USS Diodon (SS-349)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
zezłomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | |
| Szerokość |
8,3 m[1] |
| Zanurzenie testowe |
120 m |
| Napęd | |
| 4 silniki diesla General Motors Model 16 V16, moc 5400 KM (4,0 MW) 4 elektryczne silniki General Electric, razem 2740 KM (2,0 MW) dwie śruby[1] | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
11 000 mil morskich (20 000 km) na powierzchni przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 24 torpedy 1 × 127 mm / 25 kalibrów cztery karabiny maszynowe | |
| Wyrzutnie torpedowe |
6 x 533 mm (dziób) |
| Załoga |
6 oficerów, 60 marynarzy |
USS Diodon (SS-349) – amerykański okręt podwodny typu Balao służący w United States Navy. Jego nazwa pochodziła od gatunku ryby z rodziny najeżkowatych.
"Diodon" został zwodowany 10 września 1945 w stoczni Electric Boat w Groton, matką chrzestną była D. Cullinane. Wszedł do służby 18 marca 1946 z komandorem podporucznikiem J. M. Hingsonem jako dowódcą.
Okręt dotarł do San Diego 5 lipca 1946 i przez następne 4 lata brał udział w ćwiczeniach wzdłuż zachodniego wybrzeża USA, na wodach Alaski i Hawajów, a także szkolił członków Rezerwy Marynarki. Przeszedł też rozbudowaną modernizację w ramach programu GUPPY II w stoczni Mare Island Naval Shipyard pomiędzy sierpniem 1947 a marcem 1948.
14 września 1950 "Diodon" popłynął na Daleki Wschód i podczas tego rejsu uratował sześciu lotników w pobliżu Guam. Ćwiczył z południowokoreańskimi fregatami metody zwalczania okrętów podwodnych w Sagami Wan w Japonii i od 30 października do 28 listopada odbył symulowany patrol bojowy. Przeszedł niewykryty przez cieśninę Tsugaru do Otaru na wyspie Hokkaido, następnie kontynuował swój patrol, pozostając niewykrytym w cieśninie La Pérouse’a (obserwując i fotografując statki). Wrócił na zachodnie wybrzeże USA na przegląd, który odbył się w okresie luty – maj 1951.
Wznawiając swoje operacje na Zachodnim Wybrzeżu, "Diodon" pomagał w szkoleniu kanadyjskiego lotnictwa morskiego i sił nawodnych w pobliżu Esquimalt w Kolumbii Brytyjskiej w okresie październik – grudzień 1952. Służył na Dalekim Wschodzie od marca do września 1952, ponownie uczestnicząc w patrolach rozpoznawczych w cieśninie La Pérouse’a od 24 maja do 22 czerwca. Podczas operacji szkoleniowych na zachodnim wybrzeżu USA w ciągu następnych 2 lat "Diodon" ponownie operował z Kanadyjską Marynarką, a w marcu 1956 podczas ćwiczeń ratowniczych przejął na pokład uczestników ćwiczeń z 40 metrów pod powierzchnią wody poprzez zastosowanie dzwonu nurkowego służącego do ratowania załóg okrętów podwodnych.
Podczas tury na Dalekim Wschodzie w latach 1956 – 1957 "Diodon" odwiedził Brisbane w Australii, aby uczestniczyć w ceremonii upamiętniającej bitwę na Morzu Koralowym, która odbyła się w maju 1942. Okręt służył ponownie na Dalekim Wschodzie w latach 1958 – 1959 oraz 1960.
Okręt został skreślony z listy floty 15 stycznia 1971[1]. 18 kwietnia 1972 został sprzedany na złom[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- history.navy.mil: USS "Diodon"
- hazegray.org: USS "Diodon"
- navsource.org: USS "Diodon"
- strona USS "Diodon". diodon349.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-12)].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
