องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนสถานที่สำคัญใน 6 ประเทศในภูมิภาคเอเชียเหนือและเอเชียกลาง เป็นมรดกโลก ทั้งสิ้นมากกว่า 20 แห่ง ^[1]

• หมายเหตุ – ตัวเลขหน้าข้อความหมายถึง ปี พ.ศ./ค.ศ. ที่สถานที่นั้นๆ ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก

ประเทศ	จำนวนมรดกโลก	ประเภท
รัสเซีย (ส่วนที่อยู่ในทวีปเอเชีย)	9 แห่ง	ธรรมชาติ 9 แห่ง
อุซเบกิสถาน	7 แห่ง	วัฒนธรรม 5 แห่ง, ธรรมชาติ 2 แห่ง
คาซัคสถาน	6 แห่ง	วัฒนธรรม 3 แห่ง, ธรรมชาติ 3 แห่ง
เติร์กเมนิสถาน	5 แห่ง	วัฒนธรรม 4 แห่ง, ธรรมชาติ 1 แห่ง
ทาจิกิสถาน	4 แห่ง	วัฒนธรรม 2 แห่ง, ธรรมชาติ 2 แห่ง
คีร์กีซสถาน	3 แห่ง	วัฒนธรรม 2 แห่ง, ธรรมชาติ 1 แห่ง

• 2546/2003 – อนุสาวรีย์บรรจุศพโฆฌา อาฮ์เมียต ยาซาวีย์
• 2547/2004 – ภาพบนแผ่นหินภายในภูมิทัศน์โบราณคดีตัมกาลีย์
• 2551/2008 – ซาร์ยาร์คา ทุ่งหญ้าสเตปป์และทะเลสาบแห่งคาซัคสถานตอนเหนือ
• 2557/2014 – เส้นทางสายไหม : โครงข่ายเส้นทางฉนวนฉางอาน-เทียนชาน (ร่วมกับคีร์กีซสถานและจีน)
• 2559/2016 – เทียนชานตะวันตก (ร่วมกับอุซเบกิสถานและคีร์กีซสถาน)
• 2566/2023 – บริเวณแห้งแล้งหนาวเย็นแห่งทูรอน (ร่วมกับเติร์กเมนิสถานและอุซเบกิสถาน)

• 2552/2009 – ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ซูลัยมัน-โต
• 2557/2014 – เส้นทางสายไหม : โครงข่ายเส้นทางฉนวนฉางอาน-เทียนชาน (ร่วมกับคาซัคสถานและจีน)
• 2559/2016 – เทียนชานตะวันตก (ร่วมกับคาซัคสถานและอุซเบกิสถาน)

• 2542/1999 – อุทยานประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งรัฐ "เมร์วโบราณ"
• 2548/2005 – เกอเนอือร์เก็นช์
• 2550/2007 – ป้อมพาร์เทียแห่งนีซา
• 2566/2023 – เส้นทางสายไหม : ฉนวนซารัฟชอน-การากุม (ร่วมกับทาจิกิสถานและอุซเบกิสถาน)
• 2566/2023 – บริเวณแห้งแล้งหนาวเย็นแห่งทูรอน (ร่วมกับคาซัคสถานและอุซเบกิสถาน)

• 2553/2010 – แหล่งโบราณคดีกึ่งก่อนเมืองซารัซม์
• 2556/2013 – อุทยานแห่งชาติทาจิก (เทือกเขาปามีร์)
• 2566/2023 – เส้นทางสายไหม : ฉนวนซารัฟชอน-การากุม (ร่วมกับเติร์กเมนิสถานและอุซเบกิสถาน)
• 2566/2023 – ป่าตูฆัยแห่งเขตสงวนธรรมชาติตีโกรวายาบัลคา

