Yonaguni

与那国島
Yonaguni-jima

Latarnia morska na przylądku Agari-zaki (wschodni kraniec wyspy)
Kontynent	Azja
Państwo	Japonia
Akwen	Ocean Spokojny
Archipelag	Yaeyama
Powierzchnia	28,95 km²
Długość linii brzegowej	27,5
Najwyższy punkt	Urabu-dake 231,4 m n.p.m.
Populacja (2017[1]) • liczba ludności • gęstość	1706 52 os./km²
Położenie na mapie Azji Yonaguni
24°27′N 122°59′E/24,450000 122,983333
Multimedia w Wikimedia Commons

Yonaguni (jap. 与那国島 Yonaguni-jima) – jedna z wysp niewielkiego archipelagu Yaeyama, należącego do łańcucha wysp Riukiu, w prefekturze Okinawa, najdalej na zachód wysunięta terytorialnie, zamieszkana wyspa Japonii, leżąca ok. 100 km od wschodniego wybrzeża Tajwanu, pomiędzy Morzem Wschodniochińskim a właściwym Oceanem Spokojnym^[2].

Wyspa ma kształt zgniecionego sześciokąta. Ze wschodu na zachód ma około 12 km, a z północy na południe około 4 km. Została utworzona nie przez rafy koralowe, ale skały. Jest więc górzysta. Na wyspie jest kilka plaż, ale piasek nie jest tak biały, jak na innych wyspach archipelagu Yaeyama^[3].

Klimat, według Köppena i Geigera, jest klasyfikowany jako Cfa: wilgotny, subtropikalny, łagodny, bez pory suchej i z gorącym latem. Średnia roczna temperatura wynosi 23,4°C. Średnie opady roczne to 2409 mm. Najsuchszy jest lipiec (133 mm) i jest to najcieplejszy miesiąc w roku (28,6°C), największe opady we wrześniu (263 mm). Najniższa średnia temperatura przypada na styczeń (17,7°C)^[4].

Na wyspie występuje szczególna rasa niewielkich, ale silnych koni o nazwie yonaguni-uma^[5], uznana za gatunek chroniony. Jest tu także kilka innych chronionych gatunków, w tym japoński gołąb czarny (jap. yonaguni-karasubato, łac. Columba janthina) i największy w Japonii gatunek ćmy o nazwie pawica atlas (jap. yonaguni-san, łac. Attacus atlas ryukyuensis).

Wyspa jest bogatym naturalnym środowiskiem. Jedną z głównych atrakcji wyspy jest otaczające ją morze, bezpośrednio na drodze ciepłego prądu morskiego Kuro-shio. Występują tu m.in.: młotowate, marliny i żabnicokształtne^[6].

W wodach wokół wyspy żyje stożek geograficzny (jap. anboina-gai, łac. Conus geographus). Jest to gatunek ślimaka z rodziny stożków. Niewielka, kolorowa muszla kryje drapieżnika unieruchamiającego swoje ofiary silnym jadem. Jest on niebezpieczny także dla człowieka.

Na skałach wyspy Yonaguni rośnie dziko i jest też uprawiana ekologicznie „roślina, zioło długowieczności”, po japońsku chōmeisō lub lokalnie na wyspie sakuna (łac. Peucedanum japonicum). Sporządza się z niej sok w proszku (yonaguni-aojiru) zawierający m.in. korzystne dla zdrowia polifenole^[7]. Uważa się, że ma ona więcej zalet, niż znana z innych regionów Japonii ashitaba (pol. „liście jutra”, łac. Angelica keiskei), zwana „królem zielonych warzyw”^[8].

Popularna staje się uprawa kolendry o lokalnej nazwie kushiti (cilantro)^[9], która – jak wierzą mieszkańcy – dzięki bryzie morskiej prądu Kuro-shio ma rzekomo wyjątkowy smak. Władze miasteczka Yonaguni, chcąc szerzej rozpropagować produkcję swojej wyspy, ustanowiły w 2017 roku „Dzień Kushiti” w drugą niedzielę grudnia^[10].

 Osobny artykuł: Monumenty Yonaguni.

W odległości ok. 100 m od południowego wybrzeża wyspy, naprzeciw miejsca o nazwie Arakawa-bana, znajduje się pod wodą tajemnicza budowla, która – jak uważają niektórzy naukowcy – jest pozostałością po starożytnej cywilizacji. Do dyspozycji turystów jest pływająca częściowo w zanurzeniu łódź o nazwie "Jack Dolphin", dzięki której można obejrzeć tę budowlę na własne oczy. Ze względu na silne prądy nie zaleca się początkującym nurkowania w tym miejscu^[11][12].

• Japan Times – Yonaguni: Japan’s most westerly isle (ang.)
• Królestwo Riukiu

• 
  Terminal lotniska Yonaguni
• 
  Attacus atlas
• 
  Yonaguni-uma
• 
  Monumenty Yonaguni
• 
  Port Kubura widziany z przylądka Iri-zaki (zachodni kraniec wyspy)
• 
  Kamień wyznaczający najdalej wysunięty na zachód punkt terytorium Japonii
• 
  Stożek geograficzny
• 
  Peucedanum japonicum