ปราสาทคายร์นาร์วอน
Castell Caernarfon
ปราสาทคายร์นาร์วอน
พิกัด	51°8′21″N 4°16′36″W / 51.13917°N 4.27667°W / 51.13917; -4.27667
พื้นที่	เวลส์ สหราชอาณาจักร
ประวัติศาสตร์
สร้าง	ค.ศ. 1283-คริสต์ทศวรรษ 1330
สร้างโดย	พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ
ใช้ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 13 ถึง 17

ปราสาทคายร์นาร์วอน (เวลส์: Castell Caernarfon) หรือ ปราสาทคาร์นาร์วอน (อังกฤษ: Caernarfon Castle) เป็นปราสาทที่ตั้งอยู่ที่เมืองคายร์นาร์วอน ภาคกุยเน็ดด์ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเวลส์ในสหราชอาณาจักร สร้างโดยพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ หลังจากที่ทรงได้รับชัยชนะต่อกุยเน็ดด์ในปี ค.ศ. 1283

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 ทรงสร้างปราสาทและเมืองล้อมรอบด้วยกำแพงหลายแห่งในเวลส์เพื่อใช้ในการควบคุมหลังจากที่ทรงยึดดินแดนจากราชรัฐเวลส์ในปี ค.ศ. 1283

ละเวลิน อัป กริฟฟิดด์ (Llywelyn ap Gruffudd) เจ้าชายแห่งเวลส์ ผู้ปฏิเสธสินบนจำนวนหนึ่งพันปอนด์ต่อปีและที่พำนักในอังกฤษเป็นการแลกเปลี่ยนกับการมอบอาณาจักรทั้งหมดให้แก่พระมหากษัตริย์อังกฤษทั้งหมด ถูกล่อลวงไปสังหารเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม ค.ศ. 1282 พระอนุชาดาวิดด์ อัป กริฟฟิดด์ (Dafydd ap Gruffudd) คงต่อต้านฝ่ายอังกฤษต่อไปแต่ไปถูกจับที่ภูเขาเบราในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1283

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 ทรงสร้างปราสาทคายร์นาร์วอนและปราสาทคอนุย (Conwy Castle) และต่อมาปราสาทโบแมริส (Beaumaris Castle) ในบริเวณที่เป็นตั้งของผู้ต่อต้านอังกฤษ และทรงสร้างปราสาทฮาร์เล็ค (Harlech Castle) ล้อมรอบบริเวณสโนว์โดเนีย (Snowdonia)

ที่ตั้งที่ทรงเลือกสำหรับการก่อสร้างปราสาทคายร์นาร์วอนเป็นจุดสำคัญทางยุทธศาสตร์ที่อยู่บนฝั่งแม่น้ำเซย็อนต์ที่ไหลลงสู่ช่องแคบเมไน^[1] และเป็นที่ตั้งเดิมของป้อมโรมันและต่อมาปราสาทเนิน^[2] ปราสาทสร้างใน ค.ศ. 1090 โดยฮิว เดฟรานชิส เอิร์ลที่ 1 แห่งเชสเตอร์ (Hugh d'Avranches, 1st Earl of Chester) เมื่อเริ่มก่อสร้างปราสาทขนาบสองข้างด้วยแม่น้ำและอีกด้านหนึ่งติดกำแพงเมืองคายร์นาร์วอน แต่ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 บริเวณแม่น้ำเซย็อนต์ถูกถมเพื่อขยายท่าเรือคายร์นาร์วอน ในปัจจุบันบริเวณนี้เป็นลานจอดรถ

การก่อสร้างปราสาทที่เห็นในปัจจุบันเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1283 หลังจากสโนว์โดเนียที่เป็นศูนย์กลางของราชอาณาจักรกุยเน็ดด์ถูกรุกรานโดยกองทัพใหญ่ และมายุติลงในปี ค.ศ. 1323 แต่ก็ยังสร้างไม่เสร็จแม้ในปัจจุบันก็ยังมีร่องรอยให้หลายจุดว่าเป็นบริเวณที่สร้างไว้เพื่อรับการต่อเติมต่อไป หลักฐานร่วมสมัยบ่งว่าค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างตกประมาณ 22,000 ปอนด์ – ซึ่งเป็นจำนวนเงินอันมหาศาลของสมัยนั้นเท่ากับรายได้ประจำปีของท้องพระคลังของพระมหากษัตริย์ ปราสาทเป็นปราสาทแบบปราสาทแนว (Linear castle) เป็นปราสาทที่ออกแบบอย่างซับซ้อนเมื่อเทียบกับปราสาทในอังกฤษ และกล่าวกันว่ากำแพงปราสาทเป็นกำแพงที่สร้างตามแบบกำแพงเมืองคอนสแตนติโนเปิล พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 ทรงเคยเป็นทหารในสงครามครูเสดและทรงได้ไปเห็นปราสาทครูเสดต่าง ๆ ระหว่างที่เสด็จไปในสงครามที่ทรงนำกลับมาใช้เป็นแบบอย่างในการก่อสร้างปราสาทในเวลส์

พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 แห่งอังกฤษประสูติที่ปราสาทนี้ระหว่างสมัยแรกของการก่อสร้างในปี ค.ศ. 1284

ในการก่อความไม่สงบในปี ค.ศ. 1294–1295 ปราสาทคายร์นาร์วอนถูกยึดโดยมาด็อก อัป ละเวลิน (Madog ap Llywelyn) แต่ถูกยึดคืนในปี ค.ศ. 1295 ในปี ค.ศ. 1403 ถึงปี ค.ศ. 1404 ปราสาทก็สามารถทนต่อการล้มของออไวน์ กลินดูร์ (Owain Glyndŵr) ได้ ระหว่างสงครามการเมืองอังกฤษปราสาทคายร์นาร์วอนใช้เป็นที่มั่นของทหารฝ่ายนิยมกษัตริย์ที่มายอมแพ้ต่อกองทหารฝ่ายรัฐสภาในปี ค.ศ. 1646

• ธรรมเนียมการแต่งตั้งมกุฎราชกุมารแห่งอังกฤษให้เป็นเจ้าชายแห่งเวลส์เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1301 เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษทรงได้รับชัยชนะต่อดินแดนเวลส์ พระองค์ก็พระราชทานตำแหน่งนี้ให้แก่เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดพระราชโอรส

• ปราสาทได้รับการใช้อีกครั้งหนึ่งในปี ค.ศ. 1911 ในพระราชพิธีสถาปนาเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดพระราชโอรสในพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักรขึ้นเป็นเป็นเจ้าชายแห่งเวลส์ ผู้ต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8

• ในปี ค.ศ. 1969 สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ทรงทำพิธีสวมมงกุฎแก่เจ้าฟ้าชายชาลส์ เจ้าชายแห่งเวลส์เป็นเจ้าชายแห่งเวลส์

• ปราสาท

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ปราสาทคายร์นาร์วอน

ด ค ก แหล่งมรดกโลกในสหราชอาณาจักร
อังกฤษ	ทางวัฒนธรรม ปราสาทและอาสนวิหารเดอรัม ซอกเขาไอรอนบริดจ์ สโตนเฮนจ์, เอฟบรีและสถานที่ใกล้เคียง สวนหลวงสตัดลีย์และอาวาสฟาวน์ทินส์ วังเบลนิม พระราชวังเวสต์มินสเตอร์–อาวาสเวสต์มินสเตอร์–วัดเซนต์มาร์กาเร็ต เมืองบาธ แนวพรมแดนจักรวรรดิโรมัน  (กำแพงเฮเดรียน) หอคอยแห่งลอนดอน อาสนวิหารแคนเทอร์เบอรี– อาวาสเซนต์ออกัสตินส์– วัดเซนต์มาร์ติน · เมืองนาวีกรีนิช ซาลแทร์ โรงงานแห่งหุบเขาเดอร์เวนท์ สวนพฤกษศาสตร์หลวงเมืองคิว ลิเวอร์พูล เมืองการค้าทางทะเล (ถูกถอดจากบัญชีมรดกโลก) ภูมิทัศน์เหมืองคอร์นวอลล์และเวสต์เดวอน สะพานส่งน้ำและคลองพอนต์คะซัลล์เท อิงลิชเลกดิสตริกต์ หอดูดาวจ็อดเริลแบงก์ เมืองสปาใหญ่แห่งยุโรป ทางธรรมชาติ ชายฝั่งดอร์เซตและอีสต์เดวอน
เวลส์	ทางวัฒนธรรม ปราสาทและกำแพงเมืองของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่กุยเน็ดด์ ปราสาทบิวมาริส ปราสาทคายร์นาร์วอน ปราสาทคอนุย ปราสาทฮาร์เล็ค ภูมิทัศน์อุตสาหกรรมไบลแนวัน สะพานส่งน้ำและคลองพอนต์คะซัลล์เท ภูมิทัศน์หินชนวนของเวลส์ตะวันตกเฉียงเหนือ
สกอตแลนด์	ทางวัฒนธรรม แนวพรมแดนจักรวรรดิโรมัน เมืองเก่าและเมืองใหม่เอดินบะระ ใจกลางออร์กนีย์ยุคหินใหม่ เมส์เฮา วงหินโบรดการ์ สคาราเบร หลักหินแห่งสเต็นเนสส์ นิวแลนนาร์ก สะพานฟอร์ท ทางธรรมชาติ เดอะโฟลว์คันทรี ผสม เซนต์คิลดา
ไอร์แลนด์เหนือ	ทางวัฒนธรรม นิคมคริสตจักรมอเรเวีย ทางธรรมชาติ ไจอันตส์คอสเวย์และชายฝั่ง
ดินแดนโพ้นทะเล	ทางวัฒนธรรม ศูนย์กลางทางประวัติศาสตร์เซนต์จอร์จ เบอร์มิวดา กลุ่มถ้ำกอรัม ทางธรรมชาติ เกาะเฮนเดอร์สัน เกาะกอฟและเกาะอินักเซสซิเบิล
หมายเหตุ: ใช้ชื่อตามที่ได้เสนอขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก