พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1
| พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 | |
|---|---|
 พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 ในม้วนเอกสาร "พงศาวลีกษัตริย์อังกฤษ" ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 | |
| กษัตริย์แห่งชนอังกฤษ | |
| ดำรงพระยศ | 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 – 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946 |
| ราชาภิเษก | ประมาณ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 939 ณ คิงส์ตันอัพพอนเทมส์[1] |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าแอเทลสแตน |
| ถัดไป | พระเจ้าเอเดรด |
| พระราชสมภพ | ค.ศ. 921 เวสเซกซ์ ราชอาณาจักรอังกฤษ |
| สวรรคต | 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946 (พระชนมายุ 24-25 พรรษา) พัคเคิลเชิร์ช กลอสเตอร์เชอร์ ราชอาณาจักรอังกฤษ |
| ฝังพระศพ | กลาสตันบรีแอบบีย์ |
| คู่อภิเษก | เอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี เอเธลเฟลดแห่งดาเมอแรม |
| พระราชบุตร | พระเจ้าเอ็ดวี พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ |
| ราชวงศ์ | เวสเซกซ์ |
| พระราชบิดา | พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส |
พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 แห่งอังกฤษ หรือ พระเจ้าเอ็ดมันด์ผู้อาวุโส หรือ พระเจ้าเอ็ดมันด์ผู้ยุติธรรม (อังกฤษ: Edmund I of England, Edmund the Elder, Edmund the the Just, Edmund the Deed-Doer, Edmund the Magnificent; อังกฤษเก่า: Eadmund) (ค.ศ. 922 - 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946) เป็นพระเจ้าแผ่นดินราชวงศ์เวสเซกซ์ของราชอาณาจักรอังกฤษ
พระเจ้าเอ็ดมันด์เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ ค.ศ. 922 ที่เวสเซ็กซ์ อังกฤษ เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส และ อีดกิฟูแห่งเคนต์ และเป็นพระราชอนุชาของพระเจ้าแอเทลสแตนแห่งอังกฤษ ทรงอภิเสกสมรสครั้งแรกกับเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี และครั้งที่สองกับเอเธลเฟลดแห่งดาเมอแรม ครองราชย์ระหว่างวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946
เมื่อพระเจ้าแอเทลสแตนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็เสด็จขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเชษฐา หลังจากที่ขึ้นครองราชย์ก็ทรงประสพปัญหาทางทหารหลายด้านที่เป็นอันตรายต่อราชอาณาจักร พระเจ้าโอลาฟที่ 1 แห่งดับลินทรงได้รับชัยชนะต่อนอร์ทธัมเบรียและรุกรานมาทางมิดแลนดส์ เมื่อพระเจ้าโอลาฟเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 942 พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ยึดมิดแลนดส์คืน ในปี ค.ศ. 943 ทรงเป็นพ่อทูลหัวของพระเจ้าโอลาฟแห่งยอร์ค ในปี ค.ศ. 944 พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ทรงได้รับความสำเร็จในการกู้นอร์ทธัมเบรียคืน ในปีเดียวกันหลังจากที่พระเจ้าโอลาฟแห่งยอร์คผู้เป็นพันธมิตรของพระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ทรงสูญเสียราชบัลลังก์ พระองค์ก็เสด็จไปเป็นพระเจ้าแผ่นดินของดับลินในไอร์แลนด์ ในพระนามว่าโอลาฟ คิวอารัน (Olaf Cuaran หรือ Amlaíb Cuarán) ในปี ค.ศ. 945 พระเจ้าเอ็ดมันด์ทรงได้รับชัยชนะต่อดินแดนสตรัธไคลด์ (Strathclyde) แต่ทรงสละสิทธิ์บริเวณที่ทรงยึดครองให้กับพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 แห่งสกอตแลนด์เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับข้อตกลงในสนธิสัญญาที่ทั้งสองฝ่ายให้การสนับสนุนต่อกันและกันในทางทหาร พระเจ้าเอ็ดมันด์ทรงมีนโยบายที่จะรักษาความมั่นคงและความสงบระหว่างพรมแดนอังกฤษและสกอตแลนด์
พระเจ้าเอ็ดมันด์ถูกปลงพระชนม์ในปี ค.ศ. 946 ระหว่างเหตุทะเลาะวิวาทกับโจรนามว่าเลโอฟา ขณะที่ทรงร่วมงานฉลองที่ปราสาทพัคเคิลเชิร์ชทรงเห็นเลโอฟาในกลุ่มผู้ร่วมงานจึงทรงพยายามไล่แต่เลโอฟาไม่ยอมออกจากงาน พระเจ้าเอ็ดมันด์และที่ปรึกษาจึงทรงต่อสู้กับเลโอฟา ทั้งพระเจ้าเอ็ดมันด์และเลโอฟาเสียชีวิต เมื่อพระเจ้าเอ็ดมันด์เสด็จสวรรคตพระราชอนุชาก็ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเอเดรดแห่งอังกฤษ
พระราชบุตรพระเจ้าเอ็ดมันด์ได้แก่:
- พระเจ้าเอ็ดวี กษัตริย์แห่งอังกฤษระหว่าง ค.ศ. 955 - ค.ศ. 957 และกษัตริย์ในบริเวณเวสเซกซ์ และ ราชอาณาจักรเคนต์ ระหว่าง ค.ศ. 957 จวบจนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 959
- พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ กษัตริย์แห่งเมอร์เซีย และ นอร์ทัมเบรีย ระหว่าง ค.ศ. 957 จวบจนการเสด็จสวรรคตของพระเชษฐาใน ค.ศ. 959 หลังจากนั้นก็ทรงเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษระหว่าง ค.ศ. 959 ถึงปี ค.ศ. 975
สายพระราชตระกูล
[แก้]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ The Blackwell Encyclopedia of Anglo-Saxon England, p. 514
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 แห่งอังกฤษ
| ก่อนหน้า | พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าแอเทลสแตน | 
|
 พระมหากษัตริย์อังกฤษ (ราชวงศ์เวสเซกซ์) (ค.ศ. 939 – ค.ศ. 946) |
|
พระเจ้าเอเดรด |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
