นอร์ธเธิร์น
1995 Stock ออกจากอุโมงค์ทางเหนือของสถานีเฮนดอนเซ็นทรัล
ข้อมูลทั่วไป
จำนวนสถานี	52
สีบนแผนที่	สีดำ
เว็บไซต์	tfl.gov.uk
การดำเนินงาน
รูปแบบ	ระบบขนส่งมวลชนเร็ว
ระบบ	รถไฟใต้ดินลอนดอน
ขบวนรถ	1995 Stock
ผู้โดยสาร	252.310 ล้านคน (2011/12)[1]
ประวัติ
เปิดเมื่อ	18 ธันวาคม 1890; 133 ปีก่อน (1890-12-18) (ในชื่อ ทางรถไฟซิตีและซาท์ลอนดอน) 28 สิงหาคม 1937; 86 ปีก่อน (1937-08-28) (ในชื่อ สายนอร์ธเธิร์น)
ส่วนต่อขยายล่าสุด	20 กันยายน 2021; 2 ปีก่อน (2021-09-20)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	58 กิโลเมตร (36 ไมล์)
ลักษณะทางวิ่ง	ระดับลึก
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ
ความเร็ว	45 mph (72 km/h)[2]

สายนอร์ธเธิร์น เป็นเส้นทางของรถไฟใต้ดินลอนดอน สีประจำเส้นทางคือสีดำ มีผู้โดยสาร 252,310,000 คนในปี 2011/12 (อันดับที่ 2 ในระบบ) โดยมีจำนวนทั้งหมด 50 สถานี มี 36 สถานีเป็นสถานีใต้ดิน ถึงแม้ว่าสายนี้จะมีชื่อว่า สายนอร์ธเธิร์น แต่สายนี้มิได้เป็นสายที่มีสถานีปลายทางอยู่เหนือสุดของระบบ

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สายนอร์ธเธิร์น
• "Northern Line". Clive's Underground Line Guides. 7 February 2008. สืบค้นเมื่อ 11 July 2008.
• Muswell Hill Metro Group
• Northern line Route for the freeware train simulator BVE Trainsim
• "Northern Heights". Underground History. 23 February 2005. สืบค้นเมื่อ 11 July 2008.
• Above-ground route of line from Morden to Edgware, constructed from Google StreetView
• Architectural history of London Underground during 1920-30s เก็บถาวร 2011-07-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน from the Royal Institute of British Architects
  • Old Street, Angel and Stockwell stations เก็บถาวร 2011-07-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • South Clapham, Tooting Bec and South Wimbledon เก็บถาวร 2011-05-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน