Sobór Świętego Ducha w Mińsku
712Г000238 | |||||||||||||||||||||
sobór katedralny | |||||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Egzarchat | |||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
poniedziałek Pięćdziesiątnicy | ||||||||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
Relikwie | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Mińska | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||||||||||||||||||
53°54′18,0″N 27°33′22,0″E/53,905000 27,556111 |
Sobór Świętego Ducha[1] (biał. Сабор Сашэсця Святога Духа) – prawosławny sobór katedralny w Mińsku, główna świątynia eparchii mińskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dawny kościół bernardynek ufundowany przez wojewodę trockiego Aleksandra Słuszkę, wybudowany w latach 1633–1642 w stylu barokowym. Był częścią zabudowy dawnego Górnego Rynku. W 1741 r. uległ zniszczeniu w wyniku pożaru, jednak wkrótce został odbudowany w obecnej formie. Przypuszczalnie projektantem był włoski architekt Guido Antonio Longhi[2].
W 1866 r. klasztor ss. Bernardynek pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny został skasowany. W 1870 władze rosyjskie zdecydowały o przebudowaniu dawnego kościoła na prawosławną cerkiew i monaster Świętego Ducha. Monaster prawosławny istniał w dawnych budynkach klasztoru bernardynek do 1922 r., gdy wraz z kościołem zamknęły go władze radzieckie. Świątynia została otworzona przez Niemców po 1942 r., a poświęcił ją białoruski biskup Filoteusz (Narko). W 1945 r. z zamkniętego Soboru Świętych Piotra i Pawła do świątyni przeniesiono Mińską Ikonę Matki Bożej. W 1947 r. nad soborem Świętego Ducha umieszczono krzyże. W pierwszej połowie lat 50. XX wieku przeprowadzono remont kapitalny wnętrza. Od 1961 r. dawna świątynia katolicka jest prawosławną cerkwią katedralną. Budynek dawnego klasztoru służy obecnie duchowieństwu prawosławnemu.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Sobór Ducha Świętego jest trójnawową bazyliką. Od frontu dwie sześciokondygnacyjne wieże zwieńczone hełmami. Górne kondygnacje wież mają wklęsło-wypukły obrys. Pomiędzy wieżami znajduje się ozdobny szczyt. Fasada zdobiona pilastrami, profilowanymi gzymsami i różnego kształtu niszami. W soborze znajdują się relikwie św. Zofii Słuckiej i św. Gabriela Zabłudowskiego.
Fasada dwukondygnacyjnego budynku dawnego klasztoru zdobiona jest ryzalitami i pilastrami.
-
Ikonostas
-
Lata 1941–1943
-
Świątynia w 1981 r.
-
Widok na nawę
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski egzonim przyjęty na 125. posiedzeniu KSNG.
- ↑ Mariusz Karpowicz, Wileńska odmiana architektury XVIII wieku, Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Informacje na stronie radzima.org
- S. Małgorzata Borkowska OSB, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej, t. III, Wielkie Księstwo Litewskie i Ziemie Ruskie Korony Polskiej, Warszawa 2008, s. 75-76
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.