Patrimonium Sancti Petri Kośćelne Państwo
756–1870
Fana Kośćelnego Państwa Wapyn Kośćelnego Państwa
Hymn: Gran Marcia Tronfale (Wielgi marsz triōmfōlny)
Kośćelne Państwo we 1815 r.
Ôficjalnŏ gŏdka	łaćińsko godka, italsko godka
Stolica	Rzim
Polityczny systym	teokracyjo
Zorta państwa	mōnarchijo elekcyjnŏ
Piyrszy Papjyż	Stefan II
Ôstatni Papjyż	Pius IX
Utworzynie Kośćelnego Państwa bez Pepina Krōtkiego	756
Prziłōnczynie	do Krōlestwa Italije 1870
Dōminujōncŏ religijŏ	rzimski katolicyzm

Kośćelne Państwo (łac. Patrimonium Sancti Petri) – gyszichtowe państwo we postrzodkowyj Italiji istniejōnce we latach 756–1870. Gowōm państwa bōł papjyż sprawujōncy władzã mōnarszōm^[1].

Ôstało założōne we latach piyńćdziesiōntych VIII stoleciŏ bez krōla Frankōw Pepina Krōtkigo. Nadał ôn recht do włŏdaniŏ państwym papiyżowi Stefanowi II. Państwo utworzōno było na terytoriach zdobytych w czasie wojen z Longobardami^[2].

Państwo Kościelne powiynkszōno było ô Ksiynstwo Benewentu. Bezpostrzedniŏ władza papiyżōw ôgraniczała sie do terynōw nojbliższych Rzimu, inksze ziymie znŏdły sie w posiadaniu potynżnych lennikōw papiestwa, wiynkszość miast (m.in. Viterbo, Perugia, Bolonijo) w XIII w. utworziła komuny miastowe. Uod XI w., społym ze wzrōstym potyngi papiestwa, zwiynkszała sie pozycyjŏ Kośćelnego Państwa (ôsobliwie za panowaniŏ Grzegorza VII, Innocentego III jak tyż Innocentego IV). We 1213 r. cysŏrz Mjymjecki Fryderyk II zôbowiōnzoł sie do ôchrōny papiyża i jego ziymiōw (tm. Złotŏ Bulla), tym samym prawnie bez Uznŏwanie Państwo Kościelne, za to cysŏrz Rudolf I Habsburg we 1274 r. ôficjalnie potwiyrdziōł niyzależność Państwa Kościelnego ôd cysŏrstwa; ôkres niywole awiniońskij sprawiōł upŏdek administracyje papieskij w Rzimie^[1].

W XV–XVI w. zarzōndzanie Państwym Kościelnym cołkowicie było zreformowano – wychrōniōno było wielkich lennikōw, bez Przekształcanie Państwo Kościelne w absolutnõ můnarchijõ z zachowaniym regiōnalnyj struktury administracyjnyj i sōndownictwõ; regiōny, reskyrowane bez legatów papieskich, pōnosiyły sroge ôciōnżyniŏ financowe na rzecz Rzimu i kuriji. We II łowie XV st. i na poczōntku XVI w. Państwo Kościelne stało sie jednym z głownych ôstrzodkōw kultury i kōnsztu ôdrodzyniŏ^[1].

Zajyńcie bez Italijo we 1870 r. zakōńczyło istnienia państwa. Papjyże byli we tymczasowym zawieszyniu, kere skōńczyło sie społym z larytańskemi traktatami we 1929 r. kej utworzyno Państwo Watykan^[3].