Vlast je institucionalna moć, a zasnovana je na normativnim pretpostavkama koje imaju za sobom autoritet, koji proizilazi iz volje građana ili društvene organizacije. Normativni poredak je osnova konstituisanja vlasti. Bez organizacije nema vlasti. Vlast je legitimni oblik moći. Gde je vlast tu su uspostavljeni odnosi između prava i dužnosti njenih nosilaca, ali i onih koji su joj potčinjeni. Vlast je takav odnos u kome nema mesta samovolji niti slepoj poslušnosti nego su odnosi međusobno jasno uspostavljeni. Moć je difuzno rasprostranjena, a vlast se kreće u određenim granicama. Ona nikada ne znači potpunu kontrolu. Vlast izdaje određeno upozorenje i zabrane što zavisi od prirode, društva i vlasti. Ona štiti uspostavljenu društvenu organizaciju i služi toj svrsi. Da bi to postigla mora biti sankcionisana, a da bi sankcionisala mora imati instrumente- koristi prinudu (bez obzira na moralnu saglasnost i volju građana). Vlast je moguće odrediti kao društvenu moć ili silu koja uspostavlja odnos potčinjenosti i nadređenosti (ili nepotčinjenosti) između onih koji posjeduju društveni kapacitet dejstva potčinjavanja (na društveno potčinjenje grupe ili grupu) i ostalih neprivilegiranih subjekata (grupe ili grupa) nad kojima se ta sila ili društvena vlast vrši (tj. potčinjenje ili neprivilegirani). Količina vlasti srazmerna je stepenu potčinjavanja subjekata nad kojima se vlast vrši (neprivilegovani) od strane upravljačke elite (privilegovanih) koji posjeduju ovu društvenu moć. To je sila srazmerna razdvajanju nepotčinjenih od potčinjenih. Postoje razni oblici vlasti i državnog uređenja.

U ovom obliku vlasti gledaju se osobine koje imaju nosioci vlasti, načinu dolaska na vlast te prema odnosu vlasti i vladara prema građanima. U ovu podjelu spada: monarhija, diktatura, republika i hilafet.

Ovdje se radi o karakteru unutrašnje strukture države i o tome da li su unutrašnji mehanizmi jednostavni ili složeni. Razlikujemo jednostavne države i složene države.

Ovdje se radi o poziciji stanovništva prema državnoj vlasti. U ovu podjelu spadaju: autokratija, oligarhija, demokratija i surakratija.

Ova podjela se bavi odnosom centralnih i lokalnih organa. U centralističkim državama lokalni organi imaju malu samostalnost (u unitarnim državama koje nisu sastavljene od saveznih država- glavni grad poseduje sve institucije). U decentraliziranim državama lokalni organi imaju samostalnost. Danas ne postoji isključivo jedna ili druga varijanta već u državama susrećemo i jedne i druge elemente.

Vlada se bavi raznim stvarima uključujući: ekonomiju, obrazovanje, zdravstvo, teritoriju i rat.

Teritorija

Moderna standardna jedinica teritorije je zemlja. U toj teritoriji mogu postojati subnacionalni organi koji mogu upravljati nekim dijelovima teritorija ali nemaju punu moć koju ima nacionalna vlada.

Sprovođenje zakona

Vlade koriste razne metode da održe red i mir, kao što su policija i vojska (pogotovo u despotizmu i policijskim državama), dogovori sa drugim državama, i održavanje podrške u državi. Tipične metode održavanja podrške i legitimiteta su izgradnja infrastrukture za sudstvo, administraciju, transport, socijalnu pomoć i druge. Različite političke ideologije imaju različite ideje o tome šta vlada može a šta ne može činiti.

Niže jedinice vlasti

Različite forme vlade i vlasti su bile predložene i prihvaćene. Vlada u razvijenim zemljama će sigurno imati neke niže organizacije kao što su službe, biroi, ministarstva, agencije, koje će voditi politički izabrani funkcioneri, često zvani ministri ili sekretari. Ministri mogu biti i savetnici, ali u praksi i oni lično imaju jedan nivo moći koji mogu direktno ispoljiti. U modernim demokratijama, izabrano zakonodavstvo ima moč da raspusti vladu, iako državni poglavar generalno ima opseg da izabere novu vladu. u takvim državama, moguće je smeniti i poglavara države. U Sjedinjenim Američkim Državama postoji proces impičmenta sa kojim se može smeniti predsednik (Ričard Nikson je trebao biti smenjen na takav način ali je dao ostavku pre toga).

• Sociologija
• Filozofija
• Moć