Eadric (ili Edric) Streona (? - 25.12. 1017) bio je anglosaksonski (engleski) ealdorman Mercije, koji se zbog uloge u danskom osvajanju Engleske početkom 11. vijeka smatra jednim od najvećih izdajnika, odnosno negativaca u historiji Engleske.

Prema Florenceu od Worcestera je bio skromnog porijekla, ali je kao službenik stekao naklonost kralja Ethelreda Nespremnog. Godine 1007. je imenovan za earldormana Mercije, te se oženio za kraljevu kćer Eadgifu. Suvremeni historičari pretpostavljaju da je za kraljevu naklonost, ali i negativnu reputaciju (temeljem koje je kasniji kroničar William od Malmesburyja naziva "otpatkom čovječanstva") stekao obavljajući za njega "prljave poslove", odnosno likvidacije političkih protivnika.

Kralja je, međutim, godine 1009. odgovorio od napada na Dance. Kasnije je bio uključen u diplomatsku aktivnost i stekao bliske veze sa vikinškim i danskim vođama, postavši glavni pobornik plaćanja danegelda, odnosno danka. Godine 1012. je sudjelovao u neuspješnim pokušajima da se ishodi puštanje canterburyjskog nadbiskupa Alphegea iz zarobljeništva. Nedugo poslije Alphegeovog ubistva je danski vojskovođa Thorkell Visoki prebjegao na englesku stranu, što neki historičari tumače Eadricovim posredovanjem.

Nakon Ethelredove smrti se kraljem proglasio njegov sin Edmund Željeznoboki (Edmund Ironside), prema kome je Eadric gajio izrazitu antipatiju, pogotovo nakon što se mladi princ bio oženio za Aelgilfu, kćer jedne od njegovih žrtava. Kada je 1015/16. danski kralj Knut Veliki otpočeo invaziju Engleske kako bi za sebe osvojio krunu, Eadric je prešao na dansku, odnosno Knutovu stranu. Poslije bitke kod Otforda iste godine se vratio na Ethelredovu stranu te je sudjelovao u bitci kod Ashingdona. U njoj je, prema predaji, prilikom borbe odrubio glavu engleskom vojniku misleći da je to Ethelred, te je kasno shvatio da je to netko drugi. U svakom slučaju, bitka je završila engleskim porazom nakon koje se Edmund odrekao engleske krune osim u Wessexu.

Mjesec dana nakon bitke Edmund je umro, a što kroničar Geoffrey Gaimar tumači kao posljedicu atentata samostrijelom koga su izveli Eadricovi sinovi. Eadric je nakon toga dobio mjesto earla Mercije, te, između ostalog, obavio misiju pratnje Ethelredove udovice i Knutove nove supruge Emme od Normandije u Normandijsko Vojvodstvo.

Krajem iste godine se, međutim, kobno posvadio prilikom partije šaha sa Knutom, kada je odbio promijeniti pravila igre u kraljevu korist. Kada je došlo do svađe, Knutu je, prema predaji, priznao svoju ulogu u Edmundovoj smrti. Danski monarh je na to reagirao naredivši da se Eadric pogubi na licu mjesta, što je, prema tekstu Encomium Emmae izvršio Eric od Hlathira. Prema Anglosaksonskoj kronici Eadricova glava je postavljena na Londonski most, a ostatak trupla bačen u Temzu.

• Stretton-en-le-Field, Rootsweb
• The Foundations of England: 1066-1154, John Henry Ramsay, from Google Books