Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Wilhelm Schepmann

Stabschef
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1894 Hattingen, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	26 lipca 1970 Gifhorn, RFN
Przebieg służby
Lata służby	30 czerwca 1934 – 2 maja 1943
Formacja	Sturmabteilung
Stanowiska	głównodowodzący SA
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Późniejsza praca	polityk
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Wilhelm Schepmann (ur. 17 czerwca 1894 w dzielnicy Baak, Hattingen, Cesarstwo Niemieckie, zm. 26 lipca 1970 w Gifhorn, RFN) – niemiecki bojówkarz, działacz partyjny, nauczyciel i polityk, ostatni Stabschef (głównodowodzący) Sturmabteilung, członek NSDAP. Weteran I wojny światowej.

Do NSDAP wstąpił w 1922 roku i brał udział w organizowaniu SA w przemysłowym Zagłębiu Ruhry w Westfalii. W 1928 roku powierzono mu funkcję rzecznika partyjnego. W 1931 r. porzucił pracę nauczycielską i przeszedł do pracy partyjnej w SA. Po dojściu Hitlera do władzy już w lutym 1933 r. objął kierownictwo SA w Westfalii i jednocześnie był komendantem policji w Dortmundzie.

Jako szef sztabu SA odpowiadał za szkolenie Volkssturmu w używaniu broni palnej (art. 3 dekretu z 25 września 1944)^{[potrzebny przypis]}.

Po wojnie Schepmann ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem, jednak w 1949 r. został ujęty przez brytyjską służbę wywiadowczą Secret Intelligence Service. Po bezskutecznym postępowaniu sądowym został uznany w 1954 r. za niewinnego.

Schepmann usiłował podjąć pracę jako nauczyciel, jednak władze szkolne nie dopuściły do jego zatrudnienia. Pomimo tego został radnym z listy Związku Wypędzonych (Bund der Heimatvertriebenen und Entrechteten) BHE w powiecie i gminie Gifhorn. W 1956 r. został tam zastępcą burmistrza. W 1961 r. pod naciskiem opinii publicznej ustąpił ze stanowiska.