Trinakria (gr. Τρινακρία) – jedna z nazw Sycylii używana w starożytności^[1].

Utożsamiana z nazwą Trynakii (Θρινακίη) – wyspy boga słońca, Heliosa, na którą zawędrował Odyseusz ze swoimi towarzyszami^[2]; według jednego z autorów antycznych (Apollonios z Rodos) w swej podróży mijali ją także Argonauci^[3].

Wywodzoną od gr. θρἶναξ (trójząb) Homerową Trynakię identyfikował z lądem Sycylii już Tukidydes. Nazwa ta wkrótce miała ulec przekształceniu w Trinakrię – od τρείς ἂκραι, co miałoby się odnosić do trzech sycylijskich przylądków: Peloro, Passero i Lilibelo (zarys Sycylii geometrycznie jest wpisany w trójkąt)^[4] lub byłoby pochodną od liczby trzech plemion (Elymowie, Sykanowie, Sykulowie) zamieszkujących wyspę przed grecką kolonizacją^[5].

Nawiązaniem do kształtu wyspy może być triskelion (gr. τρισκελής triskeles), jako miejscowe godło znane z ceramiki i monet od czasów antycznych (co najmniej od VI w. p.n.e.)^[6].

Przygoda załogi Odyseusza, którą starożytni lokalizowali pod Mylae, według współczesnych ustaleń wydarzyła się w zatoce Taorminy^[7], lepiej odpowiadającej uwarunkowaniom Homerowego opisu^[8].

• Der Kleine Pauly. Lexikon der Antike. T. 5. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 789
• Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (pod red. Z. Piszczka). Warszawa: PWN, 1983, s. 712-713