Zbigniew Kazimierz Safjan

Zbigniew Safjan w latach 60.
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1922 Warszawa
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 2011 Warszawa
Alma Mater	Akademia Nauk Politycznych w Warszawie
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Kanclerz
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Kazimierz Safjan (ur. 2 listopada 1922 w Warszawie, zm. 6 grudnia 2011 tamże^[1]) – polski pisarz, scenarzysta i dziennikarz.

Pochodził z rodziny żydowskiej. W czasie II wojny światowej został zmuszony do wstąpienia do służby pomocniczej przy Grenzschutzu^[2]. Następnie został wcielony do Ludowego Wojska Polskiego, gdzie dosłużył się stopnia podporucznika^[a]. Według zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej w 1951 został zarejestrowany przez Wydział I Oddziału I Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego jako tajny współpracownik ps. „Żerań”^[7]. Również od 1951 kierował działem propagandy w Centralnym Zarządzie Księgarstwa.

Ukończył studia na Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. W latach 1967–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1971–1973 członkiem Komitetu Warszawskiego PZPR. Był członkiem Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego w 1983 roku^[8]. W 1983 został wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach 1983–1989 był członkiem Narodowej Rady Kultury^[9]. Znalazł się na liście Kisiela^[10]. W grudniu 1985 wszedł w skład Zespołu do przygotowania "Tez Zjazdowych" na X Zjazd PZPR, który odbył się w lipcu 1986^[11].

Autor scenariuszy do popularnych filmów i seriali, m.in.: Potem nastąpi cisza, Do krwi ostatniej, Kanclerz, Dziewczyna z Mazur^[9], niektóre we współpracy z Andrzejem Szypulskim (pod pseudonimem Andrzej Zbych): Stawka większa niż życie, Najważniejszy dzień życia, Życie na gorąco^[12].

Dziennikarz m.in. miesięcznika „Polska”, warszawskiej „Kultury”, „Nowin Literackich i Wydawniczych”, „Skandali”, „Bez Pardonu”^[9]. W latach 2004–2007 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Słowo Żydowskie”.

Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera D31-tuje-4)^[13].

Ojciec Marka Safjana.

• Wiosna przychodzi jesienią (1955)^[14],
• Potem nastąpi cisza (1963)^[15],
• Włamywacze (1971)^[16],
• Strach (1973)^[17],
• Pole niczyje (1976)^[18],
• Kanclerz (1987)^[19].

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Zbigniewa Safjana.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal 40-lecia Polski Ludowej^[20]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Statuetka Gwiazdy Telewizji Polskiej (z okazji 50-lecia TVP)

• Zbigniew Safjan w bazie filmpolski.pl