ศึกด่านเฮาโลก๋วน หรือ ศึกด่านหู่เหลา (จีน: 虎牢關之戰) เป็นสงครามสมมติที่ปรากฏในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กผลงานของล่อกวนตง เป็นการสงครามระหว่างฝ่ายตั๋งโต๊ะและฝ่ายพันธมิตรขุนศึกและขุนนางระดับภูมิภาค (รู้จักกันในนามพันธมิตรกวานตง) โดยเป็นส่วนหนึ่งของการทัพปราบตั๋งโต๊ะ ในปี ค.ศ. 190 ในช่วงเหตุการณ์ที่นำไปสู่ยุคสามก๊ก สงครามครั้งนี้ไม่มีการบันทึกในจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ) ซึ่งเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่มีความน่าเชื่อถือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและยุคสามก๊ก

เนื้อหาหลักดูที่ ศึกปราบตั๋งโต๊ะ

ในปี ค.ศ. 190 (พ.ศ. 733) ตั๋งโต๊ะเดินทางมาที่เมืองลกเอี๋ยงเมืองหลวงของราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เพื่อเข้าควบคุมราชสำนัก ทำให้โจโฉไม่พอใจ จึงได้ติดต่อผู้นำทางการทหารคนอื่นให้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง โดยให้อ้วนเสี้ยว เพื่อนสนิทในวัยเด็กของโจโฉเป็นหัวหน้ากองทัพผสม

กองทัพผสมรบครั้งแรกที่ด่านเฮาโลก๋วนซึ่งห่างจากเมืองลกเอี๋ยง 50 ลี้ มีผู้รักษาด่านนี้คือฮัวหยง ในชั้นแรกกองทัพผสมไม่สามารถหักเอาด่านเฮาโลก๋วนได้ ฮัวหยงทำการต้านทานกองทัพผสมอย่างเข้มแข็งและสามารถตัดศีรษะแม่ทัพฝ่าตรงข้ามได้หลายคน กวนอูซึ่งขณะนั้นทำหน้าที่ติดตามเล่าปี่ในสังกัดของแม่ทัพกองซุนจ้านจึงได้ขันอาสาแม่ทัพใหญ่อ้วนเสี้ยวออกรบกับฮัวหยง และสามารถตัดศีรษะฮัวหยงได้อย่างรวดเร็วขนาดเหล้ายังไม่ทันหายอุ่น นับเป็นชัยชนะครั้งแรกที่สำคัญยิ่งต่อกองทัพผสมต่อต้านตั๋งโต๊ะ และกวนอูได้รับการชื่นชมและต้อนรับจากบรรดาแม่ทัพ

หลังจากการตายของฮัวหยง ตั๋งโต๊ะจึงนำทหาร 150,000 คนออกรบโดยมีลิโป้ ลิยู ฯลฯ เป็นรองแม่ทัพและเคลื่อนทัพมาที่ประตูหูเหลาที่ตั้งอยู่ทางตะวันออก พร้อมกับส่งทหาร 50,000 คนที่คุมไปโดยลิฉุยและกุยกีเข้าไปที่ด่านเพื่อเสริมความแข็งแกร่ง

ภายหลังทางกองทัพผสมได้ส่งแม่ทัพออกไปรบทั้งหมด 8 คนเช่นอองของ,เปาสิ้น,โตเกี๋ยมและกองซุนจ้านเป็นต้นแต่ปรากฏว่าพ่ายแพ้ 6 คนตายในที่รบเหลือกลับมาแค่โตเกี๋ยมและกองซุนจ้านและพี่น้องร่วมสาบานในสวนท้อทั้ง 3 คนคือเล่าปี่,กวนอูและเตียวหุยได้อาสาออกรบสู้ กับลิโป้จนในที่สุดลิโป้สู้ทั้ง3ไม่ไหวได้ขี่ม้าเซ็กเธาว์ล่าถอยกลับเข้าด่านเฮาโลก๋วนไปหลังจากนั้นตั๋งโต๊ะได้ปรึกษากับลิยูซึ่งเป็นกุนซือและลูกเขยของตั๋งโต๊ะ ลิยูจึงเสนอแผนให้กับพ่อตาของตัวเองว่าควรย้ายเมืองหลวงกลับไปที่ฉางอันซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของราชวงศ์ฮั่นหลังจากนั้นกองทัพผสมได้สลายตัวไป อย่างถาวร