((The integration of astronomical, philosophical, and spiritual concepts into consideration to lead to the creation of new formulas or ideas is interesting and challenging. We can consider these issues as follows:

1. 1. 1. Astronomical Concepts

1. **The movement of the sun and moon**: Calculating the times of sunrise and moonset at specific times, such as 23:59 for the sun and 00:02 for the moon, requires complex astronomical formulas, including considering the Earth's position in the solar system.

  For calculating the position of the sun:
  \[
  \text{RA (Right Ascension)} = L + 180^\circ - \lambda
  \]
  \[
  \text{Dec (Declination)} = \arcsin(\sin(\epsilon) \sin(\lambda))
  \]
  where \(L\) is the longitude of the sun, \( \lambda \) is the ecliptic longitude, and \( \epsilon \) is the obliquity of the ecliptic.

1. 1. 1. Philosophy and Spirituality

2. **The connection between science and religion**: Finding a balance between science and religion is challenging but not impossible. Many religions believe that humans have a deep connection with the universe, and studying astronomy may be one way to understand our role within this universe.

1. 1. 1. Calculation and Symbolism

3. **The use of odd and even numbers**: The idea that odd numbers might disrupt the universe is an interesting symbolic concept, but in mathematics, both odd and even numbers play important roles in calculations and solving scientific problems.

4. **Artificial intelligence language**: Using artificial intelligence language to create formulas or calculation systems has high potential. Artificial intelligence can assist in complex calculations quickly and accurately.

1. 1. 1. Cultural and Historical Integration

5. **The integration of culture and history**: Learning from the past and combining historical knowledge with modern science can create new perspectives and innovative ideas.))

เปียงยาง 평양시 平壤市
นครปกครองโดยตรง
นครปกครองโดยตรงเปียงยาง 평양직할시 平壤直轄市
การถอดเสียง
• โชซ็อนกึล	평양직할시
• ฮันจา	平壤直轄市
• เอ็มอาร์	P'yŏngyang Chikhalsi
• อาร์อาร์	Pyeongyang Jikhalsi
ตามเข็มนาฬิกาจากบน: ตึกระฟ้าเปียงยางและแม่น้ำแทดง; หอคอยชูเช; ประตูโค้งแห่งการรวมประเทศ; รูปหล่อ Chollima; สถานี Puhŭng ในรถไฟใต้ดินเปียงยาง; สุสานพระเจ้าทงมย็อง และประตูชัย
สมญา:  (류경/柳京)  (Korean) "Home of Juche's Spark"[1]
ที่ตั้งของเปียงยางในเกาหลีเหนือ
เปียงยาง ที่ตั้งของเปียงยางในเกาหลีเหนือ แสดงแผนที่เกาหลีเหนือ เปียงยาง เปียงยาง (ทวีปเอเชีย) แสดงแผนที่ทวีปเอเชีย
พิกัด: 39°1′10″N 125°44′17″E / 39.01944°N 125.73806°E / 39.01944; 125.73806
ประเทศ	เกาหลีเหนือ
เขต	18 เขต, 2 เทศมณฑล เขตชุง เขตพย็องช็อน เขตโพทงกัง เขตโมรันบง เขตซอซ็อง เขตซ็อนกโย เขตทงแดวัน เขตแทดงกัง เขตซาดง เขตแทซ็อง เขตมันกย็องแด เขตฮย็องเจซัน เขตรยงซ็อง เขตซัมซ็อก เขตรย็อกโพ เขตรันกรัง เขตซูนัน เขตอึนจ็อง เขตฮวาซง เทศมณฑลคังดง เทศมณธลคังนัม
การปกครอง
• ประธานคณะกรรมการของประชาชนเปียงยาง	Cha Hui-rim[3]
• เลขาธิการพรรคแรงงานแห่งเกาหลี คณะกรรมการนครเปียงยาง	Kim Yong-hwan[4]
พื้นที่[5]
• ทั้งหมด	2,000 ตร.กม. (800 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2016)
• ทั้งหมด	2,870,000[2] คน
เขตเวลา	UTC+09:00 (เวลาเปียงยาง)

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

เปียงยาง (เกาหลี: 평양, ภาษาเกาหลี: /pʲʰʌ̹ŋ.ja̠ŋ/, พย็องยัง) คือเมืองหลวงและเมืองขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศเกาหลีเหนือ ตัวนครตั้งอยู่ห่างจากปากแม่น้ำแทดงประมาณ 109 km (68 mi) ตามรายงานจากสำมะโนประชากร ค.ศ. 2008 นครนี้มีประชากร 3,255,288 คน^[6]

