Stanisław Lenczewski
| Data i miejsce urodzenia |
2 października 1917 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 sierpnia 1986 |
| Zawód, zajęcie |
rzemieślnik, polityk |
| Stanowisko |
poseł na Sejm PRL VI kadencji (1972–1976), wiceprezydent Gdańska (1946–1947), wicewojewoda gdański |
| Partia |
Stronnictwo Demokratyczne (1951–1986) |
| Odznaczenia | |
    
| |
Stanisław Lenczewski (ur. 2 października 1917 w Warszawie, zm. 10 sierpnia 1986 tamże) – polski rzemieślnik i działacz społeczny, wiceprezydent Gdańska (1946–1947), poseł na Sejm PRL VI kadencji (1972–1976), wicewojewoda gdański. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Jana i Jadwigi. W latach 1936–1939 studiował na Wydziale Elektrotechniki Politechniki Gdańskiej, uzyskując wykształcenie wyższe niepełne. Po powrocie do Warszawy zatrudniony w warsztacie elektrotechnicznym. Pomagał w montowaniu nielegalnych radioodbiorników. W 1944 walczył w powstaniu warszawskim, podczas którego został ranny, a później aresztowany.
W 1945 ponownie znalazł się w Gdańsku, gdzie podjął pracę w Ministerstwie Administracji Publicznej. Mianowano go wiceprezydentem Gdańska, a później zatrudniono w Urzędzie Wojewódzkim, którego był współorganizatorem. Sprawował funkcję wicewojewody gdańskiego.
W 1947 wrócił do Warszawy i założył prywatny warsztat radiotechniczny. Kontynuował naukę w Studium Ekonomicznym Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Działał w samorządzie rzemieślniczym: w 1972 objął funkcję prezesa Zarządu Związku Izb Rzemieślniczych, później był przewodniczącym Rady Centralnego Związku Rzemiosła.
Od maja 1951 działał w Stronnictwie Demokratycznym. Był m.in. wiceprzewodniczącym Stołecznego Komitetu partii (1967–1968) i wiceprzewodniczącym Centralnego Komitetu (1973–1981), a także członkiem prezydium CK (1969–1973, 1981–1986). Od 1961 do 1969 zasiadał w Stołecznej Radzie Narodowej. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm z okręgu Warszawa–Wola. Był członkiem Komisji Drobnej Wytwórczości, Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła oraz Komisji Handlu Wewnętrznego. W 1981 został wybrany na honorowego przewodniczącego Krajowej Rady Rzemiosła. Był członkiem zarządu Cechu Elektryków.
Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1984)[1], Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżami Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego, Złotą Honorową Odznaką Rzemiosła i Odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”.
Żonaty z Zofią Lenczewską[2]. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 59B-VI-10)[3].
W czasie studiów przyjęty do Polskiej Korporacji Akademickiej „Z.A.G. Wisła” w Gdańsku[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 22
- ↑ „Kurier Polski”, nr 163 z 25 sierpnia 1986, s. 2
- ↑ Jan Kieniewicz (red.), Cmentarz Bródnowski, Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Targówek m.st. Warszawy, Warszawa 2007, s. 228
- ↑ Sprawozdanie z działalności K! „Z.A.G. Wisła” w Gdańsku, Gdańsk 1937 (i dalsze)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (red. Wiktoria Beczek, Andrzej Rajewski, Władysław Witold Spychalski), Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 4. Nasi przedstawiciele: noty biograficzne posłów SD w Sejmie PRL w kadencjach V, VI, VII, Warszawa 1980, s. 61
- Juliusz Smoczyński, Warszawie i rzemiosłu, „Kurier Polski”, nr 143 z 23 lipca 1984, s. 5
- Zmarł Stanisław Lenczewski, „Tygodnik Demokratyczny”, nr 34 z 24 sierpnia 1986, s. 2
- Zmarł Stanisław Lenczewski, „Kurier Polski”, nr 154 z 12 sierpnia 1986, s. 1–2; „Kurier Polski”, nr 155 z 13 sierpnia 1986, s. 2 (nekrologi)
- Strona sejmowa posła VI kadencji
- Informacje w BIP IPN
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
