Szkoła Tosa (jap. 土佐派 Tosa-ha) – japońska szkoła malarska działająca od XV do końca XIX wieku^[1]. W okresie pomiędzy XV a XVII wiekiem czołowa szkoła malarstwa japońskiego obok szkoły Kanō, jednocześnie z nią rywalizująca^[2].

Za twórcę szkoły uchodzi Fujiwara no Yukihiro (dział. między 1400 a 1420). Przybrał on od miejsca swojego pochodzenia, prowincji Tosa, nowe nazwisko Tosa, które dało nazwę zapoczątkowanej przez niego szkole^[2]. Pierwszym ważnym przedstawicielem szkoły był jednak dopiero Mitsunobu Tosa (1434–1525)^[3]. Piastował on stanowisko szefa (azukari)^[4] cesarskiego Urzędu ds. Obrazów (E-dokoro)^[5], które później przez kolejne pokolenia przechodziło na zasadzie dziedziczenia na jego potomków^[2]. Siedziba szkoły mieściła się początkowo w Kioto, później między ok. 1570 a 1634 rokiem w Sakai, ostatecznie zaś przeniosła się do Edo^[2].

Artyści związani ze szkołą Tosa tworzyli przeważnie w tradycyjnym stylu yamato-e, wystrzegając się wpływów malarstwa chińskiego. W swoich obrazach uwieczniali przede wszystkim sceny historyczne i motywy zaczerpnięte z tradycyjnej literatury dworskiej^[1][2]. Styl szkoły Tosa charakteryzuje się użyciem precyzyjnej, delikatnej linii, dekoracyjną funkcją koloru, płaskimi barwami i naciskiem kładzionym na oddanie szczegółu^[2].