เปียงยางเป็นหนึ่งในเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในเกาหลี^[7] ในอดีตนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของหลายอาณาจักร เช่น ใน 2333 ปีก่อนคริสต์ศักราชนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโชซ็อนโบราณ ในสมัยนั้นมีชื่อว่าเมืองวังก็อมซ็อง ใน ค.ศ. 427 ได้เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโคกูรยอ มีชื่อว่าเมืองเปียงยาง จนถึง ค.ศ. 668 ที่อาณาจักรโคกูรยอล่มสลายลง

เปียงยาง
"เปียงยาง" ใน อักษรโชซ็อนกึล (บน) และ อักษรฮันจา (ล่าง)
ชื่อเกาหลี
โชซ็อนกึล	평양
ฮันจา	平壤
อาร์อาร์	Pyeongyang
เอ็มอาร์	P'yŏngyang
แปล. "ดินเรียบ"

ชื่อนครในอดีตได้แก่ คีซ็อง, ฮวังซ็อง, รากรัง, ซอ-กยง, โซโด, โฮ-กยง, ชังอัน^{[ต้องการอ้างอิง]} และ เฮโจ^[8][9] (ในสมัยอาณานิคมญี่ปุ่น) ซึ่งมีรูปเขียนหลายแบบ^[a] ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 กลุ่มมิชชันนารีรู้จักเปียงยางในฐานะ "เยรูซาเลมตะวันออก" เนื่องจากสถานะในอดีตในฐานะฐานที่มั่นของศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์ โดยเฉพาะในช่วงการฟื้นฟูเปียงยางใน ค.ศ. 1907^[21][22]

หลังการเสียชีวิตของคิม อิล-ซ็องใน ค.ศ. 1994 สมาชิกบางส่วนจากฝ่ายคิม จ็อง-อิลเสนอให้เปลี่ยนชื่อเปียงยางไปเป็น "นครคิม อิล-ซ็อง" (เกาหลี: 김일성시; ฮันจา: 金日成市) แต่บางส่วนเสนอแนะว่าเกาหลีเหนือควรเริ่มเรียกโซลเป็น "นครคิม อิล-ซ็อง" แทน และให้เปียงยางมีชื่อเล่นเป็น "นครคิม จ็อง-อิล" ท้ายที่สุด ก็ไม่มีการทำข้อเสนอใดทั้งสิ้น^[23]

ใน ค.ศ. 1955 นักโบราณคดีขุดพบหลักฐานของการดำรงชีวิตสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ที่หมู่บ้านโบราณคดีที่ชื่อว่า คึมทัน-นี (Kŭmtan-ni) ซึ่งอยู่ในขอบเขตของเปียงยาง ได้มาจากยุคเครื่องปั้นดินเผาชุลมุนและมูมุน^[24]

2,333 ปีก่อนคริสต์ศักราชนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโชซ็อนโบราณ ในสมัยนั้นมีชื่อว่า เมืองวังก็อมซ็อง ในปี ค.ศ. 427 ได้เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรโคกูรยอจึงมีชื่อว่าเมืองเปียงยาง จนถึงปี ค.ศ. 668 อาณาจักรโคกูรยอล่มสลายลง เปียงยางจึงไม่ได้เป็นเมืองหลวง

• กรุงเปียงยางในคริสต์ทศวรรษ 1920
• 
  สถานีรถไฟเปียงยาง
• 
  ศาลากลางเปียงยาง
• 
  รถรางเปียงยาง
• 
  เขตซอซ็อง
• 
  ภูเขาโมรัน

เปียงยางตั้งอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของเกาหลีเหนือ นครนี้ตั้งอยู่บนที่ราบทางตะวันออกของอ่าวเกาหลีประมาณ 50 กิโลเมตร (31 ไมล์) แม่น้ำแทดงไหลไปทางตะวันตกเฉียงใต้ผ่านนครไปยังอ่าวเกาหลี ที่ราบเปียงยางเป็นหนึ่งในสองที่ราบขนาดใหญ่ในคาบสมุทรเกาหลีฝั่งตะวันตก ส่วนอีกแห่งหนึ่งคือที่ราบ Chaeryong ทั้งสองที่มีพื้นที่รวมประมาณ 500 ตารางกิโลเมตร^[25]

