ต๋องจู
ต๋องจู (ถาง จือ) | |
|---|---|
| 唐咨 | |
| ขุนพลสงบแดนไกล (安遠將軍 อาน-ยฺเหวี่ยนเจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 258 – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจมอ / โจฮวน |
| ขุนพลหน้า (前將軍 เฉียนเจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 252 – ค.ศ. 258 | |
| กษัตริย์ | ซุนเหลียง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ อำเภอหลินชู่ มณฑลชานตง / นครเหลียน-ยฺหวินก่าง มณฑลเจียงซู |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| อาชีพ | ขุนพล |
ต๋องจู[a], ต๋องอู่[b] หรือ กึ่งจู[c] (มีบทบาทในช่วง ค.ศ. 225-262) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ถาง จือ (จีน: 唐咨; พินอิน: Táng Zī) เป็นขุนพลของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน ในปี ค.ศ. 258 ต๋องจูแปรพักตร์เข้าด้วยวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของง่อก๊กและกลายเป็นขุนพลของวุยก๊ก
ประวัติ
[แก้]ต๋องจูเป็นชาวเมืองลี่เฉิง (利城郡 ลี่เฉิงจฺวิ้น; อยู่ระหวางทางตะวันออกเฉียงใต้ของอำเภอหลินชู่ มณฑลชานตงในปัจจุบันและทางตะวันตกเฉียงเหนือของเขตก้าน-ยฺหวี นครเหลียน-ยฺหวินก่าง มณฑลเจียงซูในปัจจุบัน)[6]
ในปี ค.ศ. 225 ไช่ ฟาง (蔡方) เริ่มก่อกบฏในเมืองลี่เฉิง สังหารสฺวี จี (徐箕) ผู้เป็นเจ้าเมือง และเสนอให้ต๋องจูเป็นผู้นำของตน[7][8] โจผีจักรพรรดิแห่งวุยก๊กจึงมีรับสั่งให้เริ่น ฝู (任福), ตฺว้าน เจา (段昭), หวาง หลิง (王淩) และ ลิยอย (呂虔 ลฺหวี่ เฉียน) นำกองกำลังไปปราบปรามกบฏ หลังจากทัพวุยก๊กเอาชนะกบฏและชิงเมืองลี่เฉิงคืนมาได้ ต๋องจูก็หนีลงใต้ทางทะเลไปยังง่อก๊กและกลายเป็นนายทหารของง่อก๊ก[9][10]
ระหว่างปี ค.ศ. 235 และ ค.ศ. 236 ต๋องจูเข้าร่วมกับลิต้ายและงอซันขุนพลง่อก๊กในการศึกที่รบกับชนเผ่าชานเยว่ (山越) ที่ก่อการจลาจลในอาณาเขตของง่อก๊ก หลังเสร็จศึก ต๋องจูได้เลื่อนยศขึ้นเป็นขุนพลจากความดีความชอบ[11][12] ภายหลังต๋องจูและงอซันนำกำลังพล 3,000 นายโจมตีชนเผ่าชานเยฺว่ที่นำโดยต่ง ซื่อ (董嗣) แต่ไม่สามารถเอาชนะข้าศึกได้ จนกระทั่งกำลังเสริมนำโดยจิวหองที่เป็นขุนพลง่อก๊กอีกคนยกมาถึง[13]
ในปี ค.ศ. 239 ต๋องจูเข้าร่วมกับลิต้ายในการปราบการก่อการกำเริบที่นำโดยเลี่ยว ชื่อ (廖式)[14]
ในปี ค.ศ. 252 ต๋องจูร่วมกับขุนพลง่อก๊กคนอื่น ๆ อย่างเล่าเบา, ลิกี๋ และเตงฮองเข้าร่วมรบในยุทธการที่ตังหินที่รบกับวุยก๊กรัฐอริของง่อก๊ก[15] ต๋องจูได้เลื่อนยศเป็นขุนพลหน้า (前將軍 เฉียนเจียงจฺวิน) ได้รับมอบอาญาสิทธิ์ และได้รับบรรดาศักดิ์โหวจากความดีความชอบในยุทธการ
ในปี ค.ศ. 256 ต๋องจูร่วมกับบุนขิม, ลิกี๋, หลิว จฺว่าน (劉纂) และจูอี้ในการต้านการบุกของวุยก๊กในภูมิภาคโดยรอบแม่น้ำห้วย (淮河 หฺวายเหอ) และแม่น้ำซื่อ (泗河 ซื่อเหอ) ซึ่งปัจจุบันอยู่ในมณฑลอานฮุย[16][17] ในปีเดียวนั้น หลังซุนจุ๋นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของง่อก๊กเสียชีวิต ต๋องจูเข้าด้วยฝ่ายซุนหลิมลูกพี่ลูกน้องของซุนจุ๋นในการต่อสู้ชิงอำนาจและสังหารลิกี๋ จึงเป็นการเปิดทางให้ซุนหลิมขึ้นสิบตำแหน่งของซุนจุ๋นในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของง่อก๊ก[18][19]
ในปี ค.ศ. 257 จูกัดเอี๋ยนขุนพลวุยก๊กเริ่มก่อกบฏในฉิวฉุน (壽春 โช่วชุน; ปัจจุบันคืออำเภอโช่ว มณฑลอานฮุย) จูกัดเอี๋ยนส่งจูกัดเจ้งบุตรชายไปง่อก๊กเป็นตัวประกันเพื่อขอแลกเปลี่ยนกับการสนับสนุนจากง่อก๊กในการต้านวุยก๊ก ในปีถัดมาซุนหลิมสั่งให้บุนขิม, ต๋องจู, จวนเต๊ก (全懌 เฉฺวียน อี้), จวนตวน (全端 เฉฺวียน ตฺวาน), หวาง จั้ว (王祚) และคนอื่น ๆ ให้นำกำลังพล 30,000 นายไปฉิวฉุนเพื่อช่วยเหลือจูกัดเอี๋ยนในการก่อกบฏต่อต้านทัพวุยก๊กที่นำโดยสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของวุยก๊ก[20] เมื่อจูกัดเอี๋ยนตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำในช่วงต้นปี ค.ศ. 258 จูกัดเอี๋ยนและต๋องจูพยายามตีฝ่าวงล้อมแต่ล้มเหลว หลังจากนั้นทั้งคู่ถูกทัพวุยก๊กจับกุมได้ ต๋องจูยินยอมจำนนและแปรพักตร์เข้าด้วยวุยก๊ก สุมาเจียวแต่งตั้งให้ต๋องจูเป็นขุนพลสงบแดนไกล (安遠將軍 อาน-ยฺเหวี่ยนเจียงจฺวิน) สุมาเจียวปฏิบัติต่อทหารง่อก๊กที่ยอมสวามิภักดิ์เป็นอย่างดี ในด้านหนึ่งราชสำนักง่อก๊กก็ไม่ได้ทำอันตรายต่อสมาชิกในครอบครัวของต๋องจูที่ยังคงอยู่ในง่อก๊กในขณะที่ต๋องจูแปรพักตร์ไปเข้าด้วยวุยก๊ก[21]
ในปี ค.ศ. 262 เมื่อสุมาเจียวกำลังวางแผนการบุกจ๊กก๊กที่เป็นอีกหนึ่งรัฐอริของวุยก๊ก สุมาเจียวมอบหมายให้ต๋องจูกำกับดูแลการสร้างเรือรบเพื่อใช้ในการรบกับง่อก๊กในภายหลัง[22] ไม่มีการบันทึกถึงต๋องจูอีกในประวัติศาสตร์ช่วงหลังจากนั้น
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 80[1]
- ↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 82[2][3]
- ↑ ชื่อที่ปรากฏในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 82[4] และตอนที่ 83[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ("จูกัดเก๊กจึงว่าท่านว่านี้ชอบนัก ท่านจงเปนแม่ทัพเรือคุมทหารสามพันยกไป ลีกีต๋องจูเล่าเบาทหารสามคนนี้คุมทหารคนละหมื่น เปนแม่ทัพบกยกไปเปนสามกอง ตัวข้าพเจ้าจะยกทัพหลวงหนุนไป เมื่อจะยกเข้าตีนั้นมีประทัดสัญญา ถ้าได้ยินเสียงประทัดก็ให้แม่ทัพแม่กองเร่งยกเข้าตีให้พร้อมกันทั้งบกทั้งเรือ เตงฮองก็ยกทัพเรือสามสิบลำคุมทหารสามพันยกไปเมืองตังหิน ลีกีต๋องจูเล่าเบาคุมทหารคนละหมื่นเปนทัพบกยกไปเมืองตังหิน จูกัดเจ๊กก็ยกทัพหลวงหนุนไป") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ May 7, 2024.
- ↑ ("ซุนหลิมก็เชื่อจึงให้นายทหารชื่อว่าจวนต๊กจวนต๋วนสองคนเปนแม่ทัพหลวง อิ๋นจวนเปนทัพหนุน ให้จูอี้ต๋องอู่สองคนเปนกองหน้า ให้บุนขิมนำหนทาง ทหารทั้งสามกองนั้นเปนคนเจ็ดหมื่นยกไปช่วยจูกัดเอี๋ยน") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ May 7, 2024.
- ↑ ("จูอี้รบกับอองกี๋ไม่ทันถึงสามเพลงเพลี่ยงพลํ้าเสียทีก็หนี ต๋องอู่ขี่ม้าออกมารบแทนยังไม่ทันได้สามเพลงก็หนีไป") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ May 7, 2024.
- ↑ ("กึ่งจูทหารเอกจึงว่า ข้าพเจ้าสมัคเข้าอยู่กับท่านแล้ว ซึ่งจะกลับไปเมืองกังตั๋งบัดนี้ ซุนหลิมรู้ก็จะคิดสงสัยเอาโทษข้าพเจ้า สุมาเจียวได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงตั้งกึ่งจูเปนขุนนางอยู่ในเมืองชิวฉุน แล้วก็จัดแจงทหารจะยกกลับไปเมือง") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ May 7, 2024.
- ↑ ("ฝ่ายซุนหลิมอยู่ณเมืองกังตั๋ง ครั้นรู้ว่ากึ่งจูสมัคเข้ามาอยู่ด้วยสุมาเจียวก็โกรธ ให้ทหารไปจับเอาสมัคพรรคพวกกึ่งจูไปฆ่าเสีย ขณะนั้นพระเจ้าซุนเหลียงพระชนม์สิบเจ็ดขวบ เห็นซุนหลิมฆ่าพี่น้องกึ่งจูเสียดังนั้นก็คิดสังเวชพระทัยนัก") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ May 7, 2024.
- ↑ (唐咨本利城人。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (六月，利成郡兵蔡方等以郡反，殺太守徐質。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 2.
- ↑ (黃初中，利城郡反，殺太守徐箕，推咨為主。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (遣屯騎校尉任福、步兵校尉段昭與青州刺史討平之；其見脅略及亡命者，皆赦其罪。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 2.
- ↑ (文帝遣諸軍討破之，咨走入海，遂亡至吳，官至左將軍，封侯、持節。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ ([嘉禾]四年，廬陵賊李桓、路合、會稽東冶賊隨春、南海賊羅厲等一時並起。權復詔岱督劉纂、唐咨等分部討擊，春即時首降，岱拜春偏將軍，使領其眾，遂為列將，桓、厲等皆見斬獲，傳首詣都。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 60.
- ↑ ([嘉禾五年]中郎將吾粲獲李桓，將軍唐咨獲羅厲等。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 47.
- ↑ (賊帥董嗣負阻劫鈔，豫章、臨川並受其害。吾粲、唐咨嘗以三千兵攻守，連月不能拔。魴表乞罷兵，得以便宜從事。魴遣間諜，授以方策，誘狙殺嗣。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 60.
- ↑ ([赤烏二年]冬十月，將軍蔣秘南討夷賊。秘所領都督廖式殺臨賀太守嚴綱等，自稱平南將軍，與弟潛共攻零陵、桂陽，及搖動交州、蒼梧，鬱林諸都，眾數萬人。遣將軍呂岱、唐咨討之，歲餘皆破。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 47.
- ↑ (恪以建興元年十月會眾於東興，更作大堤，左右結山俠築兩城，各留千人，使全端、留略守之，引軍而還。……恪興軍四萬，晨夜赴救。遵等敕其諸軍作浮橋度，陳於堤上，分兵攻兩城。城在高峻，不可卒拔。恪遣將軍留贊、呂據、唐諮、丁奉為前部。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.
- ↑ ([五鳳三年]八月，先遣欽及驃騎呂據、車騎劉纂、鎮南朱異、前將軍唐咨軍自江都入淮、泗。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 48.
- ↑ (其明年，文欽說峻徵魏，峻使欽與呂據、車騎劉纂、鎮南朱異、前將軍唐諮自江都人淮、泗，以圖青、徐。จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.
- ↑ ([太平元年，孫]綝聞之，使中書奉詔，詔文欽、劉纂，唐咨等使取據，又遣從兄慮以都下兵逆據於江都。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 56.
- ↑ (綝聞之，遣從兄慮將兵逆據於江都，使中使敕文欽、劉纂、唐咨等合眾擊據，遣侍中左將軍華融、中書丞丁晏告胤取據) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.
- ↑ (吳人大喜，遣將全懌、全端、唐咨、王祚等，率三萬眾，密與文欽俱來應誕。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (誕、欽屠戮，咨亦生禽，三叛皆獲，天下快焉。拜咨安遠將軍，其餘裨將咸假號位，吳眾悅服。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (文王敕青、徐、兗、豫、荆、扬诸州，并使作船，又令唐咨作浮海大船，外为将伐吴者。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
บุคคลสำคัญในง่อก๊ก | |
|---|---|
| จักรพรรดิ | |
| จักรพรรดินีและพระสนม |
|
| เชื้อพระวงศ์ | |
| ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน | |
| ขุนนางฝ่ายพลเรือน | |
| ขุนนางฝ่ายทหาร |
|
| อื่น ๆ |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
