Grof od Torena
premijer Španije
Na položaju 7. jun 1835 – 14. septembar 1835
Monarh	Isabella II
Prethodi	Francisco de Paula Martínez de la Rosa
Slijedi	Juan Álvarez Mendizábal
državni ministar
Na položaju 7. jun - 14. septembar 1835
Premijer	(sam)
Prethodi	Francisco de Paula Martínez de la Rosa
Slijedi	Miguel Ricardo de Álava y Esquivel
ministar financija
Na položaju 1. jun 1834-13. jun 1835
Premijer	Francisco de Paula Martínez de la Rosa
Preceding	José Imaz Baquedano
Slijedi	Juan Álvarez Mendizábal
Lični detalji
Rođenje	(1786-11-25)25. 11. 1786. Oviedo, Španija
Smrt	16. 9. 1843. (dob: 56) Pariz, Francuska
Politička stranka	Realista Moderado
Religija	katolike

José María Queipo de Llano y Ruiz de Saravia, 7. grof od Torena (25. novembar 1786 – 16. septembar 1843) bio je španski političar i historičar koji je 1835. služio kao premijer Španije.

Odrastao je u jednoj od najbogatijih plemićkih porodica Asturije, ali su mu na političke stavove daleko veći uticaj imala djela Voltairea i Rousseaua sa kojima se upoznao u djetinjstvu. Godine 1808. je bio jedan učesnika ustanka protiv Francuza koji će prerasti u dugogodišnji oslobodilački rat. Quiepo de Llano je kao liberal podržavao liberalni ustav iz 1812. godine, te je nakon povratka Ferdinanda na vlast bio u egzilu sve do 1820. godine i uspostave kratkotrajnog liberalnog režima koga je ukinuti francuska vojna intervencija. Quiepo de Llano je ponovno išao u egzil i tamo ostao do amnestije 1832. godine.

Ponovno se uključio u politiku, sada kao umjerenjak te postao ministar u vladi Francisca Martineza de la Rose, te jedan od najvatrenijih pristaša malodobne kraljice Isabelle II oko koje su se okupljali liberali, nasuprot konzervativnih karlista. Njegov kratkotrajni mandat je prekinula svađa sa Isabellinom majkom, regenticom Marijom Christinom koja je nastojala uvesti apsolutnu monarhiju. Quiepo de Llano je otišao u dobrovoljni egzil u Francusku te se posvetio pisanju knjige u kojoj je opisao historiju Poluotočkog rata.