• 2539/1996 – ทะเลสาบไบคาล
• 2539/1996 – ภูเขาไฟแห่งคัมชัตคา
• 2541/1998 – ภูเขาทองแห่งอัลไต
• 2544/2001 – ซีโคเต-อะลินตอนกลาง
• 2546/2003 – แอ่งอุฟส์นูร์ (ร่วมกับมองโกเลีย)
• 2547/2004 – ระบบธรรมชาติของเขตสงวนเกาะแรงเกล
• 2553/2010 – ที่ราบสูงปูโตรานา
• 2555/2012 – อุทยานธรรมชาติลีนาพิลลาส์
• 2560/2017 – ภูมิทัศน์แห่งดอเรีย (ร่วมกับมองโกเลีย)

• 2533/1990 – อีชังกัลอา
• 2536/1993 – ศูนย์กลางประวัติศาสตร์บูฆอรอ
• 2543/2000 – ศูนย์กลางประวัติศาสตร์ชาฮ์รือซัปส์
• 2544/2001 – ซามาร์กันต์ ชุมทางวัฒนธรรม
• 2559/2016 – เทียนชานตะวันตก (ร่วมกับคาซัคสถานและคีร์กีซสถาน)
• 2566/2023 – เส้นทางสายไหม : ฉนวนซารัฟชอน-การากุม (ร่วมกับเติร์กเมนิสถานและทาจิกิสถาน)
• 2566/2023 – บริเวณแห้งแล้งหนาวเย็นแห่งทูรอน (ร่วมกับคาซัคสถานและเติร์กเมนิสถาน)

• (อังกฤษ) Kazakhstan - UNESCO World Heritage Centre
• (อังกฤษ) Kyrgyzstan - UNESCO World Heritage Centre
• (อังกฤษ) Tajikistan - UNESCO World Heritage Centre
• (อังกฤษ) Turkmenistan - UNESCO World Heritage Centre
• (อังกฤษ) Russian Federation - UNESCO World Heritage Centre
• (อังกฤษ) Uzbekistan - UNESCO World Heritage Centre

ด ค ก รายชื่อแหล่งมรดกโลก
ที่ตั้ง	ยุโรป ตะวันตก ตะวันออก ใต้ เหนือ อเมริกา เหนือ กลาง แคริบเบียน ใต้ เอเชีย ตะวันตก ตะวันออก ตะวันออกเฉียงใต้ ใต้ เหนือและกลาง รัฐอาหรับ แอฟริกา โอเชียเนีย
บทความที่เกี่ยวข้อง	แหล่งมรดกโลกที่กำลังตกอยู่ในภาวะอันตราย อดีตแหล่งมรดกโลก คณะกรรมการมรดกโลก
แหล่งมรดกโลก มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ความทรงจำแห่งโลก ภูมิทัศน์วัฒนธรรม

ด ค ก รายชื่อแหล่งมรดกโลกในทวีปเอเชีย
เหนือและกลาง	คาซัคสถาน คีร์กีซสถาน เติร์กเมนิสถาน ทาจิกิสถาน รัสเซีย อุซเบกิสถาน
ตะวันตก (รวมรัฐอาหรับ)	กาตาร์ จอร์แดน จอร์เจีย ไซปรัส ซาอุดีอาระเบีย ซีเรีย ตุรกี บาห์เรน ปาเลสไตน์ เยเมน เลบานอน สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ อาเซอร์ไบจาน อาร์มีเนีย อิรัก อิสราเอล อิหร่าน โอมาน
ตะวันออก	เกาหลีใต้ เกาหลีเหนือ จีน ญี่ปุ่น มองโกเลีย
ใต้	เนปาล บังกลาเทศ ปากีสถาน ภูฏาน ศรีลังกา อัฟกานิสถาน อินเดีย
ตะวันออกเฉียงใต้	กัมพูชา ไทย พม่า ฟิลิปปินส์ มาเลเซีย ลาว เวียดนาม สิงคโปร์ อินโดนีเซีย
ดูเพิ่ม ยุโรป อเมริกาเหนือและใต้ แอฟริกา โอเชียเนีย