Wasilij Kalinnikow

Василий Сергеевич Калинников

Wasilij Kalinnikow (ok. 1900)
Imię i nazwisko	Wasilij Siergiejewicz Kalinnikow
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1866 Woiny
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1901 Jałta
Przyczyna śmierci	gruźlica
Instrumenty	fagot
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, fagocista
Multimedia w Wikimedia Commons

Wasilij Siergiejewicz Kalinnikow (ros. Василий Сергеевич Калинников; ur. 1 stycznia^?/13 stycznia 1866 w Woinach w guberni orłowskiej, zm. 29 grudnia 1900^?/11 stycznia 1901 w Jałcie)^[1]  – rosyjski kompozytor.

W 1884 rozpoczął naukę kompozycji w Konserwatorium Moskiewskim. Jednak po kilku miesiącach z powodów finansowych musiał przenieść się do Szkoły Muzyczno-Dramatycznej Moskiewskiego Towarzystwa Filharmonicznego, w której wygrał konkurs na stypendium. Szkołę tę ukończył w 1892 w klasie fagotu i teorii muzyki. Jego nauczycielami byli m.in. Aleksandr Iljinski (kontrapunkt i fuga), P. Błaramberg (orkiestracja i kompozycja) oraz S. Kruglikow (harmonia)^[1] .

W 1892 został dyrygentem w moskiewskim Teatrze Małym. Rok później ze względu na postępującą gruźlicę przeniósł się na Krym^[1] . Zmarł przedwcześnie, tuż przed swoimi 35 urodzinami. Jego młodszy brat Wiktor (1870–1927) również był kompozytorem, głównie muzyki chóralnej.

Był wybitnym lirykiem, kontynuatorem tradycji Potężnej Gromadki oraz Piotra Czajkowskiego. Znany jest przede wszystkim jako twórca muzyki symfonicznej i romansów. Najpopularniejszym jego utworem jest I symfonia g-moll (1892), które od razu zyskała przychylność publiczności. Utwór ten charakteryzuje się dużą plastycznością linii melodycznej i delikatnym kolorytem brzmienia. Jego II symfonia A-dur (1897), utrzymana w epickim stylu, nie zyskała tak wielkiej popularności. Poza symfoniami skomponował także poematy symfoniczne (Nimfy 1889, Cedr i palma 1898), scherza orkiestrowe, utwory chóralne, pieśni i miniatury fortepianowe^[1] . Skomponowana przez niego w 1892 roku uwertura Bylina mogła być inspiracją dla głównej melodii Hymnu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (a po jego rozpadzie - Hymnu Federacji Rosyjskiej) skomponowanej przez Aleksandra Aleksandrowa^[2].

• Jan Kazem-Bek: Kalinnikow, Wasilij. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997. ISBN 83-224-3303-4. (pol.).

• Wasilij Kalinnikow – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project