எம். அதர் அலி
| எம். அதர் அலி | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | 18 சனவரி 1925 இந்தியா |
| இறப்பு | 7 சூலை 1998 (அகவை 73) அலிகர் |
| படித்த கல்வி நிறுவனங்கள் | அலிகர் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகம் |
| பணி | வரலாற்றாசிரியர் |
| அறியப்படுவது | இடைக்கால இந்திய வரலாறு பற்றிய புத்தகங்கள், இந்திய வரலாற்றுப் பேராயத்தின் தலைவர் |
| வாழ்க்கைத் துணை | பெரோசா கட்டூன்[1] |
| பிள்ளைகள் | 7[1] |
| விருதுகள் | Wilson Fellow (Smitsomian, 1986); Smuts Fellow (Cambridge, 1974-75); National Fellow (ICHR, 1990-1993); Barpujari award (1986)[2] |
எம். அதர் அலி (M. Athar Ali, 18 சனவரி 1925 – 7 சூலை 1998) என்பவர் இடைக்கால இந்தியா குறித்த நூல்களை எழுதிய வரலாற்றாசிரியர் ஆவார். இவரது வாழ்க்கை முழுவதும், இந்து மற்றும் இஸ்லாமிய தீவிரவாதத்திற்கு எதிரான வலுவான நிலைப்பாட்டிற்காக அறியப்பட்டார். இவர் தனது அலிகார் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகத்தில் இடைக்கால வரலாற்றில் மேம்பட்ட ஆய்வுகளுக்கான மையமான அல்மா மேட்டராவின் பேராசிரியராக இருந்தார். [2]
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை
[தொகு]எம். அதர் அலி ரெகமத் அலியின் மகனாக, இந்தியாவின் உத்தரபிரதேசத்தில் உள்ள அலிகார் மாவட்டத்தில் உள்ள பிலக்னாவில் பிறந்தார். இவர் ஃபெரோசா கக்தூனை மணந்தார். இவருக்கு ஏழு குழந்தைகள் பிறந்தனர். இவரது மூத்த மகன் தைமூர் அதர் தெலுங்கானா மாநிலம் ஐதராபாத்தில் உள்ள இந்திய இரசாயன தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தில் புகழ்பெற்ற ஆய்வு அறிவியலாளர் ஆவார்.
தொழில்
[தொகு]இவர் அலிகார் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகத்தில் கல்வி பயின்றார். அங்கு இவருக்கு முகமது அபீப், சையித் நூருல் அசன், எஸ். ஏ. ரசீத் ஆகியோர் ஆசிரியர்களாக இருந்தனர். [2] 1961 இல் சதீஷ் சந்திராவை நெறியாளராக கொண்டு அங்கு முனைவர் பட்டம் பெற்றார். [1] இவர் அலிகார் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகத்தில் ஆய்வு உதவியாளராக சேர்ந்து, ஆய்வு மற்றும் கற்பித்தலில் தனது தொழில் வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். இவரும் சக வரலாற்றாசிரியரான இர்பன் அபீப்பும் 1953 ஆம் ஆண்டு அலிகார் முஸ்லீம் பல்கலைக்கழகத்தின் வரலாற்றுத் துறையில் பணியில் இணைந்தனர். [3] இவர் 1978ல் பேராசிரியரானார். 1990 ஆம் ஆண்டு ஐந்தாண்டு பணி நீட்டிப்புக்குப் பிறகு ஓய்வு பெற்றார்.
முகலாயப் பேரரசு, இஸ்லாமியப் பேரரசுகளின் ஒப்பீட்டு வரலாறு, மதச்சார்பின்மையின் தாக்கங்கள் மற்றும் ஸ்பெயின் முதல் இந்தோனேசியா வரையிலான ஆரம்பகால நவீன சமூகங்கள் குறித்து அலி விரிவாக எழுதினார். 1966 ஆம் ஆண்டு ஔரங்கசீப்பின் முகலாய பிரபுக்கள் என்ற புத்தகத்தை வெளியிட்டதன் மூலம் கல்வியுதவித் தொகையில் இவரது நற்பெயர் உறுதி செய்யப்பட்டது. 1970 இல் ஒரு மென்னட்டை பதிப்பு வெளியிடப்பட்டது மேலும் இரண்டாவது, திருத்தப்பட்ட, பதிப்பு 1997 இல் வெளியிடப்பட்டது. முதலில் இவரது முனைவர் பட்ட ஆய்வேடானது, இந்தியாவின் பிற்காலத்தில் இருந்த இடைக்கால ஆளும் வர்க்கம் குறித்த உறுதியான ஆய்வாக விரைவில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. இந்த நூல் முகலாய ஆளும் வர்க்கத்தின் இன அமைப்பு பற்றிய முந்தைய பார்வையை மறுபரிசீலனை செய்ய வழிவகுத்தது. மேலும் இந்தியா மற்றும் பாகித்தானில் வகுப்புவாத வரலாற்றின் வலுவான விமர்சனமாக பரவலாக கருதப்பட்டது. இது முதன்முறையாக, ஔரங்கசீப் என்ற நபர் குறித்த மிகவும் அறிவியல் பூர்வமான மற்றும் பகுத்தறியும் பகுப்பாய்வாகவும், 1658 மற்றும் 1707 க்கு இடையில் பேரரசின் சிதைவை விரைவுபடுத்திய மாபெரும் முகலாய பேரரசர்களில் கடைசியானவராக இருந்த ஔரங்கசீப்பின் வரலாற்று பாத்திரத்தை விவரித்தது.
