The Sign of the Cross
scena žrtvovanja u Koloseumu, koja je decenijama bila izbačena iz "službene" verzije filma
Režija	Cecil B. DeMille
Producent	Cecil B. DeMille
Scenario	Sidney Buchman Waldemar Young
Uloge	Fredric March Elissa Landi Claudette Colbert Charles Laughton
Muzika	Rudolph G. Kopp Jay Chernis Paul Marquardt Milan Roder
Fotografija	Karl Struss
Montaža	Anne Bauchens
Distribucija	Paramount Pictures
Datum(i) premijere	30. 11. 1932 (1932-11-30)
Trajanje	125 min.
Zemlja	Sjedinjene Države
Jezik	engleski
Budžet	650.000 $

The Sign of the Cross (sh. Znak križa) je američki crno-bijeli historijski film snimljen 1932. u režiji Cecila B. DeMillea, poznat kao prvo zvučno ostvarenje među njegovim historijskim i religijskim spektaklima.

The Sign of the Cross predstavlja adaptaciju istoimene drame britanskog pisac Wilsona Barretta koja je bila premijerno prikazana nedugo nakon objavljivanja Sienkiewiczovog romana Quo vadis i s kojim dijeli mjesto radnje kao i velike sličnosti s likovima. Zbog toga se Sign of the Cross ponekad smatra jednom od "neslužbenih" ekranizacija Sienkiewiczovog romana. Radnja je smještena u Rim godine 64. kada gradom i svijetom vlada okrutni car Neron (čiji lik tumači Charles Laughton) zajedno sa svojom razvratnom suprugom Popejom (čiji lik tumači Claudette Colbert). Protagonist, čiji lik tumači Fredric March, je rimski gradski prefekt Marko Superb koji se zaljubi u lijepu kršćanku Merciju zbog koje se na kraju preobraćuje i zajedno sa njom stradava kao mučenik u areni.

Usprkos svom nominalno kršćanskom sadržaju, glavna atrakcija za publiku se temeljila na DeMilleovom vještom korištenju stereotipova o nemoralu, razvratu i dekadenciji poganskog Rima kao izgovora za prikazivanje implicitno, a u nekim slučajevima i eksplicitno erotskih scena. Uz scenu u kojoj se Popeja kupa u magarećem mlijeku, The Sign of the Cross je sadržavao eksplicitno lezbijske likove, kao i scene sa golim robinjama. Takva praksa, karakteristična za tzv. predkodovski Hollywood, je upravo u slučaju The Sign of the Cross smatrana posebno uvredljivom od strane konzervativnih i katoličkih krugova, te je potakla stvaranje Nacionalne lige za pristojnost, jedne od najuticajnijih i najuspješnijih grupa za pritisak u historiji Hollywooda. Pod njenim pritiskom su hollywoodski producenti godine 1934. konačno počeli primjenjivati strogi Haysov kodeks, čija je žrtva postao i sam The Sign, iz koga su nakon ponovnog prikazivanja 1938. izbačeni brojni "problematični" dijelovi. Film je u integralnom obliku postao dostupan tek 1993. godine.

• Fredric March ... Marcus Superbus
• Elissa Landi ... Mercia
• Claudette Colbert ... carica Popeja
• Charles Laughton ... car Neron
• Ian Keith ... Tigellinus
• Arthur Hohl ... Titus
• Harry Beresford ... Favius Fontelas
• Tommy Conlon ... Stephan
• Ferdinand Gottschalk ... Glabrio
• Vivian Tobin ... Dacia
• William V. Mong ... Licinius
• Joyzelle Joyner ... Ancaria
• Richard Alexander ... Viturius
• Nat Pendleton ... Strabo
• Clarence Burton ... Servillius
• Harold Healy ... Tybul
• Robert Seiter ... Philodemus
• Charles Middleton ... Tyros

Literatura

• Birchard, Robert S. (2004). Cecil B. DeMille's Hollywood. University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-2324-0. Pristupljeno 2011-09-12. 
• Black, Gregory D. (1996). Hollywood Censored: Morality Codes, Catholics, and the Movies. Cambridge University Press. ISBN 0-521-56592-8. Pristupljeno 2011-09-12. 
• Vieira, Mark A. (1999). Sin in Soft Focus: Pre-Code Hollywood. New York: Harry N. Abrams, Inc. ISBN 0-8109-4475-8. 

Online izvori

• „The Sign of the Cross”. Sex in the Cinema. The Kinsey Institute. Arhivirano iz originala na datum 2011-10-07. Pristupljeno 2011-09-12. 
• Landazuri, Margarita. „The Sign of the Cross”. tcm.com. Turner Classic Movies. Pristupljeno 2011-09-12. 

The Sign of the Cross (film) na Wikimedijinoj ostavi

• The Sign of the Cross na sajtu IMDb
• The Sign of the Cross na filmskoj bazi podataka TCM
• The Sign of the Cross na AllMovie-u (en)
• The Sign of the Cross na Rotten Tomatoes-u (en)
• The Sign of the Cross at Virtual History