Stanisław Sewiłło SJ (ur. 25 października 1917 w Krzesławicach, zm. 22 marca 1943 w Dachau) – Sługa Boży Kościoła katolickiego, polski kleryk katolicki, jezuita.

Odbywał nowicjat w Pińsku i Starej Wsi k. Brzozowa^[1]. Był członkiem Towarzystwa Jezusowego prowincji Polski Południowej^[1] od 30 lipca 1935^[2]. Po wybuchu II wojny światowej 10 listopada 1939 aresztowany został przez Niemców i uwięziony na Montelupich w Krakowie^[1]. 3 marca 1940 roku przewieziony do obozu w Wiśniczu, a następnie 20 czerwca 1940 roku do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau^[1], zarejestrowany pod numerem więźniarskim 933^[3]. Od 12 grudnia 1940 roku przebywał w KL Dachau, gdzie zarejestrowany był „jako numer” 22250^[4], poddawany był eksperymentom pseudomedycznym (nad hipotermią i testowaniu działania różnych substancji na wszczepione zarazki gruźlicy) na skutek których zmarł^[5].

W więzieniu uważany był za człowieka głęboko pobożnego, który znosił wszelkie cierpienia poddając się woli Bożej^[2].

Jest jednym z 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się, proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

• 108 błogosławionych męczenników
• Wstawiennictwo świętych