ไทยากิ
 | |
| มื้อ | ขนม |
|---|---|
| แหล่งกำเนิด | ประเทศญี่ปุ่น |
| ภูมิภาค | เอเชียตะวันออก |
| ผู้สร้างสรรค์ | เซอิจิโร คัมเบะ[1][2] |
| ส่วนผสมหลัก | แบตเทอร์, ถั่วอาซูกิ |
ไทยากิ (ญี่ปุ่น: 鯛焼き; โรมาจิ: Taiyaki "ปลาจานย่าง") คือขนมญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง[3] เป็นเค้กรูปทรงปลาจาน ไส้มีรสหวาน โดยมากจะสอดไส้ถั่วแดงอาซูกิ บ้างก็สอดไส้คัสตาร์ด, ช็อกโกแลต, ชีส หรือมันฝรั่งหวาน ร้านค้าบางแห่งมักจะขายไทยากิร่วมกับโอโคโนมิยากิ, เกี๊ยวซ่า และไส้กรอก
ประวัติ
[แก้]
ไทยากิเกิดขึ้นครั้งแรกที่โตเกียวในยุคเมจิ โดยเซอิจิโร คัมเบะ ชาวโอซากะได้เปิดกิจการร้านนานิวะโซฮนเต็งขายขนมอิมางาวายากิ ซึ่งเป็นขนมเค้กสอดไส้ถั่วแดงรูปกลมในโตเกียวแต่กลับไม่ประสบความสำเร็จ ด้วยเหตุนี้จึงได้ออกแบบรูปทรงของขนมใหม่ ให้มีลักษณะเหมือนปลาไท (ภาษาไทยคือปลาจาน) อันเป็นสัญลักษณ์มงคลอย่างหนึ่ง จนเป็นที่นิยมในเวลาต่อมา[1][2] โดยชื่อไทยากิมาจากคำว่า "ปลาจาน" (鯛 tai) กับ "ย่าง" (焼き yaki) แปลว่า "ปลาจานย่าง"[4] ปัจจุบันสามารถหารับประทานได้ทั่วประเทศญี่ปุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งตามศูนย์อาหารและตามเทศกาลสำคัญ ๆ ของญี่ปุ่น
ในประเทศเกาหลีใต้มีขนมรูปลักษณ์เดียวกัน เรียกว่าพุงออ-ปัง (เกาหลี: 붕어빵 "ขนมปังปลาทอง") ซึ่งรับอิทธิพลจากญี่ปุ่นช่วงปี ค.ศ. 1930 ซึ่งขณะนั้นเกาหลีตกเป็นอาณานิคมของญี่ปุ่น[5]
วิธีทำและวัตถุดิบ
[แก้].jpg)
ไทยากิจะทำจากแป้งซึ่งทำจากแป้งสาลีและน้ำ[1] บางกรณีอาจใช้แป้งสำหรับทำแพนเค้กหรือแป้งวาฟเฟิลแทน เทลงในเบ้ารูปปลาทั้งสองด้าน แล้วสอดไส้ที่เตรียมไว้ลงด้านใดด้านหนึ่งของเบ้า โดยมากใช้ถั่วแดงกวนน้ำตาลที่เรียกว่าอังโกะ[3] แล้วปิดแม่พิมพ์ลงให้เบ้าทั้งสองด้านประกบกัน รอแป้งสุกให้มีสีออกน้ำตาลทอง[6] ขนมนี้มีลักษณะคล้ายกับขนมอิมางาวายากิและขนมโดรายากิ ซึ่งเป็นเค้กที่สอดไส้ถั่วอาซูกิเช่นกัน แต่มีรูปทรงเป็นเค้กกลมหนา ๆ แทน[1][4]
ส่วนเบ้าพิมพ์ของไทยากินั้นก็มีหลายขนาดและรูปร่าง เช่นเป็นรูปทรงกลม รูปธงปลาคาร์ป หรือรูปวาฬ บ้างก็มีพิมพ์แบบย่างทีละตัว บ้างก็พิมพ์ย่างทีละหลายตัว เป็นต้น[4]
ความหลากหลาย
[แก้]- ร้านกินไดในโตเกียว มีไทยากิรสพิซซา โดยสอดไส้วัตถุดิบของพิซซาเป็นส่วนประกอบ[1]
- ร้านกินโนะอัง จำหน่ายไทยากิแป้งครัวซอง เรียกครัวซองไทยากิ[1][4]
- ร้านไทพาร์เฟต์ในโยโกฮามะ[7] จำหน่ายไทยากิสอดไส้ไอศกรีม[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 ニコ (เขียน), Rose Rosarin (แปล) (21 สิงหาคม 2559). "สารานุกรมคำญี่ปุ่น「ไทยากิ・อิมากาวายากิ」". Matcha Japan Travel Magazine. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2560.
((cite web)): ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 "ตามหาปลาไทยากิ ขนมอร่อยร้อยปี". ดูให้รู้. 17 กันยายน 2560. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2560.
((cite web)): ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 3.0 3.1 ニコ (เขียน), JansapKanwalai (แปล) (30 กรกฎาคม 2559). "สารานุกรมคำญี่ปุ่น「อังโกะ」". Matcha Japan Travel Magazine. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2560.
((cite web)): ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "เพราะว่ามันอร่อยและไม่เหมือนใคร มารู้จักขนมไทยากิกันเถอะ". สเปเชี่ยล ฟู้ด. 19 มกราคม 2560. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2560.
((cite web)): ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ Lee, Woo-young (23 April 2014). "[Uniquely Korean] Street food evolves". The Korea Herald. สืบค้นเมื่อ 28 April 2017.
- ↑ "Sweets in Japan - which are your favourite ones? ^^". February 9, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-19. สืบค้นเมื่อ April 13, 2017.
- ↑ "ไทยากิพาร์เฟต์ ขนมญี่ปุ่นสไตล์ใหม่ที่กำลังฮิตน่ากินมาก". ต้มยำวาซาบิ. 17 ตุลาคม 2558. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2560.
((cite web)): ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ไทยากิ
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