อุณหภูมิสูงสุดช่วงเดือนเมษายน-กันยายน อุณหภูมิต่ำสุดช่วงเดือนตุลาคม - เมษายน

• 
• 
  ภาพถ่ายดาวเทียมของเปียงยาง เมื่อ 22 สิงหาคม ค.ศ. 2007
• 
  ภาพถ่ายดาวเทียมของเปียงยาง

เปียงยางแบ่งพื้นที่ออกเป็น 20 เขต (ku- หรือ guyŏk) 2 เทศมณฑล (kun หรือ gun) และ 1 ย่าน (dong)^[30]

รายงานสื่อต่างชาตืใน ค.ศ. 2010 รายงานว่าเทศมณฑลคังนัม, Chunghwa-gun, Sangwŏn-gun และ Sŭngho-guyŏk ถูกเปลี่ยนผ่านไปยังจังหวัดฮวังแฮเหนือ^[32] อย่างไรก็ตาม มีการยกเทศมณฑลคังนัมคืนใน ค.ศ. 2011^[33]

ฐานขีปนาวุธ Banghyun Dong เคยอยู่ในเขตบริหารของคูซ็อง จังหวัดพย็องอันเหนือ โดยมีการเปลี่ยนผ่านเข้าไปยังเปียงยางในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2018^[34]

• อนุสรณ์สถานคิม อิล-ซ็อง
• ประตูชัย
• ภูเขามันกย็องแด (บ้านเกิดของคิม อิล-ซ็อง)
• ภูเขามันซู
• หอคอยชูเช
• สนามกีฬารึงนาโด 1 พฤษภาคม (สนามฟุตบอลที่ใหญ่ที่สุดในโลก)
• สนามกีฬาคิม อิล-ซ็อง
• หอคอยโทรทัศน์เปียงยาง
• สวนสัตว์กลางเกาหลี
• อาร์กออฟรียูนิฟิเคชัน
• โรงแรมนานาชาติยังกักโด
• โรงแรมนานาชาติรยังกัง
• จัตุรัสคิม อิล-ซ็อง
• สนามกีฬาเอนกประสงค์เปียงยาง อินดอร์สเตเดี้ยม
• โรงละครมันซูแด อาร์ทเทียร์เตอร์

• 
  ประตูชัย
• 
  หอคอยชูเช
• 
  สนามเมย์เดย์
• 
  อนุสรณ์พรรคแรงงานเกาหลีเหนือ
• 
  คิม อิล-ซ็อง สเตเดียม
• 
  หอคอยโทรทัศน์เปียงยาง

เกาหลีเหนือ มีวัฒนธรรมอาหารที่แตกต่างจากเกาหลีใต้อย่างเห็นได้ชัด ตัวอย่างวัฒนธรรมอาหารเกาหลีเหนือ ได้แก่

• พย็องยังแร็งมย็อน โซบะเย็นเกาหลีเหนือ
• ทงชีมี กิมจิน้ำ
• อนดล
• แฮจังกุก
• แทดงกังซังโกกุก ซุปปลาเทราต์จากแม่น้ำแทดง

สำหรับร้านอาหารที่มีชื่อเสียงที่สุด คือ อกรยูกวันและชงรยูกวัน^[35]

ในเปียงยาง มีสโสรกีฬาอยู่ 2-3 แห่ง ได้แก่ เอพริลทเวนตีไฟฟ์สปอร์ตคลับ, เปียงยางสปอร์ตคลับ, ฟุตบอลทีมชาติเกาหลีเหนือ

สถานีรถไฟเปียงยางเป็นสถานีรถไฟหลักของเส้นทางหลายแห่ง รวมทั้งเส้นทางพยองอึยและพยองบู

การรถไฟเกาหลีเหนือได้จัดเส้นทางรถไฟระหว่างประเทศ จุดหมายปลายทางคือปักกิ่งและมอสโก รถไฟปักกิ่งใช้เวลา 25 ชั่วโมง 25 นาที (ขบวน เค 27 - เค 28 เดินรถวันจันทร์ วันพุธ วันพฤหัสบดี และวันเสาร์) ส่วนรถไฟมอสโกนั้นใช้เวลา 6 วัน เชื่อมต่อรถไฟสายทรานส์-ไซบีเรียที่สะพานยูเรเชียน

