Zapis gry – plik zapisany w pamięci trwałej (najczęściej na dysku twardym, karcie pamięci lub w chmurze), w którym znajdują się informacje o postępie poczynionym w grze komputerowej. Powszechnie stosowane sposoby zapisu gry to quick save oraz check point^[1]. Pierwsza z wymienionych metod polega na tym, że to gracz decyduje, w którym momencie chce zapisać grę poprzez naciśnięcie klawisza odpowiedzialnego za zapisanie gry^[2]. Drugi ze sposobów polega na tym, że twórcy implementują w grze miejsca, od których gracz może rozpocząć rozgrywkę w razie niepowodzenia lub chęci powtórzenia danego etapu rozgrywki^[3]. Niektóre gry dają możliwość importowania zapisu z jednej gry do drugiej. Do gier, które dają taką możliwość, należą między innymi Dragon Age II^[4], Mass Effect 2^[5], Mass Effect 3^[6], Wiedźmin 2: Zabójcy królów^[7] czy Wiedźmin 3: Dziki Gon^[8].

Dawniej, gdy pamięć trwała nie była tak powszechnie stosowana w konsolach gier komputerowych, twórcy implementowali hasła odblokowujące kolejne etapy produkcji. Graczowi, który poczynił pewien postęp w grze (np. ukończył etap), wyświetlał się ciąg znaków, który należało zapisać lub zapamiętać. Przy kolejnym uruchomieniu gry gracz wprowadzał hasło, dzięki któremu nie musiał powtarzać ukończonych już etapów^[9].

Jest to rodzaj zapisu stanu gry, który umożliwia jej wznowienie na innej platformie. Sam termin został rozpowszechniony przez przedsiębiorstwo Sony^[10]. Gry wspierające międzyplatformową kontynuację rozgrywki umożliwiają np. jej rozpoczęcie na konsoli PlayStation 3 i kontynuowanie na PlayStation Vita (lub odwrotnie)^[11].