Sojuz 36
| |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1980-41A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu |
6 800 kg |
| Rakieta nośna | |
| Załoga | |
| Załoga |
Walerij Kubasow (3) |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
281,9 (363,3) km |
| Perygeum |
197,5 (345,5) km |
| Okres orbitalny |
89,0 (91,4) min |
| Inklinacja orbity |
51,64° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
140 km SE od Żezkazganu |
| Lądowanie | |
| Czas trwania misji |
65 d, 20 h, 54 min, 23 s. (lot kapsuły Sojuz 36) |
| Liczba okrążeń Ziemi |
1 038 |
| Program Sojuz | |
Salut 6 EP-5 (kod wywoławczy «Орион» - Orion) – piąta krótkotrwała misja na stację kosmiczną Salut 6 i zarazem dziewiąty udany załogowy lot kosmiczny na tę stację. Kubasow i Farkas powrócili na Ziemię na pokładzie statku Sojuz 37.
Załoga
[edytuj | edytuj kod]Start
[edytuj | edytuj kod]- Walerij Kubasow (3) - ZSRR
- Bertalan Farkas (1) - Węgry
Rezerwowa
[edytuj | edytuj kod]- Władimir Dżanibekow (2) - ZSRR
- Béla Magyari (1) - Węgry
Lądowanie
[edytuj | edytuj kod]- Wiktor Gorbatko (3) - ZSRR
- Phạm Tuân (1) - Wietnam
Załoga Sojuza 37
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Na pokładzie Sojuz 36 znajdowała się lecąca w ramach programu Interkosmos radziecko-węgierska załoga w składzie: dowódca - Walerij Kubasow i inżynier-badacz - Bertalan Farkas, który został pierwszym węgierskim kosmonautą.
Pierwotnie misja miała mieć miejsce w czerwcu 1979 roku. Została jednak przełożona po awarii głównego silnika kapsuły Sojuz 33. Kosmonauci powrócili na pokładzie kapsuły Sojuz 35.
Eksperymenty
[edytuj | edytuj kod]Węgierskie eksperymenty skupiały się na materiałoznawstwie, obserwacjach Ziemi i biologii. W sumie przeprowadzono 31 eksperymentów, nie licząc 5 doświadczeń bułgarskich. W eksperymencie „Motyl” zastosowali układ dozymetrów termoluminescencyjnych, które rozmieszczono w różnych punktach Saluta i na odzieży kosmonautów. Dozymetry te umożliwiły dokładną kontrolę dawek promieniowania jonizującego w poszczególnych częściach stacji i padających na załogę. Przyrząd „Balaton” służył do określania zdolności do pracy mierzący szybkość i dokładność reakcji kosmonautów oraz ich stabilność w przypadku natrafienia na trudności. Aparat „Diagnostyk” był wykorzystywany do szybkiej kontroli pracy serca, układu naczyniowego i oddechowego, wykonując zapisy elektroencefalograficzne i inne badania.
Kubasow i Farkas przywieźli przyrząd bułgarski „Spiektr-15”, który posłużył do przeprowadzenia doświadczeń geofizycznych „Gorizont”, „Kontrast”, „Atmosfera”, „Pannonia” i „Iluminator”.[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „Astronautyka”. 112 (6), s. 2, 1980. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum. ISSN 0004-623X.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Salut-6 EP-5. astronautix.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-05)]. (ang.)
- Sojuz 36 na stronie Spacefacts (ang.)
- Loty do Saluta 6 (ang.)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
