Aleksid (grč. Ἄλεξις, oko 372‒270. pne.) bio je grčki komediograf koji je stvarao u okviru srednje atičke komedije. Rodio se u Turiju u južnoj Italiji,^[1] odakle se izgleda već u detinjstvu s ocem preselio u Atinu, kada su Lukanci osvojili južnoitalska grčka naselja. Bio je Menandrov učitelj^[2] ili pak njegov stric.^[3] Živeo je preko sto godina, pa njegov rad već zalazi i u period cvetanja nove atičke komedije.

Prema Sudi, napisao je 245 komedija. Prema različitih vestima iz antike, osvojio je između dve i četiri prve nagrade na Lenejama, i to prvi put tokom 350-ih godina pne., a 347. pne. pobedio je na Velikim Diosnijama.

Od Aleksidovog dela sačuvano je oko 140 naslova i 340 fragmenata, previše malo da bi se sa sigurnošću utvrdila njegova uloga u prelazu sa srednje na novu atičku komediju. No postoje neke indicije o tome da je izvršio određeni uticaj na Menandra (npr. poređenje života s karnevalom, Aleksidov frg. 222 i Menandrov frg. 416).^[4] Takođe vidimo da u Aleksidovim komedijama hor ima čas stariju ulogu i razgovara s glumcima (frg. 239), čas noviju ulogu i peva pesme koje nemaju organske veze s radnjom (frg. 112). Naziv "parazit" kao tipski lik gotovo sigurno potiče od Aleksida (frg. 183), premda se sam karakter pojavljuje već kod Epiharma nekih 250 godina ranije. Najzad, Aleksidova komedija Agonida (Ἀγῶνις), napisana verovatno tokom 300-ih pne., predstavljala je rani primerak one vrste zapleta koji će preovladati u novoj komediji, a tiče se ljubavne avanture s heterom, te verovatno uključuje još i element zablude i scenu prepoznavanja.^[5]

Veliki broj naslova odnosi se na ženske karaktere, na zanimanja, na doživljaje, naklonosti. Ređi su naslovi koji bi ukazivali na travestije mitološke građe.

Aleksid je bio cenjen u rimsko doba. Aul Gelije kaže da su rimski komediografi pisali prerade Aleksidovih komada. Turpilije je tako koristio Aleksidovog Demetrija (Δημήτριος), a Plaut je za svog Malog Kartaginjanina (Poenulus) makar delimično iskoristio Aleksidovog Kartaginjanina (Καρχηδόνιος).^[6]