కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఫ్రెంచ్ ఇండియా
వికీపీడియా నుండి
కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఫ్రెంచ్ ఇండియా | |
|---|---|
| సెక్రటరీ జనరల్ | వి. సుబ్బయ్య |
| విలీనం | కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (సి.పి.ఐ) |
| విద్యార్థి విభాగం | స్టూడెంట్స్ ఫెడరేషన్ (ఫ్రెంచ్ ఇండియా) |
| యువత విభాగం | యూత్ లీగ్[1] |
| రాజకీయ విధానం | కమ్యూనిజం |
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఫ్రెంచ్ ఇండియా అనేది ఫ్రెంచ్ భారతదేశంలోని రాజకీయ పార్టీ. వి. సుబ్బయ్య ఈ పార్టీ కార్యదర్శిగా ఉన్నాడు.[2]
చరిత్ర
[మార్చు]రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం, నేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఫ్రంట్
[మార్చు]రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో ఫ్రెంచ్ ఇండియా కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ప్రాముఖ్యతను సంతరించుకుంది.[3] యుద్ధం ప్రారంభమైన సమయంలో పార్టీని నిషేధించారు, దాని ఆస్తులను స్వాధీనం చేసుకున్నారు. అయినప్పటికీ, మిత్రరాజ్యాల యుద్ధ ప్రయత్నానికి మద్దతు ఇవ్వాలని ఫ్రెంచ్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ పిలుపునిచ్చినందున 1940 సెప్టెంబరులో నిషేధం ఎత్తివేయబడింది.[4]
నేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఫ్రంట్‌లో కమ్యూనిస్టులు ఆధిపత్యం చెలాయించారు.[5] 1947 మార్చి 6న కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ స్టూడెంట్స్ వింగ్, స్టూడెంట్స్ ఫెడరేషన్‌ని ప్రారంభించింది.[6]
స్వాతంత్ర్యం కోసం పోరాటం
[మార్చు]1947 ఆగస్టులో, బ్రిటీష్ ఇండియాకు స్వాతంత్ర్యం సమీపిస్తున్న కొద్దీ, ఫ్రెంచ్ ఇండియా కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ స్వాతంత్ర్యానికి సంబంధించిన తన విధానాన్ని మార్చుకుంది. మిగిలిన భారతదేశంలోని తక్షణ విలీనాన్ని సమర్ధించడం ప్రారంభించింది. ఇది వరకు పార్టీ స్వల్పకాలంలో ఫ్రాన్స్‌తో యూనియన్‌ను, దీర్ఘకాలికంగా భారత్‌తో ఏకీకరణను సూచించింది.[7] ఫ్రెంచ్ ఇండియాలో స్వాతంత్ర్య అనుకూల ర్యాలీలపై ఫ్రెంచ్ అధికారులు నిషేధం జారీ చేశారు. నిషేధానికి వ్యతిరేకంగా ఫ్రెంచ్ ఇండియా కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ట్రేడ్ యూనియన్లు, ఫ్రెంచ్ ఇండియా నేషనల్ కాంగ్రెస్, ఫ్రెంచ్ ఇండియా స్టూడెంట్స్ కాంగ్రెస్‌లలో చేరింది.[8] ఫ్రెంచ్ ఇండియా కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ 15 ఆగస్ట్ 1947న ఫ్రాన్స్ జెండాను కిందకు లాగి భారత జెండాను ఎగురవేయాలని మునిసిపల్ అధికారులందరికీ పిలుపునిచ్చింది.[7]
