ชูเกซ
| ชูเกซ | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 ไอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักร |
| รูปแบบอนุพันธุ์ |
|
| แนวประสาน | |
| แบล็กเกซ | |
| หัวข้ออื่น ๆ | |
| |
ชูเกซ (อังกฤษ: shoegaze) แต่เดิมเรียก ชูเกซซิง (shoegazing) บางครั้งรวมกันกับ "ดรีมป็อป" (dream pop)[10] เป็นแนวดนตรีของออลเทอร์นาทิฟร็อกที่เกิดขึ้นในสหราชอาณาจักรช่วงปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1980[1][2] ชูเกซซิงมีลักษณะเสียงร้องที่อันตรธานผสมกับเสียงมัว ด้วยเสียงกีตาร์จะใช้เสียงแตก เอฟเฟกต์หลากหลาย เสียงหอน และเสียงที่ดังกระหึ่ม[1][11] คำว่า "shoegazing" ได้ถูกนิยามโดยสื่อมวลชนอังกฤษที่อธิบายถึงวงนิโอ-ไซเคเดลิก ที่ส่วนใหญ่มักจะยืนกันนิ่งไม่ไหวติง เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นเครื่องดนตรีของพวกเขาไปในขณะขึ้นแสดงบนเวที โดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง ที่มักจะก้มหัวลง[1] เพราะหนักในการใช้กีตาร์เอฟเฟกต์ในระหว่างการแสดงคอนเสิร์ต
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 All Music: Genre: Shoegaze. Retrieved 22 May 2014.
- ↑ 2.0 2.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อReynoldsNYT - ↑ Richardson, Mark (11 May 2012). "My Bloody Valentine: Isn't Anything / Loveless / EPs 1988–1991". Pitchfork. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 April 2015. สืบค้นเมื่อ 17 April 2015.
- ↑ "Noise Pop : Significant Albums, Artists and Songs, Most Viewed: AllMusic". AllMusic. 2 June 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 June 2012.
- ↑ 5.0 5.1 Heller, Jason. "Where to start with the enigmatic music known as shoegaze". The A.V. Club. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2016. สืบค้นเมื่อ 9 August 2016.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อxlr8r - ↑ Olivier Bernard: Anthologie de l'ambient, Camion Blanc, 2013, ISBN 2-357-794151
"L'ethereal wave (et notamment les Cocteau Twins) a grandement influencé le shoegaze et la dream pop... L'ethereal wave s'est développée à partir du gothic rock, et tire ses origines principalement de la musique de Siouxsie and the Banshees (les Cocteau Twins s'en sont fortement inspirés, ce qui se ressent dans leur premier album Garlands, sorti en 1982). Le genre s'est développé surtout autour des années 1983-1984, avec l'émergence de trois formations majeures: Cocteau Twins, This Mortal Coil et Dead Can Dance... Les labels principaux promouvant le genre sont 4AD et Projekt Records". - ↑ "Space Rock : Allmusic". AllMusic. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 March 2019. สืบค้นเมื่อ 5 March 2019.
- ↑ Despres, Sean (18 June 2010). "Whatever you do, don't call it 'chillwave'". Japan Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 November 2016. สืบค้นเมื่อ 8 November 2016.
- ↑ Rothman, Joshua (28 August 2015). "T. S. Eliot Would Have Liked Beach House". The New Yorker. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2021. สืบค้นเมื่อ 16 June 2021.
- ↑ Pete Prown / Harvey P. Newquist: "One faction came to be known as dream-pop or "shoegazers" (for their habit of looking at the ground while playing the guitars on stage). They were musicians who played trancelike, ethereal music that was composed of numerous guitars playing heavy droning chords wrapped in echo effects and phase shifters.", Hal Leonard 1997, ISBN 0-7935-4042-9
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
