Zasańska Przełęcz
,_Beskid_Wyspowy,_West_Carpathian_Mountains,_Poland.jpg) Widok z południowego wschodu, w dolinie Wiśniowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
410 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie powiatu myślenickiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 49°49′08″N 20°03′57″E/49,818889 20,065833
| |
Zasańska Przełęcz – położona na wysokości 415 m n.p.m. (według różnych źródeł także 410[1] albo 416 m[2]) przełęcz pomiędzy zwornikową przełęczą między Ostryszem (507 m) i Glichowcem (523 m), a Kamiennikiem Północnym (785 m)[3]. Ostrysz i Glichowiec należą do Pasma Glichowca znajdującego się na Pogórzu Wiśnickim, zaś masyw Kamiennika według Jerzego Kondrackiego należy do Pasma Lubomira i Łysiny w Beskidzie Wyspowym[4]. Przełęcz Zasańska zatem może być uznana za łącznik dwóch mezoregionów. Jej nazwa pochodzi od miejscowości Zasań, w której znajduje się przełęcz.
Przez przełęcz biegnie lokalna droga Myślenice – Wiśniowa. Z uwagi na brak zalesienia przełęcz jest dobrym punktem widokowym – widać stąd szczyty Beskidu Wyspowego, Makowskiego i Pogórza Wiśnickiego. Spływają spod niej dwa potoki: w zachodnim kierunku jest to Zasanka, dopływ Trzemeśnianki, we wschodnim Czerwin znajdujący się w zlewni Krzyworzeki. Doliny tych potoków tworzą naturalną granicę między Beskidem Wyspowym i Pogórzem Wiśnickim[5].
W czasie II wojny światowej partyzanci AK z myślenickiego obwodu „Murawa” pod dowództwem Wincentego Horodyńskiego „Kościeszy” na Zasańskiej Przełęczy zorganizowały udaną zasadzkę na niemiecką ekspedycję karną wysłaną do zwalczania bardzo silnej partyzantki działającej w tym rejonie[6].
Pieszy szlak turystyczny
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Beskid Wyspowy. Mapa turystyczna 1:75 000, Warszawa, Wrocław: PPWK SA, 1999, ISBN 83-7000-387-7.
- ↑ a b Michał Siwicki, Beskid Wyspowy. Mapa turystyczna 1:50 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 978-83-7499-022-6.
- ↑ Beskid Wyspowy 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-12-13].
- ↑ Andrzej Matuszczyk, Beskid Wyspowy, Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2001, ISBN 83-85557-86-5.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
