Zygmunt Szelest

Zygmunt Szelest (po lewej) i Janusz Sidło
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1911 Oleksin
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1990 Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Polski srebro Gdańsk 1949 rzut oszczepem

Zygmunt Szelest (ur. 16 grudnia 1911 w Oleksinie, zm. 13 kwietnia 1990 w Warszawie) – polski lekkoatleta, oszczepnik, najwybitniejszy w historii trener oszczepników. Ojciec polskiej szkoły oszczepu.

Przed II wojną światową nie odnosił większych sukcesów. W 1938 został powołany na mecz z reprezentacją Niemiec w Królewcu. Był rezerwowym i w zawodach nie wystartował. Mecz obejrzał z trybun stadionu. Swój pierwszy i jedyny medal mistrzostw Polski wywalczył dopiero w 1949 roku. Był wówczas drugi, z wynikiem 53,50 - zawody odbywające się w Gdańsku wygrał Herbert Szendzielorz.

Po zakończeniu kariery został trenerem i pracownikiem naukowym warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Od 1951 roku był trenerem najwybitniejszego polskiego oszczepnika – Janusza Sidło. Zygmunt Szelest dał się poznać jako trener znający moc ćwiczeń - wiele wymyślał sam. Doskonałe przygotowanie sprawiało, iż polscy reprezentanci unikali niebezpiecznej kontuzji - naderwania ścięgna. Podopieczni trenera Szelesta zapełniali listy światowe. Do najwybitniejszych jego zawodników należeli między innymi: Jan Kopyto, Zygmunt Jałoszyński, Daniela Jaworska.

Od 2015 roku w Warszawie rozgrywany jest Memoriał Zygmunta Szelesta, którego najważniejszą konkurencją jest rzut oszczepem^[1].

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII-11-18(19))^[2].

• MaciekM. Jałoszyński MaciekM., Sto lat temu urodził się Zygmunt Szelest [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-12-16]  (pol.).