รถไฟใต้ดินเปียงยาง (MTR) มี 2 เส้นทาง ได้แก่ สายช็อลลีมา (천리마선) (สถานีพูฮึง (부흥) - สถานีพุลกึนบย็อล (붉은별)) และสายฮย็อกชิน (혁신선) (สถานีควังบก (광복) - สถานีรักว็อน (락원)) ทั้งสองเส้นทาง มีจุดเชื่อมต่อกันที่สถานีชอนู (전우) มีผู้โดยสารประมาณ 300,000-700,000 คนต่อวัน ก่อสร้างตั้งแต่ ค.ศ. 1965 และเริ่มเปิดใช้งานเมื่อประมาณ ค.ศ. 1969-1972 ทำพิธีเปิดโดยประธานาธิบดีคิม อิล-ซ็อง

ทรอลเลย์บัสเปียงยางเป็นรูปแบบขนส่งธารณะ และกำลังวางแผนขยายไปรอบนอกชานเมือง เปิดให้บริการเมื่อ 30 เมษายน ค.ศ. 1962 ความยาวประมาณ 57 กิโลเมตร ทั้งหมด 10 เส้นทาง

ในปัจจุบัน มีอยู่ 3 เส้นทางที่เปิดใช้งาน สำหรับประชาชนเกาหลี ได้แก่

• เส้นทางที่ 1 : เปียงยาง-ย็อก (평양역; 平壤驛) - มันกย็องแด (만경대; 萬景臺)
• เส้นทางที่ 2 : ทอซง (토성; 土城) - รังรัง (락랑; 樂浪) - มุนซู (문수; 紋繍)
• เส้นทางที่ 3 : ซอพย็องยัง (서평양; 西平壤) - รังรัง (락랑; 樂浪)

ใน ค.ศ. 2006 มีการกำหนดค่าโดยสารรถรางอยู่ที่ 5 วอน นอกจากนี้ ยังมีบัตรคูปองอีกด้วย (시내 차표; 市内車票; sinae ch'ap'yo)

ส่วนเส้นทางสำหรับนักท่องเที่ยว มีชื่อว่า "สายคึมซูซัน"

สายการบินเดียวแห่งเกาหลีเหนือ แอร์โครยอ บินจากท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยางซูนัน ไปยังปักกิ่ง, เฉิ่นหยาง, วลาดีวอสตอค, มอสโก, กรุงเทพมหานคร, คาบารอฟสค์, กัวลาลัมเปอร์, เซี่ยงไฮ้ และคูเวตซิตี

สำหรับภายในประเทศ มีเที่ยวบินไปยังฮัมฮุง, ว็อนซัน, ช็องจิน, ฮเยซัน และซัมจีย็อน

ในเปียงยาง มีโรงแรมหลักที่เปิดบริการอยู่ 2 โรงแรม คือ โรงแรมยังกักโดและโรงแรมโครยอ ส่วนโรงแรมรยูกย็อง มีกำหนดเปิดกลางปี ค.ศ. 2013 โรงแรมรยูกย็องเป็นโรงแรมที่สูงที่สุด รองลงมาเป็นโรงแรมยังกักโด ทั้ง 3 โรงแรมนั้นจัดไว้สำหรับนักท่องเที่ยว โรงแรมอื่น ๆ เช่น โรงแรมแทดงดัง โรงแรมรยังกัง โรงแรมโมรันบง โรงแรมแฮบังซัน และโรงแรมโซซาน^[36]

เปียงยางมีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ดังต่อไปนี้ ห้างสรรพสินค้าเปียงยาง สาขา 1 และ 2 ห้างสรรพสินค้าควังบก ห้างสรรพสินค้ารักว็อน ห้างสรรพสินค้าสถานีเปียงยาง และห้างสรรพสินค้าเยาวชนเปียงยาง^[36]

ภาพพาโนรามาของกรุงเปียงยาง เมื่อมองจากหอคอยชูเช

เปียงยางเป็นเมืองพี่น้องกับเมืองดังนี้:^[37]

• แอลเจียร์ ประเทศแอลจีเรีย^[38]
• แบกแดด ประเทศอิรัก
• เชียงใหม่ ประเทศไทย
• ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
• จาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย
• กาฐมาณฑุ ประเทศเนปาล
• มอสโก ประเทศรัสเซีย
• เทียนจิน ประเทศจีน

• "Corea" . Encyclopædia Britannica. Vol. VI (9th ed.). New York: Charles Scribner's Sons. 1878. pp. 390–394..
• "North Korea – A Country Study" (PDF). Library of Congress Country Studies. 2009.

