U-99

Historia
Stocznia	Germania
Położenie stępki	31 marca 1939
Wodowanie	21 marca 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	18 kwietnia 1940
Zatopiony	17 marca 1941
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 753 t w zanurzeniu 857 t
Długość	66,5 metra
Szerokość	6,2 metra
Zanurzenie	4,74 metra
Zanurzenie testowe	100 metrów
Zanurzenie maksymalne	220 metrów
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Napęd
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,8 w. w zanurzeniu 8 w.
Zasięg	na powierzchni 9700 Mm (10 w.) w zanurzeniu 70 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	44

U-99 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940 roku.

Jego jedynym dowódcą był Otto Kretschmer. Okręt odbył 8 patroli bojowych, podczas których zatopił 38 jednostek o łącznej pojemności 246 794 BRT, w tym 3 krążowniki pomocnicze^[1] (46 440 BRT), uszkodził 5 dalszych statków (37 965 BRT), zdobył jeden pryz – estoński parowiec „Merisaar”^[2].

16 marca 1941 roku na południowy wschód od Islandii U-99 wraz z innymi U-Bootami (U-37, U-74, U-100, U-110) atakował konwój HX-112. Zdołał zatopić sześć jego statków i uszkodzić jeden. Dzień później, tj. 17 marca 1941 roku, atak brytyjskiego niszczyciela HMS „Walker” zmusił U-99 do wynurzenia; dowódca okrętu podwodnego wydał rozkaz samozatopienia jednostki; zginęło 3 marynarzy.

• www.uboat.net: U-99. [dostęp 2008-10-26]. (ang.).