కమ్యూనిస్టుల ప్రక్షాళన
[మార్చు]పాక్షికంగా ఎడ్వర్డ్ గౌబెర్ట్ (కాలనీలో ప్రముఖ ఫ్రెంచ్ అనుకూల రాజకీయ నాయకుడు), వి. సుబ్బయ్య మధ్య పోటీ కారణంగా ఫ్రెంచ్ భారతదేశంలో కమ్యూనిస్టులు హింసించబడ్డారు. గౌబెర్ట్ అనుచరులు కమ్యూనిస్టు కార్యకర్తలపై హత్యాకాండలు జరిపారు.[9] 1948లో ఫ్రెంచ్ అధికారులు వి. సుబ్బయ్యపై అరెస్ట్ వారెంట్ జారీ చేశారు.[10] 1950 జనవరిలో వి. సుబ్బయ్య వ్యక్తిగత నివాసంలో ఉన్న కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ కార్యాలయాన్ని తగులబెట్టారు. ఘటనా స్థలంలో పోలీసు ఉన్నతాధికారులు ఉన్నప్పటికీ పోలీసులు జోక్యం చేసుకోలేదు. కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఫ్రెంచ్ ఇండియా నాయకులు క్లెమెన్సో, అన్నౌసామి ఇళ్లను కూడా గూండాలు తగులబెట్టారు.[9][11]
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ 1948 అక్టోబరు మున్సిపల్ ఎన్నికలలో ప్రోగ్రెసివ్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ (కమ్యూనిస్టులు, ద్రవిడర్ కజగం మధ్య సంకీర్ణం)లో భాగంగా పోటీ చేసింది.[12]
1951 మధ్యలో వి. సుబ్బయ్యపై అరెస్ట్ వారెంట్ ఉపసంహరించబడింది. వి.సుబ్బయ్య స్వాతంత్ర్య ఉద్యమంలో ప్రధాన నాయకుడిగా ఎదిగారు. కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ, ఇతర స్వాతంత్ర్య అనుకూల సమూహాలతో రాజీపడే ఐక్య ఫ్రంట్‌ను ఏర్పాటు చేయాలని బహిరంగ ప్రకటనలో పిలుపునిచ్చారు. భారతదేశంలో ప్రచురితమైన తమిళ భాషా వారపత్రిక సుతంతిరం, వి. సుబ్బయ్య నేతృత్వంలోని ఉద్యమంలో ముఖ్యమైన అవయవంగా మారింది.[10]
1954: స్వాతంత్ర్య పోరాటం చివరి దశ
[మార్చు]1954 ప్రారంభంలో వి. సుబ్బయ్య పాండిచ్చేరి పరిసర ప్రాంతాల్లో ఒక సామూహిక సమావేశంలో ప్రసంగించారు, కాలనీలోని జనాభా గత విభేదాలను వదిలి స్వాతంత్ర్య పోరాటంలో ఏకం కావాలని విజ్ఞప్తి చేశారు. 1954 మార్చిలో ఫ్రెంచ్ ఇండియాలో ఉద్రిక్తత పెరగడంతో, కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ భారతదేశంతో తక్షణం విలీనం కావాలని డిమాండ్ చేస్తూ ప్రముఖ ప్రత్యక్ష కార్యాచరణ ప్రచారాన్ని సిద్ధం చేయడం ప్రారంభించింది.[13] 1954 ఏప్రిల్ 7న కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ పాండిచ్చేరి వీధుల్లో సైనిక బలగాలను వలస ప్రభుత్వం పిలిచినందున నిరసనలను సమీకరించింది. వి.సుబ్బయ్య భారతదేశంలోకి ప్రవేశించిన వేలాది మంది శరణార్థులు స్వాతంత్ర్య పోరాటంలో పాల్గొనడానికి తిరిగి రావాలని పిలుపునిచ్చారు.