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เปียงยาง

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ เปียงยาง

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ เปียงยาง

วิกิพจนานุกรม มีความหมายของคำว่า เปียงยาง

• Interactive virtual tour Aerial view of Pyongyang city
• Super High Resolution Image Panoramic view of Pyongyang city
• 22-minute video of bus ride through Pyongyang, DPRK ที่ยูทูบ
• North Korea Uncovered, (North Korea Google Earth), a comprehensive mapping of North Korea, including all of the locations mentioned above, on Google Earth
• เปียงยาง ที่เว็บไซต์ Curlie

ด ค ก ภูมิภาคและเขตการปกครองของประเทศเกาหลีเหนือ
ภูมิภาค	คย็องกี ควันโซ ควันดง ย็องซอ ย็องดง ทงบุก ควันนัม ควันบุก ฮวังแฮ
จังหวัด	คังว็อน ชากัง พย็องอันใต้ พย็องอันเหนือ รยังกัง ฮวังแฮใต้ ฮวังแฮเหนือ ฮัมกย็องใต้ ฮัมกย็องเหนือ
นครปกครองโดยตรง	เปียงยาง
นครพิเศษ	แคซ็อง นัมโพ ราซ็อน
เขตบริหารพิเศษ※	เขตท่องเที่ยวเขาคุมกัง เขตบริหารพิเศษชินอึยจู เขตอุตสาหกรรมแคซ็อง
หมายเหตุ: ※ ถูกยกเลิกแล้ว

ด ค ก เมืองหลวงในทวีปเอเชีย
เอเชียเหนือ เอเชียใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียตะวันตกเฉียงใต้ มอสโก, รัสเซีย † เอเชียกลาง ดูชานเบ, ทาจิกิสถาน ทาชเคนต์, อุซเบกิสถาน บิชเคก, คีร์กีซสถาน อัสตานา, คาซัคสถาน † อาชกาบัต, เติร์กเมนิสถาน เอเชียตะวันออก โซล, เกาหลีใต้ โตเกียว, ญี่ปุ่น ไทเป, ไต้หวัน ปักกิ่ง, จีน ฮ่องกง, ฮ่องกง (จีน) มาเก๊า, มาเก๊า (จีน) เปียงยาง, เกาหลีเหนือ อูลานบาตาร์, มองโกเลีย กาฐมาณฑุ, เนปาล ศรีชยวรรธนปุระโกฏเฏ, ศรีลังกา คาบูล, อัฟกานิสถาน ดีเอโกการ์ซีอา, บริติชอินเดียนโอเชียนเทร์ริทอรี (สหราชอาณาจักร) ทิมพู, ภูฏาน ธากา, บังกลาเทศ นิวเดลี, อินเดีย มาเล, มัลดีฟส์ อิสลามาบาด, ปากีสถาน กรุงเทพมหานคร, ไทย กัวลาลัมเปอร์ ,มาเลเซีย จาการ์ตา, อินโดนีเซีย † ดิลี, ติมอร์-เลสเต เดอะเซตเทิลเมนต์, เกาะคริสต์มาส (ออสเตรเลีย) เนปยีดอ, พม่า บันดาร์เซอรีเบอกาวัน, บรูไน พนมเปญ, กัมพูชา พอร์ตมอร์สบี, ปาปัวนิวกินี มะนิลา, ฟิลิปปินส์ เวียงจันทน์, ลาว สิงคโปร์, สิงคโปร์ ฮานอย, เวียดนาม เวสต์ไอแลนด์, หมู่เกาะโคโคส (คีลิง) (ออสเตรเลีย) คูเวตซิตี , คูเวต ซานา, เยเมน ดามัสกัส, ซีเรีย โดฮา, กาตาร์ เตหะราน, อิหร่าน ทบิลีซี, จอร์เจีย † นิโคเซีย, ไซปรัส † นอร์ทนิโคเซีย, นอร์เทิร์นไซปรัส † บากู, อาเซอร์ไบจาน † เบรุต, เลบานอน แบกแดด, อิรัก มัสกัต, โอมาน มานามา, บาห์เรน เยรูซาเลม, อิสราเอล# เยรูซาเลมตะวันออก, ปาเลสไตน์# เยเรวาน, อาร์มีเนีย † รียาด, ซาอุดีอาระเบีย อังการา, ตุรกี † อัมมาน, จอร์แดน อาบูดาบี, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
† ประเทศข้ามทวีป  # พิพาท

ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน
นานาชาติ	FAST VIAF เวิลด์แคต
ประจำชาติ	สเปน เยอรมนี อิสราเอล สหรัฐ ญี่ปุ่น เช็กเกีย
ภูมิศาสตร์	มิวสิกเบรนซ์ พื้นที่
อื่น ๆ	NARA