อำเภอมารัง
อำเภอมารัง | |
|---|---|
 อำเภอของประเทศมาเลเซีย | |
| Daerah Marang | |
| การถอดเสียงภาษาอื่น ๆ | |
| • ยาวี | ماراڠ |
| • จีน | 马江县 |
| • ทมิฬ | மாராங் |
 ธง | |
 ที่ตั้งของ อำเภอมารัง ในรัฐตรังกานู | |
  อำเภอมารัง ที่ตั้งของ อำเภอมารัง ในประเทศมาเลเซีย | |
| พิกัด: 5°10′N 103°10′E / 5.167°N 103.167°E | |
| ประเทศ |  มาเลเซีย |
| รัฐ |  รัฐตรังกานู |
| ศูนย์กลาง | มารัง |
| รัฐบาลท้องถิ่น | สภาอำเภอมารัง |
| การปกครอง | |
| • นายอำเภอ | ตุน อะฮ์มัด ไฟซัล บิน ตุน อับดุล ราซัก[1] |
| พื้นที่[2] | |
| • ทั้งหมด | 666.54 ตร.กม. (257.35 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2010) | |
| • ทั้งหมด | 97,857 คน |
| • ประมาณ (2014)[3] | 102,500 คน |
| • ความหนาแน่น | 150 คน/ตร.กม. (380 คน/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | UTC+8 (MST) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+8 (ไม่มี) |
| รหัสไปรษณีย์ | 21xxx |
| [รหัสโทรศัพท์ | +6-09-6 |
| ป้ายยานพาหนะ | T |
อำเภอมารัง (มลายู: Daerah Marang) เป็นอำเภอชายฝั่งในรัฐตรังกานู ประเทศมาเลเซีย โดยมีชายแดนทางเหนือติดกับอำเภอกัวลาเตอเริงกานูและอำเภอกัวลาเนอรุซ ทางตะวันตกติดกับอำเภอฮูลูเตอเริงกานู และทางใต้ติดกับอำเภอดูงุน ส่วนฝั่งตะวันออกติดกับทะเลจีนใต้
ศัพทมูลวิทยา
[แก้]ชื่ออำเภอนี้มีที่มาจากผู้ประกอบการชาวจีนซึ่งเป็นหนึ่งในคนกลุ่มแรกที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในบริเวณนี้ ผู้ประกอบการคนนั้นเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "หม่า" (馬 แปลว่าม้า) และขายผลิตภัณฑ์จากทะเลแบบแห้ง โดยผลิตภัณฑ์จากทะเลได้แก่ปลาและหมึกตากแห้งบนราวซึ่งชาวบ้านเรียกว่า รัง ทำให้บริเวณนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ หม่ารัง (กล่าวคือ 'รังของหม่า') และเพี้ยนเสียงกลายเป็น มารัง ในภายหลัง[4]
ภูมิศาสตร์และประชากร
[แก้]อำเภอมารังมีพื้นที่ 666 ตารางกิโลเมตร ลักษณะของภูมิประเทศมีทั้งชายฝั่งทะเลจีนใต้, ป่าพรุ, เนินเขา และที่ราบ บริเวณตำบลรูซีลา, ปูเลาเกอเริงกา และเมอร์จังตั้งอยู่ริมชายฝั่ง มีที่ราบเป็นดินทรายและมีหุบเขาอยู่ภายใน พื้นที่ในตำบลเจอรุงส่วนใหญ่เป็นหุบเขา ในขณะที่ตำบลบูกิตปายงกับอาลูร์ลิมบัตมีที่ราบลูกระนาดและป่าพรุอยู่
ประชากรในสำมะโน ค.ศ. 2000 มีอยู่ 84,938 คน โดย 97.2% เป็นชาวมลายู ในขณะที่อีก 2.6% เป็นชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน[5]
เขตการปกครอง
[แก้]อำเภอนี้แบ่งออกเป็น 9 มูกิม ได้แก่:
- เจอรุง
- เมอร์จัง
- ปูเลาเกอเริงกา
- รูซีลา
- อาลูร์ลิมบัต
- เมืองบูกิตปายง
- บันดาร์มารัง
- บูกิตปายง
- เปิงกาลันเบอรางัน
สถานที่ท่องเที่ยว
[แก้]สถานที่ท่องเที่ยวหลักในอำเภอมารัง มีดังนี้:[6]
- หาดเกอลูลุต
- ล่องเรือในแม่น้ำมารัง
- ป่าสงวนจัมบูบงกก
- เกาะกาปัซ (ผ่านทางเรือผู้โดยสารจากเมืองมารัง)
ดูเพิ่ม
[แก้]- อำเภอของประเทศมาเลเซีย
- กงบาไล
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Administrator. "Laman Web Rasmi Pejabat Daerah Dan Tanah Dungun". pdtmarang.terengganu.gov.my.
- ↑ primuscoreadmin (10 November 2015). "Info Marang". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-21. สืบค้นเมื่อ 2020-04-23.
- ↑ Administrator. "Pengenalan Daerah Dungun". pdtdungun.terengganu.gov.my. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-17. สืบค้นเมื่อ 2020-04-23.
- ↑ "Marang: Sejarah" (ภาษามาเลย์). Pusat Internet Desa Marang. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-05-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-21.
- ↑ "Marang: Organisasi" (ภาษามาเลย์). Pusat Internet Desa Marang. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-05-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
- ↑ "Marang: Pelancongan" (ภาษามาเลย์). Pusat Internet Desa Marang. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-05-10. สืบค้นเมื่อ 2007-03-22.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
อำเภอของประเทศมาเลเซีย | |
|---|---|
| |
| รัฐกลันตัน |
|
| รัฐเกอดะฮ์ |
|
| รัฐซาบะฮ์ |
|
| รัฐซาราวัก |
|
| รัฐเซอลาโงร์ |
|
| รัฐตรังกานู | |
| รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน |
|
| รัฐปะลิส | ไม่มี (★กางาร์) |
| รัฐปะหัง |
|
| รัฐปีนัง |
|
| รัฐเประ |
|
| รัฐมะละกา | |
| รัฐยะโฮร์ |
|
☆กัวลาลัมเปอร์ ลาบวน และปูตราจายา เป็นดินแดนสหพันธ์ที่ไม่มีเขตปกครองระดับอำเภอ ตัวเอียง หมายถึงอำเภอที่จัดเป็นอำเภอใหม่ ณ ค.ศ. 2019 | |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
