Studia pierwszego stopnia – forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci mający maturę^[1], kończąca się uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata (po studiach licencjackich) lub inżyniera (po studiach inżynierskich).

Studia pierwszego stopnia kończą się w Polsce uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata lub inżyniera. Absolwent studiów pierwszego stopnia, po obronie pracy dyplomowej, w świetle Polskiej Klasyfikacji Edukacji, zdobywa wykształcenie wyższe zawodowe. Nauka na studiach pierwszego stopnia wymaga uprzedniego ukończenia szkoły średniej oraz zdania matury i kończy się obroną pracy dyplomowej.

Studia licencjackie trwają sześć semestrów (3 lata).

Jest to typ studiów powszechnie przyjęty w zachodnioeuropejskich systemach edukacyjnych. Tytuł licencjata jest odpowiednikiem angielskiego bachelor i francuskiego licence. Pozwala kontynuować naukę na studiach drugiego stopnia, w celu zdobycia tytułu magistra.

Studia inżynierskie trwają siedem do ośmiu semestrów (3,5 roku – 4 lata). Ukończenie tych studiów pozwala kontynuować naukę na studiach drugiego stopnia dla inżynierów, w celu uzyskania tytułu magistra-inżyniera (mgr inż.)^[2]. Tytuł inżyniera jest odpowiednikiem angielskiego engineer, francuskiego i niemieckiego Ingenieur i hiszpańskiego ingeniero.

• Studia drugiego stopnia
• Studia trzeciego stopnia
• Jednolite studia magisterskie
• Proces boloński

• Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574).
• Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 27 września 2018 r. w sprawie studiów (Dz.U. z 2023 r. poz. 2787).
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Edukacji (Dz.U. z 2003 r. nr 98, poz. 895).