Kralj Grubeša Branislavljević (1118 – 1125) bio je dukljanski vladar.

U želji da uništi sve pretendente na presto Duklje, kralj Đorđe se okomio na Branislavljeviće, drugu kraljevsku granu Vojislavljevića. Saznavši za to, tri brata Grubeša, Draginja i Dragilo beže u Drač svom stricu Gojislavu. Međutim, prilikom bega Đorđe uspeva da uhvati Grubešu i da ga utamniči u Skadru.

Uz pomoć vizantijske vojske, predvođenom vojskovođom Kalojanom Kumanom, Gojislav i njegovi nećaci napadoše kralja Đorđa i poraziše ga u odlučnoj bici. Izgubivši vojsku koja je delom bila ili uništena ili zarobljena, kralj se sa nekolicinom spasio bekstvom. U sledećem udaru Branislavljevići uz pomoć vojskovođe Kalojana udariše na Skadar i zauzimaju ga. Iz tamnice oslobađaju Grubešu koji se uz pomoć vizantinaca proglasio za novog srpskog kralja.

U međuvremenu Đorđe prebeže u Rašku u kojoj je u izgnanstvu bio u sledećih 7 godina. Njegova majka Jakvintu poslata je u Carigrad gde je i umrla.

Grubeša je kao dukljanski kralj vladao u periodu od (1118 – 1125). godine, uspevajući da smiri i obnovi zemlju zamorenu dinastijskom borbom. Za to vreme Đorđe, koji je boravio u Raškoj, skupi veliku vojsku i uz pomoć Raškog župana Uroša I napadne Grubešu koji mu se u bici kod Bara oko 1125. godine suprostavi. U toj borbi poginu kralj Grubeša i Đorđe Bodinović ponovo preuze vlast.

Kralj Grubeša sahranjen je sa počastima u Barskoj episkopiji u crkvi Sv. Đorđa.