Udajj Saddam Husajn
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
Udajj Saddam Husajn at-Tikriti (ur. 18 czerwca 1964 w Tikricie, zm. 22 lipca 2003 w Mosulu) – starszy syn prezydenta Iraku, Saddama Husajna i jego pierwszej żony – Sadżidy Chajr Allah.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Udajj był starszym synem dyktatora Iraku, Saddama Husajna[1], bratem Kusajja Husajna. W czasie rządów swojego ojca był przewodniczącym Irackiego Komitetu Olimpijskiego oraz dowodził fedainami Saddama[1]. W październiku 1988 roku zastrzelił ochroniarza swojego ojca, który testował jedzenie i picie podawane dyktatorowi[1]. Z rozkazu Saddama Husajna, Udajj został pojmany i uwięziony[1]. Po śledztwie Ministerstwa Sprawiedliwości, zarzuty wobec Udajja zostały wycofane, lecz Udajj został pozbawiony pełnionych wcześniej funkcji[1]. W styczniu 1989 roku Saddam wysłał Udajja do Szwajcarii, ale ten jednak szybko wrócił do kraju i odzyskał utracone wcześniej stanowiska[1]. W sierpniu 1995 roku, podczas kłótni rodzinnej postrzelił swojego wuja Watbana Ibrahima at-Tikriti[1]. W grudniu 1996 roku został ciężko ranny podczas zamachu, wskutek czego miał cierpieć na paraliż nóg[1].
Udajj prowadził bagdadzką gazetę Babil oraz telewizję Szabab[1].
Po rozpoczęciu II wojny w Zatoce Perskiej był jednym z 55 najbardziej poszukiwanych członków rządu i najbliższych współpracowników Saddama Husajna, a jego podobizna znalazła się na karcie asa kier w Amerykańskiej Talii Kart[2], opracowanej przez Defense Intelligence Agency, by ułatwić armii USA identyfikację ściganych[3][4].
Zginął, wraz ze swoim bratem – Kusajjem i synem, w zasadzce zorganizowanej przez USA w Mosulu, 22 lipca 2003[5]. Według informacji udzielonych przez amerykańskiego oficera, kryjówkę braci udało się namierzyć dzięki informacjom, za które informator (nazwisko nie zostało ujawnione) otrzymał nagrodę pieniężną w wysokości 30 milionów dolarów[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Beth K. Dougherty, Edmund A. Ghareeb: Historical Dictionary of Iraq. Scarecrow Press, 2013, s. 276–277. ISBN 978-0-8108-7942-3. [dostęp 2017-02-27]. (ang.).
- ↑ US Department of Defense: Personality Identification Playing Cards. [dostęp 2017-03-01]. (ang.).
- ↑ Linda D. Kozaryn: Deck of Cards Helps Troops Identify Regime's Most Wanted. [w:] US Department of Defense [on-line]. [dostęp 2017-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)]. (ang.).
- ↑ Doug Sample, American Forces Press Service: The Faces Behind the Faces on the 'Most Wanted' Deck. [w:] US Department of Defense [on-line]. 2003-05-06. [dostęp 2017-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)]. (ang.).
- ↑ Iraq's most wanted - where are they now?. [w:] BBC.com [on-line]. 2010-09-01. [dostęp 2017-02-28]. (ang.).
- ↑ Iraq informant set for $30m reward. CNN, 2004-06-16. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Artykuł „Saddam i spółka” w serwisie Polskiego Radia. radio.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)].
- „Synowie Saddama: Urodzeni mordercy” – Newsweek.pl
- Film biograficzny „Sobowtór diabła” o Udajju Husajnie
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
