Wanda Bacewicz
| Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 stycznia 2011 |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Wanda Bacewicz (ur. 10 sierpnia 1914[1] w Łodzi, zm. 1 stycznia 2011 tamże[2]) – polska poetka, prozaik i dziennikarka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Córka Wincentego i Marii z Modlińskich Bacewiczów. W Łodzi ukończyła Gimnazjum Humanistyczne Janiny Pryssewiczówny oraz (w 1930) studia teoretyczne i fortepianowe w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej. Następnie, po ukończeniu Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Warszawie, uzyskała w 1937 stopień magistra dziennikarstwa. Podczas okupacji przebywała w Warszawie. Ciężko ranna w czasie powstania warszawskiego, znalazła się w obozie w Pruszkowie, skąd rodzina przewiozła ją do szpitala w Grodzisku Mazowieckim.
W 1945 przeniosła się z Grodziska do Lublina, gdzie na krótko znalazła się w zespole redakcyjnym „Gazety Lubelskiej”. Drugą połowę 1945 spędziła u siostry, Grażyny Bacewicz, profesora w łódzkim Konserwatorium Muzycznym (która dedykowała jej Allegro na fortepian skomponowane w 1929[3]). Wtedy też Wanda Bacewicz zadebiutowała jako prozaik – napisała nowele dla Polskiego Radia.
Wkrótce przeprowadziła się do Warszawy, gdzie nawiązała współpracę z kilkoma pismami („Ruch Muzyczny”, „Nowiny Literackie”, „Stolica”) i rozpoczęła regularną działalność dziennikarsko-publicystyczną pisząc recenzje muzyczne, literackie, teatralne. Jednocześnie drukowała też swoje utwory prozatorskie, głównie jednak na łamach czasopism. W 1958 miał miejsce jej debiut poetycki – „Trybuna Literacka” opublikowała wiersz Drzewa. W 1959, za Drewniany tryptyk, otrzymała wyróżnienie w Pierwszej Wiośnie Poetów, jednak pierwszy z jej wielu tomów poezji ukazał się dopiero w 1961.
Na początku lat pięćdziesiątych Wanda Bacewicz związała się z Polskim Radiem. W latach 1951–1964 pracowała w Warszawskiej Rozgłośni PR w Dziale Audycji Słowno-Muzycznych, a od roku 1967 do 1974 redagowała audycję Nuty, nutki stanowiącej połączenie muzyki poważnej i poezji. W 1963, po serii rozmów ze Stefanem Spiessem (przyjacielem Karola Szymanowskiego), powstała książka Ze wspomnień melomana. W tym też roku zdobyła dwie nagrody w konkursie na reportaż o Warszawie, rozpisany przez Stołeczną Radę Narodową.
W 1974 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi[4][5]. W tym samym roku przeszła na emeryturę i zajęła się własną twórczością oraz, prowadzoną już od kilku lat, opieką nad spuścizną twórczą siostry – Grażyny Bacewicz. W latach 1963–1981 była członkiem Związku Literatów Polskich, od 1989 należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2009 z rąk podsekretarza stanu w MKiDN Tomasza Merty odebrała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 101, rząd 3, grób 15)[7].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Cisza i ciemność; (wiersze) Warszawa, Czytelnik 1961
- Ze wspomnień melomana; Warszawa, PWM 1963 (współautor Stefan Spiess)
- Wykradanie ognia; (wiersze) Warszawa, Czytelnik 1964
- Wada (poezje) Warszawa, PIW 1966
- Krąg otwarty; (wiersze) Warszawa, Czytelnik 1969
- Gwiazdy nas wodzą; (wiersze) Warszawa, PIW 1974
- Odchodzenie; (wiersze) Warszawa, PIW 1979
- Wiersze zebrane i nowe; (wiersze) Warszawa, Czytelnik 1984
- Ucieczka; (wiersze) Warszawa, PIW 1987
- Jasność i czerń (wiersze) Warszawa, Aldyna 1991
- Póki trwamy; (wiersze) Warszawa, Anagram 2003
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ bn podaje rok urodzenia 1914.
- ↑ Zeszyty Literackie.
- ↑ Małgorzata Gąsiorowska, Bacewicz, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1999, s. 447, ISBN 978-83-224-0547-5.
- ↑ Odznaczenia dla wybitnych twórców i działaczy kultury. „Dziennik Polski”. Nr 175 (9456), s. 2, 26 lipca 1974.
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 11. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Medale Gloria Artis m.in. dla Wandy Bacewicz i Janusza Andermana [online], ksiazki.wp.pl, 5 czerwca 2010.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Maria Bacewiczowa, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-05-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leksykon polskiego dziennikarstwa Warszawa 2000 (podaje następujące daty: rok urodzenia – 1911, ukończenia Konserwatorium – 1932, Szkoły Dziennikarskiej – 1938)
- Kto jest kim w Polsce, Warszawa 1989
- Współcześni polscy pisarze i badacze literatury, Warszawa 1994
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
