Za ostala značenja, vidi Aachenski mir (razvrstavanje).

Aachenski mir je sklopljen 812. u gradu Aachenu između Franačkog Carstva pod carem Karlom Velikim na jednoj, i Bizantskog Carstva pod carem Mihajlom I Rangabeom na drugoj strani.

Njime se formalno okončao sukob dvije države koji je za povod imao Karlovu krunidbu za rimskog cara na Božić 800. a što bizantski carevi nisu htjeli priznati. Iako su dvije države sporove djelomično pokušale riješiti kroz tzv. pax Nicefori 803. oko godine 806. su Bizant i Franačka počeli voditi otvoreni rat. Karlov sin Pipin od Italije je tako 810. zauzeo Veneciju, koja je dotada bila pod formalnom bizantskom zaštitom.

Pregovore je započeo još car Nikifor I, ali su oni nastavljeni nakon Nikiforove smrti 811. kada se Bizant, poslije teškog poraza od Bugara u bitci kod Pliske, našao u izuzetno teškoj situaciji. Početkom 812. je konačno postignut sporazum - Franačka se odrekla Venecije, te Bizantu priznala vlast nad Istrom i dalmatinskim gradovima. Sa druge strane je Mihajlo Karlu priznao kraljevsku titulu (basileos) i de facto titulu rimskog cara. To priznanje je, doduše, bilo vezano samo za ličnost Karla, a ne i njegove nasljednike.

Aachenski mir je također u franačku sferu doveo područje dalmatinskog zaleđa, uključujući tadašnje hrvatske države kao što su Panonska i Dalmatinska Hrvatska. Kao granica bizantskog i franačkog područja na Balkanu se ponekad navodi Neretva.