sonra Neplyuyev usulsüzlüklerle suçlandı ve önceki hükümdarlığın diğer birçok ileri geleninin yaptığı gibi utanç içinde kaldı.

1742'de Neplyuyev affedildi ve Orenburg Kray'a yönetmek üzere gönderildi. Onun yönetiminin on altı yılı boyunca Orenburg şehri bugünkü yerine taşındı ve Samara Nehri, Tobol Nehri ve diğer su yolları boyunca yaklaşık 70 kale inşa edildi. 13 demir dökümhanesi ve 28 bakır fabrikası kurdu ve Batarma Aleyev liderliğindeki Başkurt ayaklanmasını bastırdı.

1760 yılında Neplyuyev, St. Petersburg'a geri çağrıldı ve bir senatör olarak atandı. II. Katerina, onun tecrübesine ve yetkinliğine değer verdi ve ülkenin diğer bölgelerine yaptığı ziyaretler boyunca başkenti yönetimine bıraktı. Poddubye'de emekli olmadan önce iki yıl boyunca Saint Petersburg Valiliği'nin sorumluluğunu üstlendi.

• Şablon:Efron

• (Rusça) Neplyuev's Memoirs