Vittorio Emanuele Orlando

Data i miejsce urodzenia	19 maja 1860 Palermo
Data i miejsce śmierci	1 grudnia 1952 Rzym
premier Włoch
Okres	od 23 października 1917 do 23 czerwca 1919
Przynależność polityczna	Włoska Partia Liberalna
Poprzednik	Paolo Boselli
Następca	Francesco Saverio Nitti
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Vittorio Emanuele Orlando (ur. 19 maja 1860 w Palermo, zm. 1 grudnia 1952 w Rzymie) – włoski polityk, premier, profesor prawa, reprezentował Włochy podczas konferencji pokojowej w Wersalu po I wojnie światowej. Razem z premierem Wielkiej Brytanii Davidem Lloydem George’em, premierem Francji Georges’em Clemenceau i prezydentem USA Woodrowem Wilsonem stworzyli traktat wersalski. Znany też ze swojej twórczości naukowej (kilkaset prac głównie o tematyce prawnej).

Od 1903 pełnił funkcję ministra edukacji. W 1907 został ministrem sprawiedliwości, którą to funkcję pełnił do 1909. W 1916 przejął ministerstwo spraw wewnętrznych. W 1917 objął tekę premiera. W 1919 zrezygnował z tego urzędu w wyniku niespełnienia oczekiwań, jakie w nim pokładano podczas konferencji pokojowej w Paryżu (Włosi liczyli na duże nabytki terytorialne mimo swego stosunkowo małego wkładu w zwycięstwo nad państwami centralnymi). W grudniu 1919 został wybrany przewodniczącym Izby Deputowanych. Początkowo był zwolennikiem Mussoliniego, jednak wycofał swe poparcie po zabójstwie socjalisty Giacoma Matteottiego. Później stopniowo wycofywał się z działalności politycznej (zasiadał jeszcze w Parlamencie), poświęcając się głównie pracy naukowej i wykładom na uczelni. W 1924 został odznaczony Orderem Cywilnym Alfonsa XII. Po upadku Mussoliniego został liderem Unii Konserwatywno-Demokratycznej. W 1948 kandydował w wyborach prezydenckich, ale został pokonany przez Luigiego Eunadiego.

• R. Albrecht-Carrie, Italy at the Paris Peace Conference, Nowy Jork, 1938
• C. Seton-Watson, Italy from Liberalism to Facism, 1967