1985 ஆம் ஆண்டில், அலி தனது இரண்டாவது பெரிய படைப்பான தி எப்பரேட்டஸ் ஆஃப் எம்பயர்: அவராட் ஆப் ரேங்கஸ், ஆபிஸ் அண்ட் டைடில்ஸ் டு தி முகல் நோபிடி 1574-1658 நூலை வெளியிட்டார். அந்தக் காலத்தை ஆராய்வதில் ஆர்வமுள்ள வரலாற்றாசிரியர்களுக்கு இது ஒரு முக்கியமான குறிப்புதவி நூலாகும். ஔரங்கசீப்பின் ஆட்சிக்காலம் (1659-1707) பற்றிய ஒத்த தரவுகளின் தொகுப்பை இரண்டாவது தொகுதிக்காக இவர் பெரும்பாலும் முடித்திருந்தார்.
அலி 1998 சூலை ஏழாம் நாளன்று கல்லீரல் புற்றுநோயால் இறந்தார்.[1]
அரசியல் பார்வை
[தொகு]அலி ஒரு மதச்சார்பின்மைவாதி ஆவார். இவர் அனைத்து வகையான சமய தீவிரவாதங்களையும் கடுமையாக எதிர்த்தார். பல இந்திய மொழிகளில் வெளியான பாபர் மசூதி, அயோத்தி, தேசத்திற்கான அறிக்கை 1990 இன் நான்கு எழுத்தாளர்களில் (மற்றவர்கள் ஆர். எஸ். சர்மா, டி. என். ஜா, சூரஜ் பன்) இவரும் ஒருவர். இராமர் பிறந்த இடத்தில் இருந்த கோயிலை இடித்து அல்லது அந்த இடத்தை ஆக்கிரமித்து பாபர் மசூதி கட்டப்பட்டது என்ற கூற்றை, எழுத்துகள் மற்றும் தொல்லியல் ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் ஆய்வு செய்து நிராகரித்து, அந்த அறிக்கை ஆவேசத்துடன் கீழ்வண்டவாறு முடிந்தது: “வரலாற்று உண்மைகள் மீது நமக்கு அக்கறை இருந்தால், சட்டத்தை நிலைநாட்ட வேண்டுமென்றால், நம்முடைய சொந்த கலாச்சார பாரம்பரியத்தின் மீது அன்பு இருந்தால், பாபர் மசூதியைப் பாதுகாக்க வேண்டும். ஒரு நாடு அதன் கடந்த காலத்தை எப்படி நடத்துகிறது என்பதை வைத்து அது தீர்மானிக்கப்படுகிறது.
படைப்புகள்
[தொகு]- The Mughal Nobility Under Aurangzeb, 1966, OUP, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780195655995
- The Apparatus of Empire: Awards of Ranks, Offices and Titles to the Mughal Nobility, 1574-1658, 1985, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780195615005
- The Perception of India in Akbar and Abu'l Fazl" in Akbar and His India, Oxford University Press, New Delhi,1997
- Mughal India. Studies in Polity, Ideas, Society and Culture, Oxford University Press, 2008, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-569661-5
குறிப்புகள்
[தொகு]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Barnett, Richard B. (November 1998). "M. Athar Ali 1925–1998". The Journal of Asian Studies 57 (4): 1239. doi:10.1017/S002191180006318X. https://archive.org/details/sim_journal-of-asian-studies_1998-11_57_4/page/1239.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Menon, Parvathi (18 July 1998). "A historian and a teacher". Frontline. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 November 2014.
- ↑ Irfan Habib (1 August 1998). "M Athar Ali: Scholar and Teacher". Economic and Political Weekly 33 (31): 2060–2061.
| பன்னாட்டு | |
|---|---|
| தேசிய | |
| கல்விசார் | |
| மற்றவை | |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
