අසාරූප්‍යතාව ලෙසත් මෙය හඳුන්වයි

ලතින් බසින් obscenus යන වචනයෙන් බිඳී ආ (පිළිකුල් සහගත යන තේරුම සහිත) අශිෂ්ටත්වය යනුවෙන් අදහස් වනුයේ, අදාළ කාලයේ පවත්නා ලිංගික සදාචාරය අභියෝගයට ලක් කරන (වචන, රූප, ක්‍රියා) ප්‍රකාශයන් ය.

ලිංගිකත්වය හා එහි ඇති සම්බන්ධය හඟවන දීර්ඝ කාලීන විධිමත් හා අවිධිමත් භාවිතය පසෙකලා, එම වචනය ‘අපුල දනවන’ සහ ‘අසුභ’, ‘ඛේදනීය’ යන අරුත් දනවමින් ද භාවිත වේ. එසේම, එය ‘අශිෂ්ට ලාභය’, ‘යුද්ධයේ අශිෂ්ටත්වය’ යනාදී වශයෙන් ද භාවිත කරනු දක්නට ලැබේ. එය සරලව ම නුසුදුසු බව හැඟවීමට හෝ තහනම්, අසභ්‍ය, අවැදගත් හෝ පිළිකුල් යන වචන හැඟවීමට යොදා ගැනේ.

අශිෂ්ටත්වය යන්නෙහි අදහස සංස්කෘතියකින් සංස්කෘතියට මෙන්ම ප්‍රජාවන් අතර, තනි සංස්කෘතියක් තුළ සහ එකම ප්‍රජාවක තනි පුද්ගලයින් අතර පවා වෙනස් වන්නකි. බොහෝ සංස්කෘතීන්හි අශිෂ්ට යනුවෙන් වෙන් කර දැක්වීම සඳහා නීති සම්පාදනය කොට ඇති අතර, එම වර්ගීකරණයට අයත් දේ මැඩ පැවැත්වීමට හෝ පාලනය කිරීමට ‘වාරණය’ යොදා ගනී. සාමාන්‍යයෙන් ‘අසභ්‍ය ප්‍රකාශන’ මීට අයත් වන අතර, අනෙකුත් එබඳු බොහෝ දෑ ඇත. මෙබඳු සීමා කිරීම ප්‍රකාශනයේ අයිතිවාසිකම සීමා කරන අතර, ශිෂ්ටත්වය පිළිබඳ නෛතික නිර්වචනයක් ගොඩනැංවීම සිවිල් නිදහස පිළිබඳ ව ගැටළු මතු කරන්නකි.

| Obscenity law |}