Stanisław Marian Kamiński

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1921 Wielkopole
Data i miejsce śmierci	4 października 1999 Łódź
Zawód	aktor
Odznaczenia

Stanisław Marian Kamiński (ur. 16 marca 1921 w Wielkopolu k. Konina, zm. 4 października 1999 w Łodzi) – polski aktor teatralny i filmowy.

Po zdaniu w 1951 roku egzaminu eksternistycznego artysta występował w Bielsku-Białej i w Poznaniu, by od 1959 roku niemalże całe swoje życie zawodowe związać z teatrami łódzkimi.

Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Szczecińskiej w Łodzi (kw. XV, rz. 19, gr. 36).

• Teatr Polski w Bielsku-Białej (1949–1953)
• Teatr Polski w Poznaniu (1953–1957)
• Teatr Satyryków w Poznaniu (1957–1959)
• Teatr Siódma Piętnaście w Łodzi (1959–1964)
• Teatr Powszechny w Łodzi (1964–1975)
• Teatr Ziemi Łódzkiej (1975–1977)

Od 1960 w sztuce Kariera Stanisława Powołockiego, na podstawie powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza Kariera Nikodema Dyzmy odgrywał postać Leona Kunickiego (Teatr 7.15 Łódź, reż. Feliks Żukowski)^[1].

• Pigułki dla Aurelii (1958), reż. S. Lenartowicz – kolejarz Zenek
• Wolne miasto (1958), reż. S. Różewicz – polski listonosz
• Lunatycy (1959), reż. B. Poręba – „Napoleon” w telewizji
• Bitwa o kozi dwór (1961), reż. W. Berestowski – ojciec Franka
• Komedianty (1962), reż. M. Kaniewska – recepcjonista w hotelu
• Jadą goście, jadą... (1962), reż. A. Trzos-Rastawiecki – urzędnik z Grunwaldu
• Panienka z okienka (1964), reż. M. Kaniewska
• Wilczy bilet (1964), reż. A. Bohdziewicz
• Popioły (1965), reż. A. Wajda – szlachcic
• Walkower (1965), reż. J. Skolimowski – pracownik dworcowej przechowalni bagażu
• Bicz Boży (1966), reż. M. Kaniewska – główny księgowy w spółdzielni „Naprzód”
• Piekło i niebo (1966), reż. S. Różewicz – mężczyzna czekający 4 lat na Sąd Szczegółowy
• Marsjanie (1967, reż. A. Czekalski – hrabia, brat księcia T.
• Pieczona gęś (1967, reż. R. Drobaczyński – Sędzia
• Piękny był pogrzeb, ludzie płakali (1967, reż. reż. Z. Chmielewski – urzędnik w sądzie
• Stawka większa niż życie (1967, reż. A. Konic – adiutant Klosa
• Szkice warszawskie (1969, reż. H. Kluba – portier Jan
• Raj na ziemi (1970), reż. Z. Kuźmiński – burmistrz
• 150 na godzinę (1971), reż. W. Jakubowska – mężczyzna robiący sobie myśliwskie zdjęcia
• Pięć i pół bladego Józka (1971), reż. H. Kluba – mężczyzna obserwujący pożar
• Chłopi (1972), reż. J. Rybkowski
• Palec Boży (1972), reż. A. Krauze – strażnik
• Ucieczka-wycieczka (1972), reż. J. Kędzierzawska – Stefan, portier w szpitalu
• Wielka miłość Balzaka (1973), reż. W. Solarz – hrabia Guidoni-Visconti, mąż Sary
• Pełnia nad głowami (1974), reż. A. Czekalski – inwalida Stasiak
• Daleko od szosy (1976), reż. Z. Chmielewski – portier w hotelu robotniczym
• Śmierć prezydenta (1977), reż. J. Kawalerowicz – poseł „Piasta”
• Polonia Restituta (1980), reż. B. Poręba – Legionista
• Jan Serce (1981), reż. R. Piwowarski – Nowicki, kuracjusz w sanatorium
• Karabiny (1981), reż. W. Podgórski – Sebastian Klimek
• Mars i Wenus w szóstce (1983), reż. R. Nakonieczny
• Porcelana w składzie słonia (1984), reż. A. Czekalski – kierownik lokalu
• Ucieczka z miejsc ukochanych (1987), reż. J. Dziedzina – nauczyciel łaciny
• Pogranicze w ogniu (1988), reż. A. Konic – Kajetan Adamski, dziadek Czarka
• Dziewczyna z Mazur (1990), reż. J. Dziedzina – fotograf Edward Król
• Kanalia (1990), reż. T. Wiszniewski – dostarczyciel protezy dla Jegorowa
• Kramarz (1990), reż. A. Barański – kramarz handlujący pod kościołem

• Zasłużony Działacz Kultury (1967)
• Złoty Krzyż Zasługi (1975)

• Stanisław Marian Kamiński w bazie IMDb (ang.)
• Stanisław Marian Kamiński w bazie Filmweb
• Stanisław Marian Kamiński w bazie filmpolski.pl
• Stanisław Kamiński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .

• Stanisław Marian Kamiński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”