Styl Ludwika XIV, nazywany również francuskim barokiem – styl w sztuce związany z panowaniem króla francuskiego Ludwika XIV zwanego „Królem Słońce”. Przejawiał się głównie w architekturze pałacowej, sztuce ogrodowej, dekoracji wnętrz i rzemiośle artystycznym (meblarstwo, ceramika).

• Jest krótszy niż panowanie Ludwika XIV; trwa od 1661 r. do około 1710 r.

• Sztuka jest wtedy podporządkowana podnoszeniu prestiżu królestwa, najlepiej widać to w architekturze Paryża i Wersalu. Sztuka dworu nadaje również ton prowincji.

• Pod zarządem Colberta osiągnięto jedność stylu poprzez nałożenie określonych wymagań na artystów. Formy są przesadnie rozbudowane, reprezentacyjne i bogate. Aż do detalu włącznie podporządkowane są jednej myśli, z mocno zaznaczonym rytmem. Stosowane są porządki antyczne, często w kolosalnej skali.
  • Głównym dekoratorem wnętrz jest Charles Le Brun.
• Po 1690 r., ze względu na zubożenie kraju wywołane prowadzeniem przez króla licznych wojen, styl staje się mniej przesadny, a bardziej przejrzysty i lżejszy.
  • Miejsce Le Bruna zajmuje Jean Bérain.

Za panowania Ludwika XIV wpływ architektury na meble przemija, ustępując niezależnej oryginalnej czystości formy. Za sprawą A.C. Boulle’a rozwija się technika zdobienia płaszczyzn – marketeria. Na narożach mebli zdobionych marketerią pojawiają się okucia z brązu, złocone i cyzelowane.

Meble z drewna pełnego są bogato rzeźbione, także złocone płatkami złota.

• Formy konstrukcyjne
  • w meblach skrzyniowych
  • w meblach szkieletowych
• Zagadnienia technologiczne
  • narzędzia
  • materiały

• Meble skrzyniowe:
  • komoda;
  • szafa;
  • biblioteka.
• Meble szkieletowe:
  • stół – wsparty na nogach typu en gaine (o przekroju kwadratowym, zbieżne ku dołowi, z pogrążoną ornamentyką) lub en console (wygięte w kształcie litery S) związanych jedną łączyną we kształci X;
  • konsola – stół przyścienny wsparty na dwóch nogach konsolowych;
  • biurko płaskie – często na ośmiu nogach;
  • fotel prosty i tzw. confessional;
  • liczne taborety zwykłe i składane;
  • łoża podobne do łóżek okresu Ludwika XIII;
  • łóżko à la duchesse do odpoczynku – forma szezlongu z poręczą.

Liście nenufarów, lilii i akantu, kratownice z kwiatami, muszle, palmety, kwiatony, lambrekiny, maszkarony, panoplia.

• 
  architektura – Pałac w Wersalu
• 
  wnętrze – Galeria Zwierciadlana – Wersal
• 
  mebel – Sypialnia królowej w Wersalu
• 
  detal komody

• André Charles Boulle
• Daniel Marot
• Jean Bérain ojciec
• Domenico Cucci

• meble, meblarstwo, architektura barokowa we Francji

• A. Aussel, Etude des styles du mobilier, 1990, ISBN 2-04-016205-4.