มหาวิหารนักบุญมาระโก

มหาวิหารนักบุญมาระโก หรือชื่อเต็มคือ อัครบิดรอาสนมหาวิหารนักบุญมาระโก (อิตาลี: Basilica Cattedrale Patriarcale di San Marco, อังกฤษ: St Mark's Basilica หรือ Saint Mark's Basilica) เป็นโบสถ์โรมันคาทอลิก^[1] ระดับมหาวิหารรอง ประจำเขตอัครบิดรเวนิสในประเทศอิตาลี สถาปัตยกรรมที่เห็นอยู่ในปัจจุบันเป็นแบบกอทิก ได้รับการเสกในปี ค.ศ. 1094

มหาวิหารนักบุญมาระโกที่เป็นตัวอย่างอันสำคัญของสถาปัตยกรรมไบแซนไทน์ตั้งอยู่ที่จัตุรัสซันมาร์โกติดและเชื่อมกับปาลัซโซดูกาเล เดิมตัวโบสถ์เป็นโบสถ์น้อยของประมุขผู้ครองเวนิส และมิได้เป็นมหาวิหารของเมือง แต่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1807 เป็นต้นมาจึงใช้เป็นที่นั่งของอัครบิดรแห่งเวนิส ตัวสิ่งก่อสร้างเป็นสิ่งก่อสร้างที่สร้างอย่างงดงามประดับด้วยงานโมเสกแบบไบแซนไทน์ และ ประติมากรรมต่างที่แสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ อำนาจ และ ความมั่งคั่งของเวนิส ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 11 ก็ได้รับสมญาว่า “Chiesa d'Oro” หรือ “โบสถ์ทอง”