తిరుభువనై స్వాతంత్ర్య ఉద్యమం క్లైమాక్స్‌ను సూచిస్తూ 1954 ఏప్రిల్ 6న కమ్యూనిస్టులచే విముక్తి పొందింది.[14] ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ, విలీన కాంగ్రెస్‌తో కలిసి తిరుభువనైలో కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ద్వారా ఈ ప్రాంతానికి తాత్కాలిక ఐక్య ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేశారు.[15]
పోరాటంలో కమ్యూనిస్టుల బలం అంతర్జాతీయ పత్రికల దృష్టిని ఆకర్షించింది, ఉదాహరణకు ది న్యూయార్క్ టైమ్స్ పాండిచ్చేరిలో కమ్యూనిస్ట్ స్వాధీనం చేసుకునే అవకాశం ఉందని హెచ్చరించింది.[15] మరోవైపు ఫ్రెంచ్ కమ్యూనిస్ట్ వార్తాపత్రిక l'Humanité వలసవాద ఆధిపత్యానికి వ్యతిరేకంగా పోరాటంలో ఫ్రెంచ్ భారతదేశ ప్రజలు వారి ధైర్యాన్ని ప్రశంసించింది.[14]
పోరాటం మధ్యలో, కాలనీని ఫ్రెంచ్-ఇండియన్ కండోమినియంగా మార్చాలనే ప్రతిపాదన ఫ్రెంచ్ క్వార్టర్స్ నుండి తేలింది. కమ్యూనిస్టు పార్టీ వెంటనే ఆ ప్రతిపాదనను తిరస్కరించింది.[15]
1954 ఏప్రిల్ 26న కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆల్ పార్టీ కాన్ఫరెన్స్‌లో పాల్గొంది. ఫ్రెంచ్ భారతదేశంలో నిరసనకారులపై హింసాత్మక అణచివేతను సమావేశం ఖండించింది. 29 ఏప్రిల్ 1954న కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ, సెంట్రల్ విలీన కాంగ్రెస్, ఇతర వామపక్ష గ్రూపులు పోరాటాలను సమన్వయం చేసేందుకు ఉమ్మడి ఫ్రంట్‌ను ప్రారంభించాయి. గాంధీజీ అహింసా మార్గంలో పోరాటాలు నిర్వహించాలని సమావేశంలో తీర్మానం చేశారు.[16]
1954 ఆగస్టు 9న కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ, యూత్ కాంగ్రెస్ పిలుపు మేరకు పాండిచ్చేరి హర్తాళ్ పాటించింది.[17] వి.సుబ్బయ్య జవహర్‌లాల్ నెహ్రూతో 1954 ఆగస్టు 13న ప్రతిఘటన పోరాట అవకాశాల గురించి చర్చించారు.[18] 1954 నవంబరు 1న ఫ్రాన్స్ ఫ్రెంచ్ భారతదేశాన్ని విడిచిపెట్టింది. వి. సుబ్బయ్య ప్రవాసం నుండి తిరిగి వచ్చాడు, ఆనందోత్సాహాలతో ఉన్న ప్రజల నుండి ఒక వీరనారి స్వాగతాన్ని అందుకున్నాడు.[19]
ఇవికూడా చూడండి
[మార్చు]- కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా
- భారతదేశంలోని కమ్యూనిస్టు పార్టీల జాబితా
- ఫ్రెంచ్ ఇండియా సోషలిస్ట్ పార్టీ
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Marxist Miscellany, Volume 1-4. New Delhi: People's Publishing House, 1970. p. 18
- ↑ New age, Volume 3, Edition 12.
- ↑ Neogy, Ajit K. Decolonization of French India: Liberation Movement and Indo-French Relations, 1947-1954. Pondichéry: Institut français de Pondichéry, 1997. p. 7
- ↑ Manickam, M. and J. B. Prashant More. Freedom movement in French India: the Mahe revolt of 1948. Tellicherry: Inst. for Research in Social Sciences and Humanities, MESHAR, 2001. p. 82
- ↑ Neogy, Ajit K. Decolonization of French India: Liberation Movement and Indo-French Relations, 1947-1954. Pondichéry: Institut français de Pondichéry, 1997. p. 24
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 11
- ↑ 7.0 7.1 Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. pp. 13-14
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 12
- ↑ 9.0 9.1 Neogy, Ajit K. Decolonization of French India: Liberation Movement and Indo-French Relations, 1947-1954. Pondichéry: Institut français de Pondichéry, 1997. p. 168
- ↑ 10.0 10.1 Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 21
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 20
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 17
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 22
- ↑ 14.0 14.1 Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 27
- ↑ 15.0 15.1 15.2 Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. pp. 24-25
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 26
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 30
- ↑ Chopra, Pran Nath. Encyclopaedia of India: Pondicherry. New Delhi, India: Rima Pub. House, 1992. p. 114
- ↑ Madhava Menon, N. R., and D. Banerjea. Criminal Justice India Series. Ahmedabad: Allied Publishers in collaboration with National University of Juridical Sciences, 2002. p. 31
| సార్వత్రిక ఎన్నికలు | |
|---|---|
| శాసనసభల ఎన్నికలు |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
