อำเภอเฟิ่งหวง 凤凰县
อำเภอ
เมืองโบราณเฟิ่งหวง
พิกัด: 27°56′56″N 109°36′14″E / 27.949°N 109.604°E / 27.949; 109.604[1]
ประเทศ	จีน
มณฑล	หูหนาน
จังหวัดปกครองตนเอง	เซียงซี
พื้นที่[2]
• ทั้งหมด	1,751.10 ตร.กม. (676.10 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2010)[3]
• ทั้งหมด	350,195 คน
• ความหนาแน่น	200 คน/ตร.กม. (520 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน)

อำเภอเฟิ่งหวง (จีน: 凤凰县) เป็นอำเภอภายใต้การปกครองของจังหวัดปกครองตนเองเซียงซี ในมณฑลหูหนาน ประเทศจีน

เฟิ่งหวงตั้งอยู่ริมขอบตะวันตกของมณฑลหูหนาน ทางใต้ของจังหวัดปกครองตนเองเซียงซี ติดกับด้านตะวันออกของ มณฑลกุ้ยโจว และ ทางทิศเหนือเชื่อมกับอำเภอฮฺวายฺเหวียน และ เมื่องจี๋โซ่ว ทางทิศตะวันออกติดกับอำเภอหลูซี และทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ติดกับอำเภอมายอง (จีน: 麻阳苗族自治县 หมาหยังเหมียวจู๋จื้อจึเชี่ยน) ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้และทิศตะวันตกติดกับเขตปี้เจียง ของเมืองถงเหริน และ เขตปกครองตนเองซงเถา ของมณฑลกุ้ยโจว อำเภอเฟิ่งหวงมีพื้นที่ 1,745 กม² ณ ปี 2558 มีประชากรตามสำมะโนประชากร 428,294 คน อำเภอนี้มี 13 เมือง และ 4 ตำบล อยู่ภายใต้เขตปกครอง โดยมี ถัวเจียง (จีน: 沱江镇) เป็นเมืองหลักของอำเภอ

อำเภอเฟิ่งหวงตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2247 และมีประวัติศาสตร์ยาวนานถึง 300 ปี เมืองโบราณเป็นที่รวมของชนกลุ่มน้อยเผ่าม้งและถู่จา มีแหล่งโบราณคดีวัฒนธรรมชาติพันธุ์ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ซึ่งประกอบด้วย ภาษาชาติพันธุ์ ขนบธรรมเนียม ศิลปะ ตลอดจนสถาปัตยกรรมชาติพันธุ์ที่โดดเด่นหลายหลากซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์ หมิง และ ชิง ผังเมืองถูกสร้างให้ปรับเข้ากับการโอบล้อมด้วยภูเขาและแม่น้ำตามธรรมชาติที่ไหลผ่านกลางเมือง^[4] ประชากรกว่าครึ่งของเมืองเป็นชนกลุ่มน้อย ม้ง (จีน: 苗族) หรือ ถู่จา (จีน: 土家族) ^[5] เฟิ่งหวงยังเป็นศูนย์กลางของการก่อกบฏม้ง ที่ไม่ประสบความสำเร็จ (พ.ศ. 2397 - 2416) ซึ่งก่อให้เกิดการพลัดถิ่นของชาติพันธุ์ม้งสู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงสองศตวรรษที่ผ่านมา อำเภอนี้เป็นที่รู้จักดีในประเพณีม้งและการพิธีศพแบบม้ง และยังเป็นที่ตั้งของกำแพงเมืองจีนตอนใต้ (จีน: 中国南方长城; ม้ง: Suav Tuam Choj) ^[6] ที่สร้างขึ้นโดยราชวงศ์หมิงเพื่อปกป้องชาวจีนฮั่นในพื้นที่จากการโจมตีของม้ง

นับจากปี 2456 ชื่อของเมืองที่เปลี่ยนจาก เจิ้นกัน ( 鎮筸 ) เป็น เฟิ่งหวง

เมืองโบราณเฟิ่งหวงได้รับการบรรจุไว้ในรายชื่อเบื้องต้น มรดกโลก ของ องค์การยูเนสโก เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2551 ในหมวดวัฒนธรรม เมืองโบราณแห่งนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองที่สวยที่สุดในจีนโดย Rewi Alley นักเขียนชาวนิวซีแลนด์

เมืองโบราณเฟิ่งหวงได้รับความเสียหายจากน้ำท่วมในเดือนกรกฎาคม 2557 ^{[7] [8]}

การเดินทางไปอำเภอเฟิ่งหวง โดยใช้สนามบินเฟิ่งหวง (Fenghuang Airport) ในเมืองถงเหริน (Tóngrén) อยู่ห่างจากเฟิ่งหวง 34 km (21 mi) และสถานีรถไฟที่ใกล้ที่สุดในเมืองจี๋โซ่ว (Jíshǒu) ที่อยู่ห่างออกไป 50 km (31 mi) จากนั้นเดินทางต่อด้วยรถประจำทางหรือแท็กซี่ไปยังอำเภอเฟิ่งหวง

สนามบินจางจาเจี้ย (Zhangjiajié) และสถานีรถไฟหฺวายฮฺว่า (Huáihuà) ใช้เป็นจุดเปลี่ยนต่อพาหนะสำหรับไปสู่อำเภอเฟิ่งหวงได้เช่นกัน ^[9]

• 
  เจดีย์ว่านหมิง (เจดีย์หมื่นนาม)
• 
  ทิวทัศน์ตอนกลางคืน ที่เจดีย์ว่านหมิง
• 
  สะพานหง (สะพานรุ้ง)
• 
  เมืองโบราณเฟิ่งหวง
• 
  อาคารริมแม่น้ำ มีขาหยั่งช่วยพยุงส่วนที่ยื่นเข้าไปในเม่น้ำ

1. ↑ Google (2014-07-02). "Fenghuang" (Map). Google Maps. Google. สืบค้นเมื่อ 2014-07-02.
2. ↑ Xiangxi Tujia and Miao Autonomous Prefecture Land Use Plan (2006-20)/《湘西土家族苗族自治州土地利用总体规划（2006-2020年）》. Accessed 8 July 2014.
3. ↑ 湘西自治州2010年第六次全国人口普查主要数据公报 (ภาษาจีน). Xiangxi Prefecture People's Government. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2012. สืบค้นเมื่อ 9 July 2014.
4. ↑ Fenghuang Ancient City - UNESCO World Heritage Centre
5. ↑ Wang (2007) p 135
6. ↑ 南方长城景点介绍 เก็บถาวร 2020-06-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, zjjto.com
7. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-11-03. สืบค้นเมื่อ 2020-08-12.
8. ↑ https://www.bbc.com/news/av/world-asia-28321060/china-floods-ancient-town-of-fenghuang-submerged-in-water
9. ↑ "Fenghuang County" ChinaTour.