Znak chromatyczny – znak notacji muzycznej określający alterację stopni podstawowych skali diatonicznej^[1].

Znakami chromatycznymi są^[1]:

• krzyżyk oraz podwójny krzyżyk,
• bemol oraz podwójny bemol,
• kasownik.

Znaki chromatyczne przykluczowe – umieszczone są bezpośrednio za kluczem i określają tonację utworu. Obowiązują do końca utworu lub miejsca zmiany tonacji^[2].

Znaki chromatyczne przygodne (akcydencje) – umieszczane są bezpośrednio przed określoną nutą i obowiązują tylko w jednym głosie i tylko w tym jednym takcie po znaku^[3].

Dźwięki każdej skali zmienione znakiem chromatycznym nazywamy dźwiękiem obniżonym, podwyższonym lub dźwiękiem alterowanym.